Εγκαινιάστηκε στην Καλαβασό η πρωτοποριακή έκθεση UnderMining-ΕκΜετάλλευσις
Εγκαινιάστηκε την Παρασκευή η πρωτοποριακή έκθεση UnderMining-ΕκΜετάλλευσις που πραγματοποιείται στην Καλαβασό στο πλαίσιο του Προγράμματος Πολιτιστικής Αποκέντρωσης του Υφυπουργείου Πολιτισμού, στην οποία λαμβάνουν μέρος διακεκριμένοι καλλιτέχνες από την Κύπρο, τη Μάλτα, την Ελλάδα, την Ιταλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Υφυπουργός Πολιτισμού Γιάννης Τουμαζής κατά τα εγκαίνια της έκθεσης συνεχάρη θερμά τους επιμελητές και τους συμμετέχοντες, οι οποίοι, όπως σημείωσε, λειτουργώντας ως σύγχρονοι μεταλλωρύχοι, μέσα από υπόγειες στοές και δαιδαλώδεις διαδρομές, φέρνουν με τόσο δημιουργικό και εύστοχο τρόπο στην επιφάνεια πολύτιμες διαπιστώσεις.
Στον χαιρετισμό του, που μεταδίδει το ΓΤΠ, ο κ. Τουμαζής εξέφρασε την άποψη ότι εικαστικά προγράμματα όπως το UnderMining αποτελούν εν δυνάμει ουσιώδη πεδία κριτικού διαλόγου μεταξύ τέχνης και κοινωνικοπολιτικών και πολιτισμικών πραγματικοτήτων
Η Κύπρος αποτελεί τόπο με πανάρχαια ιστορία και πολιτισμό, με ένα πλουσιότατο φυσικό περιβάλλον καθώς και μια σημαντική εξορυκτική ιστορία, είπε ο Υφυπουργός Πολιτισμού, προσθέτοντας ότι αυτή η ιστορία είναι αναπόφευκτα συνδεδεμένη με την τρικυμιώδη σύγχρονη ιστορία του νησιού αλλά και με τις μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές αναταραχές του 20ού αιώνα.
Η Κύπρος αποτελεί τόπο με πανάρχαια ιστορία και πολιτισμό, με ένα πλουσιότατο φυσικό περιβάλλον καθώς και μια σημαντική εξορυκτική ιστορία, συνέχισε προσθέτοντας ότι κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας Μεγάλης Ύφεσης, τη δεκαετία του 1930, και λόγω της μεγάλης ανεργίας στον τόπο, τα ορυχεία προσέλκυσαν πολλούς κατοίκους των κοντινών σε αυτά κοινοτήτων.
Από το 1932 έως το 1938 η μεταλλευτική βιομηχανία αναπτύχθηκε ραγδαία και η εξόρυξη μετάλλων υπερδιπλασιάστηκε, ενώ ο αριθμός των εργατών στα ορυχεία και τα λατομεία σχεδόν τετραπλασιάστηκε, ανέφερε, προσθέτοντας ότι η αποικιακή Κυβέρνηση είχε παραχωρήσει στις ξένες εταιρείες εξωεδαφικά δικαιώματα και μεγάλο περιθώριο για την εκμετάλλευση των Κύπριων εργατών.
Ανέφερε ακολούθως ότι οι μεταλλωρύχοι αναγκάζονταν να εργάζονται κάτω από πολύ σκληρές συνθήκες και για πολύ χαμηλά μεροκάματα (10-12 γρόσια την ημέρα το 1923), ενώ το ωράριο εργασίας διαρκούσε από την ανατολή μέχρι τη δύση του ήλιου, σε συνθήκες με κύρια χαρακτηριστικά τις πολύωρες βάρδιες, τους χαμηλούς μισθούς, σχεδόν απάνθρωπες συνθήκες εργασίας.
Η τοξική σκόνη στα ανοικτά ορυχεία όπως αυτό του Αμιάντου, οι κατολισθήσεις από τις εκρήξεις αλλά και η ασφυξία αποτελούσαν καθημερινές πραγματικότητες για τους μεταλλωρύχους, σημείωσε, επισημαίνοντας ταυτόχρονα ότι οι πληγές στο τοπίο, οι οποίες παραμένουν ανοικτές μέχρι και σήμερα, αναδεικνύουν τη σκληρότητα και τη βιαιότητα, με την οποία ο άνθρωπος καταστρέφει το ζωτικό φυσικό οικοσύστημα και συνάμα αυτοκαταστρέφεται.
Ανέφερε στη συνέχεια ότι η στρωματογραφία των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων σε άμεση αντιπαραβολή με τις πολλαπλές στρώσεις ιστορίας και μνήμης που βρίσκονται θαμμένες στη φαινομενική ηρεμία του φυσικού τοπίου, αναδεικνύουν τον καταλυτικό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η σύγχρονη τέχνη, αφενός μεν στην κατανόηση των μεγάλων θεμάτων που απασχολούν την ανθρωπότητα σήμερα, αλλά και στην ανθρώπινη αφύπνιση για μια βιώσιμη πορεία προς το μέλλον.
Η Καλαβασός, η Λίμνη, το Μιτσερό, η Σκουριώτισσα και ο Αμίαντος, τόσο ως φυσικοί τόποι όσο και ως αποθετήρια «δύσκολης» συλλογικής μνήμης, μπορούν να λειτουργήσουν ενεργά αλλά και θεραπευτικά για ένα διαφορετικό μέλλον, συνέχισε.
Σημείωσε τέλος πως η πολιτιστική αποκέντρωση, η διάχυση του έργου των καλλιτεχνών σε όλη την Κύπρο, οι δημιουργικές συνέργειες με τις τοπικές κοινωνίες αλλά και η ενθάρρυνση του γόνιμου διαλόγου με τη διεθνή εικαστική κοινότητα αποτελούν κύριες στρατηγικές επιδιώξεις του νεοσύστατου Υφυπουργείου Πολιτισμού.
