«Όχι» δικαστηρίου σε μείωση ποινής 36χρονου που κακοποίησε σεξουαλικά 9χρονη
Απορρίφθηκε η έφεση που κατέθεσε 36χρονος καταδικασθείς για σεξουαλική κακοποίηση 9χρονης, με την οποία ζητούσε να επανεξεταστεί η καταδίκη και η ποινή 2,5 ετών που του επιβλήθηκε.
Συγκεκριμένα, με τους τέσσερις λόγους έφεσης επιχείρησε να προσβάλλει την καταδίκη του και με άλλους πέντε λόγους την ποινή φυλάκισης 2,5 ετών, την οποία τού επέβαλε το Κακουργιοδικείο. Σημειώνεται ότι άλλες επτά κατηγορίες για σεξουαλική κακοποίηση άλλων τριών παιδιών (5, 8, 10 ετών) ανεστάλησαν μετά από την ένορκη μαρτυρία των γονέων τους ότι δεν επιθυμούσαν την κλήση των τέκνων τους ως μαρτύρων.
Σύμφωνα με τα γεγονότα της υπόθεσης «ο κατηγορούμενος τον ουσιώδη χρόνο ήταν νυμφευμένος με τη γιαγιά της 9χρονης και διέμενε στην κατοικία της. Η 9χρονης την περίοδο που τα σχολεία ήταν κλειστά για τις θερινές διακοπές βρισκόταν στο σπίτι της γιαγιάς της. Εκεί σημειώθηκε το περιστατικό της σεξουαλικής κακοποίησης και η 9χρονη απομακρύνθηκε από το σπίτι της γιαγιάς της από τη μητέρα της.
Δύο χρόνια μετά όμως, στα πλαίσια ψυχοεκπαιδευτικής αξιολόγησης, η 9χρονη αποκάλυψε σε εκπαιδευτική ψυχολόγο το συμβάν. Ακολούθως το συμβάν καταγγέλθηκε στην αστυνομία».
Μεταξύ άλλων ο 36χρονος είχε ισχυριστεί ότι υπήρχαν αντιφάσεις μεταξύ των μαρτύρων και εσφαλμένη καθοδήγηση. Το Εφετείο σημείωσε ότι «θα πρέπει να τονίσουμε για ακόμα μια φορά πως γενικά, εν σχέσει με αντιφάσεις, για να ανατραπεί η πρωτόδικη κρίση, θα πρέπει αυτές να είναι ουσιώδεις και να πλήττουν καίρια την αξιοπιστία ενός μάρτυρος ή να φανερώνουν διάθεση του να ψευσθεί».
Επίσης, ο κατηγορούμενος υποστήριξε ότι το Κακουργοδικείο δεν έλαβε υπ’ όψιν του τις ιδιαίτερες περιστάσεις διάπραξης των αδικημάτων, καθώς και τις ιδιαίτερες προσωπικές περιστάσεις του. Το Εφετείο σημείωσε ότι «δεν παρέχεται καμία επεξήγηση στην αιτιολογία. Δεν μπορούμε να αντιληφθούμε σε τι αναφέρεται ο Εφεσείων και τι κατά την άποψή του συνιστά ιδιαίτερες περιστάσεις κατά τη διάπραξη. Σε κάθε περίπτωση, εξετάζοντας τα γεγονότα δεν συμφωνούμε ότι αυτά συνιστούν ιδιαίτερες περιστάσεις και μάλιστα προς όφελος του».
Στην απόφαση σημειώνεται ότι «οι υποθέσεις αυτής της φύσεως και γενικά οι υποθέσεις σεξουαλικών αδικημάτων και μάλιστα με θύματα παιδιά δεν βρίσκονται μόνο σε έξαρση, δεν αποτελούν απλώς αδικήματα που δεσπόζουν στο εγκληματικό στερέωμα της Κύπρου, αλλά έχουν πλέον εξελιχθεί σε πρωτοφανή μάστιγα. Η κατάσταση αυτή δημιουργεί υποχρέωση στα δικαστήρια για επιβολή ιδιαίτερα αποτρεπτικών και συνεπώς αυστηρών ποινών, με αποτέλεσμα οι προσωπικές περιστάσεις να είναι δευτερεύουσας και η εξατομίκευση της ποινής, όσο επιβεβλημένη κι αν είναι, να μην έχει αποφασιστικό ρόλο. Καθοριστική είναι η έντονη ανάγκη αποτροπής και ο τονισμός της αυστηρότητας που απαιτείται σε μια προσπάθεια να αντιμετωπιστεί το έγκλημα αυτής της φύσης. Έγκλημα εναντίον του παιδιού, της κοινωνίας και του πολιτισμού»».
Στη βάση των πιο πάνω η έφεση κατά της καταδίκης και της ποινής απορρίπτεται.
