Άμεση φυλάκιση στον οδηγό που παρέσυρε και εγκατέλειψε ποδηλάτη

Ποινή φυλάκισης χωρίς αναστολή επιβλήθηκε στον οδηγό, που παρέσυρε και εγκατέλειψε 25χρονο ποδηλάτη, στην περιοχή της Αγλαντζιάς στη Λευκωσία στις 03.09.2022.

Ο κατηγορούμενος, που είχε ήδη καταδικαστεί από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, είχε παραδεχθεί ενοχή για δύο αδικήματα: πρόκληση θανάτου από αλόγιστη και απερίσκεπτη οδήγηση και εγκατάλειψη σκηνής δυστυχήματος χωρίς παροχή βοήθειας. Για τα δύο αδικήματα του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης δέκα μηνών, με το Δικαστήριο να αποφασίζει την αναστολή εκτέλεσης για τρία χρόνια.

Ο Γενικός Εισαγγελέας άσκησε έφεση, κρίνοντας τις ποινές υπέρμετρα επιεικείς. Το Ανώτατο Δικαστήριο, αν και δέχθηκε με «κάποιο δισταγμό» ότι δεν θα επέμβει στο ύψος της ποινής, ανέτρεψε την αναστολή, κρίνοντας ότι η πρωτόδικη απόφαση περιείχε ουσιώδες «σφάλμα αρχής».

Το Δικαστήριο περιέγραψε με σκληρή γλώσσα τα γεγονότα: ένας 19χρονος Ρουμάνος, εργάτης, κατευθυνόταν με ποδήλατο τα ξημερώματα προς την εργασία του, όταν παρασύρθηκε θανάσιμα από το όχημα του εφεσίβλητου. «Ο οδηγός εγκατέλειψε τη σκηνή του δυστυχήματος, γνωρίζοντας την κρισιμότητα της κατάστασης», σημειώνεται στην απόφαση, για να εμφανιστεί μόνο 12 ώρες αργότερα στην αστυνομία, με τον δικηγόρο του.

Η νομολογία, την οποία επικαλέστηκε το Εφετείο, είναι ξεκάθαρη: «Η εγκατάλειψη θύματος και η μη παροχή βοήθειας σε αυτό, συνιστά μια άκρως αντικοινωνική και εγωιστική συμπεριφορά», όπως είχε κριθεί στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας ν. Sidhu (2022). Το Ανώτατο τόνισε ότι τέτοια συμπεριφορά «αποκαλύπτει έλλειψη σεβασμού προς τον πλησίον» και ότι η έγκαιρη βοήθεια μπορεί να σώσει ζωές.

Το Ανώτατο άσκησε έντονη κριτική στην πρωτόδικη κρίση. «Το γεγονός ότι ο εφεσίβλητος πανικοβλήθηκε δεν αναιρεί την αδιαφορία που επέδειξε», αναφέρεται χαρακτηριστικά, απορρίπτοντας ως αβάσιμο το ότι η ψυχολογική του κατάσταση θα μπορούσε να θεωρηθεί ελαφρυντική. Αντιθέτως, η επιλογή του να εγκαταλείψει τον τόπο του δυστυχήματος «άφησε το θύμα αβοήθητο», στοιχείο που επιβάρυνε ουσιαστικά τη θέση του.

Με ιδιαίτερη έμφαση το Δικαστήριο παρατήρησε ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο λανθασμένα έλαβε υπόψη του στοιχεία όπως το σκοτάδι, η έλλειψη φωτισμού ή το ότι το θύμα φορούσε μαύρα ρούχα, μετατρέποντάς τα σε «παράγοντες υπέρ του κατηγορουμένου», όταν τέτοια δεδομένα ουδεμία σχέση είχαν με την εγκατάλειψη.

Η κατάληξη ήταν ξεκάθαρη: η έφεση έγινε δεκτή, η αναστολή της ποινής ακυρώθηκε και ο κατηγορούμενος θα εκτίσει τους δέκα μήνες φυλάκισης που του είχαν επιβληθεί. «Η αναστολή δεν αντικατόπτριζε την αντικειμενική σοβαρότητα του αδικήματος και δεν εξυπηρετούσε τους σκοπούς της ποινής», υπογράμμισε το Δικαστήριο, στέλνοντας αυστηρό μήνυμα ότι η Δικαιοσύνη δεν θα επιδείξει ανοχή σε οδηγούς που εγκαταλείπουν θύματα τροχαίων.