Ψυχωμένη, αποφασισμένη και διψασμένη. Αυτή ήταν η Ανόρθωση απέναντι στην Πάφο και στο τέλος κατάφερε να πάρει ένα παλικαρίσιο και δίκαιο βαθμό κόντρα στους πρωταθλητές. Μία Ανόρθωση που μέχρι πριν μερικές βδομάδες έδειχνε να μην μπορεί, σιγά-σιγά με τον Τιμούρ Κετσπάγια άρχισε να βρίσκει χημεία και να βγάζει εικόνα… Ανόρθωσης.
Ο Κετσπάγια παρέταξε εξαιρετικά την ομάδα του και κατάφερε να βρει τις λύσεις παρά το γεγονός ότι έπαιζε απέναντι σε ένα αντίπαλο που ποιοτικά υπερτερούσε. Κατάφερε όμως με την όλη τακτική του να πάρει το καλύτερο δυνατό από τους παίκτες του σε ένα ακόμη ματς.
Μία Ανόρθωση που είχε πλάνο στο γήπεδο και της βγήκε. Περιόρισε την Πάφο και το πιο σημαντικό δεν λύγισε όταν έμεινε σχετικά νωρίς πίσω στο σκορ. Κάτι που δείχνει ότι αποκτά μέταλλο και χαρακτήρα. Άλλη Ανόρθωση για παράδειγμα ήταν με την Ομόνοια ότι βρέθηκε νωρίς πίσω στο σκορ και άλλη τώρα με την Πάφο.
Ο Τιμούρ βρήκε την μαγιά, βρήκε ένα βασικό κορμό και στηρίζεται σ’ αυτόν. Δεν λέμε ότι η Ανόρθωση θα κάνει θαύματα στο πρωτάθλημα, αλλά όταν δεν χάνεις από Άρη και Πάφο και κερδίζεις τον Ύψωνα εκτός έδρας τότε μπορείς να ελπίζεις σε καλύτερες μέρες. Αποκτάς σαν ομάδα μέταλλο και χαρακτήρα, αλλά κυρίως αυτοπεποίθηση και πίστη. Είχε ανάγκη και ο κόσμος αυτά τα αποτελέσματα και σίγουρα έβαλε και αυτός το δικό του λιθαράκι.
