Επιχείρηση διάσωσης αετογερακίνας από υδατοδεξαμενή στη Λεμεσό (φώτο)
Συντονισμένη επιχείρηση διάσωσης στήθηκε στην ορεινή Λεμεσό, όταν θηροφύλακες κλήθηκαν να σώσουν μια αετογερακίνα, ένα από τα σπάνια και προστατευόμενα αρπακτικά της κυπριακής πανίδας.
Το τηλεφώνημα από ευαισθητοποιημένο πολίτη, που εντόπισε το εξαντλημένο πουλί παγιδευμένο μέσα σε υδατοδεξαμενή, έθεσε αμέσως σε συναγερμό την Υπηρεσία Θήρας.
Περίπολο της υπηρεσίας έφθασε στο σημείο λίγη ώρα αργότερα. Οι θηροφύλακες διαπίστωσαν ότι η νεαρή Αετογερακίνα ήταν αδύναμη και ανίκανη να βγει από τη δεξαμενή, κινδυνεύοντας άμεσα με θάνατο.
Με χρήση ειδικού εξοπλισμού, ώστε να προστατευθούν από τα αιχμηρά της νύχια, εισήλθαν στη δεξαμενή και κατάφεραν να την απεγκλωβίσουν με προσοχή. Το πουλί μεταφέρθηκε στη Λευκωσία, όπου έλαβε κτηνιατρική περίθαλψη και νοσηλεία, με στόχο να αφεθεί ξανά στο φυσικό του περιβάλλον μόλις ολοκληρωθεί η αποθεραπεία του.
Όπως επισημαίνουν ειδικοί της Υπηρεσίας Θήρας, οι υδατοδεξαμενές μπορούν να αποτελέσουν παγίδες θανάτου για πολλά είδη άγριας ζωής. Στο πλαίσιο αυτό έχουν εγκατασταθεί εκατοντάδες ειδικές πλατφόρμες που επιτρέπουν στα ζώα να εξέλθουν, μέτρο που εφαρμόζεται στο έργο «LIFE BONELLIS EAST MED».
Η αετογερακίνα είναι ένα αρπακτικό που έχει αρχίσει να φωλιάζει στην Κύπρο μόλις τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, ωστόσο τα τελευταία χρόνια ο πληθυσμός της ξεπερνά πλέον τα 115 ζευγάρια.
Οι ειδικοί αποδίδουν την αύξηση σε μια σειρά παραγόντων: στην ικανότητά της να προσαρμόζει τη διατροφή της ανάλογα με τη διαθεσιμότητα τροφής, στο ότι μπορεί να φωλιάζει τόσο σε γκρεμούς όσο και σε μεγάλα δέντρα, αλλά και στην εγκατάλειψη της γεωργίας που οδήγησε σε αύξηση των τρωκτικών — του βασικού της θηράματος.
Παράλληλα, η κλιματική αλλαγή φαίνεται πως ενίσχυσε την εξάπλωσή της στην Ανατολική Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Κύπρου, ενώ η μείωση του ανθρώπινου πληθυσμού στην ύπαιθρο της δίνει μεγαλύτερη ελευθερία να φωλιάζει ανενόχλητη. Η υποχώρηση των πληθυσμών άλλων μεγάλων αρπακτικών, όπως του Γύπα και του Κλόκκαρου, έχει επίσης δημιουργήσει περισσότερο διαθέσιμο οικολογικό χώρο για την εξάπλωσή της.
Παρά τη σταθερή αύξηση του πληθυσμού της, η αετογερακίνα εξακολουθεί να κινδυνεύει σοβαρά από τα δηλητήρια. Η δευτερογενής δηλητηρίαση, όταν δηλαδή τρέφεται με τρωκτικά που έχουν καταναλώσει ποντικοφάρμακο, αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες απειλές για το είδος.
Τα περιστατικά όπως αυτό της Λεμεσού δείχνουν πόσο κρίσιμη είναι η άμεση παρέμβαση αλλά και τα προληπτικά μέτρα για τη διατήρηση ενός αρπακτικού που έχει βρει ξανά τη θέση του στα κυπριακά βουνά.
