Δρ. Πέτρος Κημήτρης
The extension of Soviet control to Eastern Europe can be seen as a defensive measure: the creation of a buffer zone to protect the Soviet Union from invasion from the West. In this respect Stalin’s foreign policy should be seen as the product of weakness rather than its strength.
Η Ρωσική Αυτοκρατορία και μετέπειτα η Σοβιετική Ένωση δέχθηκαν τέσσερις εισβολές από την Δύση δημιουργώντας συμπλέγματα φόβου και παράνοιας. Η εισβολή του Ναπολέοντα το 1812, της Γερμανίας κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, των “Λευκών” κατά τη διάρκεια του Ρωσικού εμφυλίου και της Ναζιστικής Γερμανίας κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οδήγησε τον Stalin στη δημιουργία buffer zone για να μπορέσει να προστατέψει τη Σοβιετική επικράτεια.
Στο ίδιο πνεύμα φαίνεται να κινήθηκε ο Vladimir Putin όταν το 2008 διέταξε τα Ρωσικά στρατεύματα να βοηθήσουν τη Ν. Οσετία και Αμπχαζία να κυρήξουν την ανεξαρτησία τους από τη Γεωργία, όχι γιατί οι “ανεξάρτητες” αυτές δημοκρατίες ήθελαν την ανεξαρτησία τους, αλλά γιατί η Γεωργία αιτήθηκε ένταξη στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αίτημα, αδιανόητο, για τα ρωσικά στρατηγικά συμφέροντα στον Νότιο Καύκασο.
Την ίδια λογική εφαρμόζει σήμερα ο Vladimir Putin και στην Ουκρανία. Η γειτονική χώρα της Ρωσίας, η δεύτερη μεγαλύτερη στην Ευρώπη, μετά την απώλεια εδαφών το 2014, προσάρτηση Κριμαίας από Ρωσία, δέχθηκε την εισβολή της Ρωσίας. Η Ρωσία, και καμία πολιτική της ελίτ, δεν θα μπορούσε να δεχθεί μιαν Ουκρανία ως πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ. Κατά την ίδια λογική αντέδρασε και εισέβαλε η Σοβιετική Ένωση στην Ουγγαρία το 1956, όταν η χώρα αιτήθηκε να βγει από το Σύμφωνο της Βαρσοβίας και να παραμείνει διπλωματικά ουδέτερη και στην Τσεχοσλοβακία το 1968, όταν η χώρα ζήτησε περισσότερες ατομικές και κοινωνικές ελευθερίες. Στη βάση του “Brezhnev Doctrine” βλέπουμε το “Putin Doctrine” και την επέμβαση σε χώρες που θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια και ακεραιότητα της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Η εισβολή της Ρωσίας έχει ως στόχο την κατάληψη εδαφών και ενοποίηση της Ανατολικής Ουκρανίας με τη Ρωσία. Η Ουκρανία, ανατολικά του ποταμού Δνείπερου, είναι ο στόχος καθώς και ο έλεγχος των ουκρανικών ακτών της Μαύρης Θάλασσας και ένωση της Υπερδνειστερίας (Ανατολική Μολδαβία) με τη Ρωσία.
Η προσπάθεια για ανασύσταση της Ρωσικής Αυτοκρατορίας ξεκίνησε. Η Λευκορωσία θα συγχωνεθυεί και μετά οι χώρες της Βαλτικής. Στον στόχο βρίσκεται και η ανατολική Πολωνία και Φιλανδία. Ανασύσταση της Ρωσικής Αυτοκρατορίας του 1914.
