O Αρίσταρχος Δημητρίου γεννήθηκε στη Λάρνακα το 1904. Το σπίτι του στην οδό Καραολή και Δημητρίου υπάρχει ακόμα και βρίσκεται απέναντι από τη στοά Ευάγγελου Γεωργιάδη.
Σπούδασε χημεία και φαρμακολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εκεί άκουσε για πρώτη φορά χαβάγια και μαγεύτηκε.
Ήταν η απαρχή της μουσικής του καριέρας με χαβάγια, ενός οργάνου άγνωστου στη μουσική σκηνή της Κύπρου. Στην Αθήνα δημιούργησε δικό του χαβανέζικο μουσικό συγκρότημα με χαβάγιες. Έγραψε μουσική, ηχογράφησε δίσκους και κυκλοφόρησε τη «Νέα Πρακτική Μέθοδο Χαβάγιας άνευ διδασκάλου».
Με την επιστροφή του στην Κύπρο, ανέλαβε το φαρμακείο του πατέρα του. Οι μουσικές του αναζητήσεις και μιας παρέας φίλων του, ιδιαίτερα του βιολιστή Έρμαν Ζιρίγκοβιτς, οδήγησαν στην ίδρυση του Πεζοπορικού (1924) και αργότερα του ΑΜΟΛ (Αθλητικός Μουσικός Όμιλος Λάρνακας), που είχε πιο πολύ μουσικό προσανατολισμό.
Το 1932 τα δύο σωματεία ενώθηκαν και δημιούργησαν την ΕΠΑ (Ένωση Πεζοπορικού-ΑΜΟΛ).
Συμμετείχε στις μουσικές εκδηλώσεις της Λάρνακας και της ΕΠΑ. Μετά την επανίδρυση το 1937 του Πεζοπορικού, ο Αρίσταρχος Δημητρίου παρέμεινε μέλος της ΕΠΑ.
Συμμετείχε στον αγώνα κατά των Άγγλων ως μέλος της ΠΕΚΑ. Διετέλεσε καθηγητής φυσικής, χημείας και μουσικής στο Παγκύπριο Εμπορικό Λύκειο Λάρνακας από το 1958 έως το 1965.
Οργάνωσε χορωδίες και μαντολινάτες, με τον ίδιο να παίζει χαβάγια και έγραψε μουσικές για σχολικές χορωδίες και ορχήστρες.
Μετά το 1974 έγραψε τη μουσική σύνθεση «Του Πενταδάκτυλου το τάμα», η οποία παρουσιάστηκε από το ΡΙΚ και την ελληνική τηλεόραση. Αμέτρητες ήταν οι ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εμφανίσεις του με το μουσικό του συγκρότημα.
Πέθανε το 1979 αφήνοντας σημαντική παρακαταθήκη στη μουσική παιδεία της Λάρνακας.
Στη φωτογραφία δεξιά ο Αρίσταρχος Δημητρίου και στο πιάνο ο Γιόλης Χριστοφόρου, ευγενική παραχώρηση του οποίου είναι και η παρούσα.
Πηγή: Σκαλιώτικες Αναδρομές
