Άρθρο της Χρυσταλλένης Δημητρίου στο http://spotlight.studentlife.com.cy/.
Στο προηγούμενο άρθρο έθιξα τους λόγους για τους οποίους «μισούμε» τα μικρά μας αδέρφια.
Όντως βιώνουμε καθημερινά καταστάσεις που μας σπάζουν τα νεύρα μας, αλλά γίνουνται τζιαι κάποια μικρά μικρά πράματα που μας κάμνουν τζιαι ξεχάνουμε τα ούλλα.
Όπως υποσχέθηκα, πιο κάτω θα δείτε μερικούς από τους λόγους που δεν ζούμε χωρίς τα μικρά μας:
1. Γίνεσαι «Καθηγητής»!
Έχουν την ανάγκη σου. Σαν μεγάλος αδερφός/η πρέπει να τους δώσεις μια χρήσιμη συμβουλή να λύσουν τα θέματα τους. Σε τζείνη τη φάση, εσύ παίρνεις το σοβαρό σου το υφάκι τζιαι παίζεις το έμπειρος τζιαι έξυπνος – τζιαι καλά ότι ξέρεις τα πάντα. Το πώς νιώθει, το τι γίνεται, το τι πρέπει να κάμει. Δείχνεις ο πιο ώριμος άνθρωπος που υπάρχει τζιαι μέσα σου “φωνάζεις” που τη χαρά σου όπως το μωρό.
2. Κόφκεις τες χάρες!
Οκ τούτο εν λίο παρανοϊκό, αλλά για ‘μένα προσωπικά ισχύει. Έρκεται μια φάση που είσαι ημόνη τους λύση, που πρέπει να τους πάρεις κάπου ή να τους κάμεις μια χάρη τζιαι εσύ είσαι κάπως… «Όι, εν μπορώ». Ναι, ξέρω το. Είμαι κατζιά. Plus ότι αρχίζουν να σου κάμνουν ταχατίρια σου, πέρκει σε πάρουν με τα νερά τους. Έτσι φκένεις κερδισμένος, αφού ότι ζητήσεις κάμνουν σου το.
3. Acting silly που λέμε!
Με τα αδέρφια σου μπορείς να κάμεις ούλλες σου τες παραξενιές, να γίνεσαι το πιο ηλίθιοπλάσμα στον κόσμο. Εν πρόκειται να σε παρεξηγήσει τζιαι εννοείται ότι εν μαζί που εν να τα κάμνετε. Εν υπάρχει περίπτωση να σε δει ο αρφός/ή σου να μωρεύκεσαι τζιαι να μεν σου «συμπαρασταθεί»!
Ντάξει πέραν του αστείου βέβαια, υπάρχουν πολλά πιο σοβαροί λόγοι να χέρεσαι που έχεις μικρότερα αδέρφια:
4. Best Friends!
Εν το μόνο άτομο που ξέρεις πως ό,τι τζιαι να γίνει εν να είναι τζιαμέ για ‘σένα. Άμαν το εμπιστευτείς εν θα σε προδώσει ποττέ. Είσαστε οι καλύττεροι φίλοι. Λαλείτε ο ένας στον άλλο ταδικά σας τζιαι ξέρετε ότι υπάρχει τυφλή εμπιστοσύνη. Εν πρόκειται ποττέ να απογοητεύσετε ή να προδώσετε ο ένας τον άλλο.
5. Αδέρφια-προστάτες!
Εν υπάρχει περίπτωση να έσσιει κάποιον που εμάς τα μεγάλα αδέρφια που εν θαυπερασπιστεί τα αδέρφια του άμαν χρειαστεί. Είτε στους γονιούς σας, είτε σε άλλες περιστάσεις. Μπορεί το ένα δευτερόλεπτο να είσαστε τσακωμένοι τζιαι μόλις δείτε ότι«απειλείται» γίνεστε κέρβερος έτοιμος να πολεμήσει!
Τζιαι τέλος πάντων, όπως λέει και η γνωστή παροιμοία «το αίμα νερό δε γίνεται», ας παραδεχτούμε ούλλοι ότι, ποδά το φέρνουμε, ποτζεί το παίρνουμε, τα μιτσιά μας τα αρφούθκιαλατρεύκουμε τα τζιαι λατρεύκουν μας τζιαι τζείνα. Νεύρα πολλά, καφκάες πολλοί (πέφτει τζιαι ξύλο κάποτε) αλλά φανταστείτε μια ζωή χωρίς τούτα ούλλα.
Εν θα έσσιει action!
Εσύ για ποιους λόγους αγαπάς τα μικρά σου αδέρφια;
Χρυσταλλένη Δημητρίου
Είμαι 21 χρονών, κατάγομαι από τη Λάρνακα και διανύω το τέταρτο έτος της Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Σκοπεύω να προχωρήσω σε μεταπτυχιακές σπουδές στην Αγγλία. Στον ελεύθερο μου χρόνο ασχολούμαι με το αγαπημένο μου μουσικό όργανο, το πιάνο, διαβάζω όσα περισσότερα βιβλία μπορώ και περνάω αμέτρητες ώρες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Όνειρο μου είναι να πετύχω τους προσωπικούς επαγγελματικούς μου στόχους και να δώσω στα αγαπημένα μου πρόσωπα όση ευτυχία και αγάπη μπορώ.
