Είναι χρέος μας να συνεχίσουμε τον αγώνα για επανένωση της Κύπρου και να μην αφήσουμε τη θυσία μαρτύρων να πάει χαμένη, ανέφερε σήμερα η Πρόεδρος της Βουλής Αννίτα Δημητρίου.
Σε χαιρετισμό της στο Γυμνάσιο Πετράκη Κυπριανού στη Λάρνακα όπου κατέθεσε στεφάνι στο τρισάγιο του ήρωα που τελέστηκε, η κα. Δημητρίου απευθυνόμενη στους μαθητές και μαθήτριες είπε μεταξύ άλλων πως το σχολείο τους «κουβαλάει ένα βαρύ όνομα, το όνομα του αγοριού που μαζί με τόσους άλλους ήρωες, μάς έχουν αφήσει τεράστια παρακαταθήκη».
Αφού εξέφρασε «περηφάνεια και πραγματικά δέος μπροστά στο μεγαλείο ψυχής» του Πετράκη Κυπριακού, ανέφερε πως ταυτόχρονα νοιώθει «βαθιά θλίψη και πόνο γιατί εδώ και σαράντα οκτώ χρόνια ζούμε δίπλα σε συρματοπλέγματα και κατοχικά στρατεύματα. Η Τουρκία συνεχίζει να ξύνει τις ανοικτές μας πληγές με την αδιάλλακτη και προκλητική της στάση».
Είναι χρέος μας συνέχισε «να μην αφήσουμε τη θυσία τόσων μαρτύρων να πάει χαμένη. Είναι χρέος μας να συνεχίσουμε με αξιοσύνη τον αγώνα για την επανένωση της Κύπρου μας, ευθυγραμμισμένοι με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες, μέχρι την τελική δικαίωση και μέχρι να αναπνεύσει ο λαός μας τον αέρα της ελευθερίας».
Όπως είπε η Πρόεδρος της Βουλής «είναι επίσης χρέος μας να μένουμε πιστοί στους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου. Γνωρίζουμε πολύ καλά την οδύνη του πολέμου» είπε και πρόσθεσε πως «αυτή τη στιγμή παρακολουθούμε εδώ και τρεις βδομάδες εκατομμύρια παιδιά, μικρά, νεογέννητα να πληρώνουν το τίμημα, να βιώνουν τη φρίκη, να παίρνουν μόνα τον δρόμο της προσφυγιάς και του ξεριζωμού και παιδιά με όπλα να υπερασπίζονται την πατρίδα τους».
Στον χαιρετισμό της η Αννίτα Δημητρίου αναφέρθηκε στη «στρατιωτική επίθεση που εξαπέλυσε η Ρωσία εναντίον της Ουκρανίας» η οποία όπως είπε «ξύπνησε τον εφιάλτη για όλη την ανθρωπότητα, για τον πλανήτη ολόκληρο. Στεκόμαστε πλάι στον σκληρά δοκιμαζόμενο λαό της Ουκρανίας και τον στηρίζουμε έμπρακτα με κάθε δυνατό μέσο. Ο καθένας και η καθεμιά με τον τρόπο μας αλλά και συλλογικά ως κοινωνία, αφού κάθε παιδί είναι παιδί μας».
Κάθε παιδί, συνέχισε «έχει δικαίωμα να ζει σ’ ένα ασφαλές, ειρηνικό περιβάλλον κοντά στους δικούς του ανθρώπους. Το όραμα της ειρήνης και της ελευθερίας δεν πρέπει να σβήσει ποτέ, είναι βαθιά ριζωμένο μέσα μας, αποτυπωμένο στο DNA μας, γιατί ακριβώς οι ήρωες και οι ηρωίδες βρίσκονται μέσα μας, όπως τον Πετράκη Κυπριανού, που έφυγε με το χαμόγελο στα χείλη χωρίς να λογαριάσει τον θάνατο».
Αναφερόμενη στον Πετράκη Κυπριανού, η Πρόεδρος της Βουλής είπε πως «δε φοβήθηκε ούτε να ζήσει ούτε να πεθάνει», σημείωσε ότι «ο πόθος του για την ελευθερία τον οδήγησε γρήγορα στους κόλπους της ΕΟΚΑ» και αναφέρθηκε στην πλούσια όπως τη χαρακτήρισε δράση του, που είχε ως αποκορύφωμα, πριν ακόμα κλείσει τα 18 του χρόνια «να αφήσει στις 21 Μαρτίου 1957 την τελευταία του πνοή για το όραμα της ελευθερίας, της αυτοδιάθεσης και της ένωσης».
