Δεν επιβιώνει το δυνατότερο είδος, ούτε το ευφυέστερο αλλά το πιο ευπροσάρμοστο στις αλλαγές
Γράφει η Κατερίνα Μιχαήλ
Οι κρίσεις ζωής αναφέρονται κυρίως σε κρίσιμα, ξαφνικά και δύσκολα συμβάντα, τα οποία έρχονται απρόσκλητα και ακαθόριστα στη ζωή ενός ανθρώπου προκαλώντας όχι μόνο παρέμβαση στην κανονική ροή ζωής αλλά κι ένα συνδυασμό έντονων σκέψεων και δύσκολων συναισθημάτων. Πως μια κρίση θα μπορούσε να ακολουθήσει θετική πορεία;;;
Αποδοχή της νέας κατάστασης και των δυσκολιών της κρίσης. Όσο γκρινιάζει κάποιος παραμένει εγκωβισμένος στην παλιά του κατάσταση, η οποία ανήκει πλέον στο παρελθόν.
Μια κρίση δίνει νέες δυνατότητες αντιμετώπισης, οι οποίες μέχρι στιγμή είναι άγνωστες αρκεί να δώσουμε την ευκαιρία και τον χρόνο στον εαυτό μας να τις επεξεργαστεί.
Τι δίνει νέο νόημα στη ζωή σου και με ποια δικά σου αποθέματα μπορείς να συνεχίσεις.
Να δεχθώ βοήθεια αν για αρκετό καιρό δεν μπορώ να βοηθήσω τον εαυτό μου.
Τι όμως δεν βοηθά;
Οι συμβουλές, η κριτική και οι καταδίκες. Είναι πολύ εύκολο να κριτικάρουμε κάποιον λέγοντας του γιατί έκανες αυτό κι εκείνο ή εγώ στη θέση σου… Αλλά δεν είναι στη θέση σου!
Η υποβάθμιση μια κατάστασης ή η εξιστόρηση δικών σου ιστοριών. Ο καθένας που περνά μια κατάσταση για την δικη του πορεία ζωής είναι σημαντική. Το κίνητρο σου να αφηγηθείς τη δικη σου ιστορία μπορεί να είναι καλό αλλά προσοχή! Ο άνθρωπος χρειάζεται να νιωθει οτι το δικό του παραμένει σημαντικό και πως ο/η ίδιος/α δεν είναι χαζός/ή για να σκεφτεί την οποιαδήποτε λύση θα του έκανε καλό.
Δεν χρειάζεται να βιαζόμαστε να δώσουμε μια ταμπέλα ή μια διάγνωση σε μια κατάσταση.
Ηρέμησε επιτέλους! Μια συμβουλή που δεν βοηθάει. Είναι καλύτερο να επιτρέπουμε τις συναισθηματικές αντιδράσεις και να τις συνοδεύουμε με ασφάλεια.
Να μην μιλάμε με όρους σωστού και λάθους μιας συμπεριφοράς.
Να σε προσέχεις!
Κατερίνα Μιχαήλ
Συστημική Ψυχοθεραπεύτρια
