Επιπλέον €4.220.000 τόκους για απαλλοτρίωση ακινήτου, καλείται να πληρώσει η Κυπριακή Δημοκρατία σε ιδιοκτήτρια γης στην περιοχή Καμάρες στη Λάρνακα.
Το Εφετείο επικύρωσε την Πρωτόδικη απόφαση που ακύρωσε το Διάταγμα ανάκλησης της απαλλοτρίωσης αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι συμφωνεί με την προσέγγιση του Πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι η ανάκληση της απαλλοτρίωσης αποσκοπούσε αποκλειστικά στην καταστρατήγηση της δικαστικής διαδικασίας παραπομπής για τον επιδικασμό αποζημίωσης στην Εφεσίβλητη και συνιστούσε κατάχρηση εξουσίας. Υπέδειξε επίσης ότι ο σκοπός της απαλλοτρίωσης επιτεύχθηκε με την απαλλοτρίωση 12 χρόνια πριν και ήταν συνεχής η εκπλήρωση του σκοπού, ο οποίος δεν εγκαταλείφθηκε ή ανατράπηκε αργότερα.
Η ακύρωση της ανάκλησης της απαλλοτρίωσης αναβιώνει την απαλλοτρίωση που έγινε στις 6 / 12 / 2002. Αυτό έχει ως συνέπεια η Κυπριακή Δημοκρατία να είναι υποχρεωμένη να καταβάλει στην ιδιοκτήτρια του ακινήτου το ποσό των €4.220.000 ως νόμιμους τόκους από το 2002 που έγινε η απαλλοτρίωση μέχρι και σήμερα. Το ποσό αυτό των τόκων είναι επιπρόσθετο από το ποσό αποζημίωσης που είναι υποχρεωμένη να καταβάλει η Κυπριακή Δημοκρατία στην ιδιοκτήτρια του ακινήτου για την αγοραία αξία του ακινήτου της.
Το ιστορικό της υπόθεσης
Ακίνητο στην περιοχή Καμάρες στην επαρχία Λάρνακα έκτασης 107.898 τ.μ. ήταν ενταγμένο ολόκληρο από το 1980 στην Οικιστική Ζώνη. Ο πατέρας της σημερινής ιδιοκτήτριας εξασφάλισε άδεια το 1980 για διαίρεση του σε 116 οικόπεδα.
Την 1 / 12 / 90 που δημοσιεύθηκε το πρώτο Τοπικό Σχέδιο Λάρνακας το νοτιοανατολικό τμήμα του ακινήτου έκτασης 33.955 τ.μ. εντάχθηκε σε Ζώνη Προστασίας Δα2 (προστασία της Αλυκής Λάρνακας) ενώ το υπόλοιπο τμήμα του ακινήτου έκτασης 73.943 τ.μ. παρέμεινε στην Οικιστική Ζώνη Κα8 που προνοούσε ανώτατο Συντελεστή Δόμησης 0.60:1, Συντελεστή Κάλυψης 0.35:1, σε 2 ορόφους με μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος οικοδομής 8.30 m.
Με την Γνωστοποίηση απαλλοτρίωσης ημερομηνίας 15 / 2 / 2002 και το Διάταγμα απαλλοτρίωσης που ακολούθησε στις 6 / 12 / 2002 απαλλοτριώθηκε ολόκληρη η έκταση του ακινήτου (107.898 τ.μ.) με σκοπό την προστασία και Διαχείριση της Αλυκής Λάρνακας, των οικοτόπων και των ειδών που βρίσκονται σε αυτήν καθώς και για την εκπλήρωση σχετικών υποχρεώσεων της Δημοκρατίας που πηγάζουν από διεθνείς συμβάσεις.
Στις 21 / 3 / 2003 δημοσιεύθηκε το αναθεωρημένο Τοπικό Σχέδιο Λάρνακας σύμφωνα με το οποίο η μεν έκταση 33.955 τ.μ. του ακινήτου παρέμεινε στην Ζώνη Προστασίας Δα2 (προστασία της Αλυκής) η δε υπόλοιπη έκταση των 73.943 τ.μ. εντάχθηκε και αυτή στην Ζώνη Προστασίας Δα2 (προστασία της Αλυκής) με συντελεστή δόμησης 0.01:1 ενώ πριν την εν λόγω αναθεώρηση ήταν ενταγμένη στην Οικιστική Ζώνη Κα8 που προνοούσε ανώτατο συντελεστή δόμησης 0.60:1, ανώτατο συντελεστή κάλυψης 0.35:1, σε 2 ορόφους με μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος οικοδομής 8.30 m.
