H ποιήτρια και ιστορικός, Νάσα Παταπίου, σε βίντεο – αφιέρωμα του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών
Πρόκειται για το τρίτο επεισόδιο της σειράς Penna.
Νέο βίντεο – αφιέρωμα με την ποιήτρια και ιστορικό, Νάσα Παταπίου, δημοσίευσε σήμερα το Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών.
“Είναι ένας ολόκληρος κόσμος, μάλλον ολόκληροι κόσμοι με το διάβα των αιώνων, που μπορεί να πλάσει ένας ποιητής. Μπορεί να είναι μόνος, αλλά δεν αισθάνεται ποτέ μοναξιά” αναφέρεται στη λεζάντα που δημοσιεύει την ανάρτηση παραπέμπωντας σε λόγια της κ. Παταπίου.
Πρόκειται για το τρίτο επεισόδιο της σειράς #Penna, μέσω της οποίας το Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών δημοσιεύει αφιερώματα με Κύπριους λογοτέχνες και ποιητές, μέσα από τα έργα και τις ιστορίες τους με σκοπό, όπως σημειώνεται, να ανακαλύψει το κοινό τη δύναμη της λογοτεχνίας και την επίδρασή της στην κοινωνία μας.
Δείτε το βίντεο:
Σύμφωνα με την polignosi η ποιήτρια-ιστορικός Νάσα Παταπίου γεννήθηκε το 1953 στο Ριζοκάρπασο της Επαρχίας Αμμοχώστου της Κύπρου.
Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και αργότερα ιστορία και αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παράλληλα σπούδασε Θέατρο. Εργάστηκε σε σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης, ως φιλόλογος. Αργότερα εργάστηκε ως ερευνήτρια στο Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών. Στη συνέχεια ανέλαβε τη διεύθυνση του Σπιτιού της Κύπρου στην Αθήνα.
Για πέντε περίπου χρόνια διοργάνωνε με επιτυχία, εκδηλώσεις, ημερίδες και συνέδρια με στόχο πάντοτε τη μελέτη και εξέταση των Κυπρολογικών θεμάτων. Δημοσίευσε ποίησή της σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά τόσο της Κύπρου, όσο και της Ελλάδας. Εξέδωσε το 1988 την ποιητική συλλογή με τίτλο «Το φωνήεν σώμα», η οποία τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης. Στον επιστημονικό τομέα κύριο αντικείμενο της μελέτης και έρευνάς της είναι η Φραγκοκρατία και η Βενετοκρατία στην Κύπρο. Το 2001 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών και την Ελληνική Κυβέρνηση για το βιβλίο της «Το Προξενείο της Επτανησιακής Πολιτείας στην Κύπρο, 1800–1807 και ο Πρόξενος Παναγής Αγγελάτος». Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.
Η ποίηση της, καθαρά ερωτική, αισθαντική, με γλώσσα που κάποτε ξαφνιάζει, συνδυάζει το προσωπικό βίωμα με τη μοίρα και την ιστορία της Κύπρου.