Η προσφορά της Κυπριακής Δημοκρατίας για την απαλλοτρίωση του ακινήτου δεν έγινε αποδεκτή από την ιδιοκτήτρια η οποία καταχώρησε Παραπομπή στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας για καθορισμό του δίκαιου ποσού αποζημίωσης.
Στις 25 / 7 / 2014, λίγο πριν την ακρόαση της Παραπομπής για τον καθορισμό του δίκαιου ποσού αποζημίωσης που θα λάμβανε η ιδιοκτήτρια του ακινήτου η Κυπριακή Δημοκρατία προχώρησε σε ανάκληση τους Διατάγματος απαλλοτρίωσης ημερ. 6 / 12 / 2002.
Με την ανάκληση της απαλλοτρίωσης η Κυπριακή Δημοκρατία επεδίωξε αφενός να μην πληρώσει κανένα ποσό αποζημίωσης στην ιδιοκτήτρια του ακινήτου και αφετέρου να προστατεύσει την χλωρίδα και πανίδα της Αλυκής Λάρνακας αφού το ακίνητο της ιδιοκτήτριας εντάχθηκε ολόκληρο στην Ζώνη Προστασίας Δα2 και δεν μπορούσε να αναπτυχθεί.
Εναντίον του Διατάγματος ανάκλησης της Απαλλοτρίωσης καταχωρήθηκε από την ιδιοκτήτρια του ακινήτου Προσφυγή στο Διοικητικό Δικαστήριο Κύπρου, όπου στις 16 / 1 / 2019 εκδόθηκε απόφαση σύμφωνα με την οποία ακυρώθηκε το Διάταγμα ανάκλησης. Εναντίον της πιο πάνω απόφασης καταχωρήθηκε Έφεση.
Με σημερινή απόφαση του το Εφετείο επικύρωσε την Πρωτόδικη απόφαση που ακύρωσε το Διάταγμα ανάκλησης της απαλλοτρίωσης αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι συμφωνεί με την προσέγγιση του Πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι η ανάκληση της απαλλοτρίωσης αποσκοπούσε αποκλειστικά στην καταστρατήγηση της δικαστικής διαδικασίας παραπομπής για τον επιδικασμό αποζημίωσης στην Εφεσίβλητη και συνιστούσε κατάχρηση εξουσίας. Υπέδειξε επίσης ότι ο σκοπός της απαλλοτρίωσης επιτεύχθηκε με την απαλλοτρίωση 12 χρόνια πριν και ήταν συνεχής η εκπλήρωση του σκοπού, ο οποίος δεν εγκαταλείφθηκε ή ανατράπηκε αργότερα.
Όπως ανέφερε ο δικηγόρος της ιδιοκτήτριας κ. Μιχάλης Δειλινός, η ακύρωση της ανάκλησης της απαλλοτρίωσης αναβιώνει την απαλλοτρίωση που έγινε στις 6 / 12 / 2002. Αυτό έχει ως συνέπεια η Κυπριακή Δημοκρατία να είναι υποχρεωμένη να καταβάλει στην ιδιοκτήτρια του ακινήτου το ποσό των €4.220.000 ως νόμιμους τόκους από το 2002 που έγινε η απαλλοτρίωση μέχρι και σήμερα. Το ποσό αυτό των τόκων είναι επιπρόσθετο από το ποσό αποζημίωσης που είναι υποχρεωμένη να καταβάλει η Κυπριακή Δημοκρατία στην ιδιοκτήτρια του ακινήτου για την αγοραία αξία του ακινήτου της.
Ο κ. Δειλινός ανέφερε επίσης ότι οι ανορθόδοξες μέθοδοι που χρησιμοποιεί ενίοτε η Κυπριακή Δημοκρατία ενάντια στα ιδιοκτησιακά δικαιώματα των πολιτών και ενάντια στις αρχές της Χρηστής Διοίκησης και του Κράτους Δικαίου προσκρούουν πάντοτε στην δίκαιη αντιμετώπιση τους από τα Κυπριακά Δικαστήρια.
Πηγή: Sigmalive
