Δέσποινα Ανδρέου: Μια συμπολίτισσα μας στο χώρο του τραγουδιού (ΒΙΝΤΕΟ)
Η Δέσποινα Ανδρέου γεννήθηκε στην Ορμήδεια στις 24 Απριλίου 1988. Από την ηλικία των 7 χρόνων άρχισε ν’ ασχολείται με τη μουσική με μαθήματα πιάνου. Αποφοίτησε από το Ελληνικό Ωδείο αποκτώντας πτυχία φωνητικής, αρμονίας και πιάνου. Διδάσκει μουσική στο Ωδείο “Μουσικοί Ορίζοντες” το οποίο έχει παραρτήματα στην Ορμήδεια και στη Δρομολαξιά.
Πείτε μας λίγα λόγια για το καινούργιο σας τραγούδι.
Το πρώτο μου τραγούδι, συμπτωματικά ή όχι είναι προϊόν έμπνευσης και δημιουργίας περιόδου καραντίνας. Μπορεί δηλαδή να πει κάποιος ότι ένα από τα θετικά που άφησε πίσω της η πανδημία είναι ότι έδωσε χρόνο στους ανθρώπους να κάνουν ενδοσκόπηση και στην περίπτωση των ανθρώπων των τεχνών και της μουσικής, αυτό μεταφράζεται σε καλλιτεχνική δημιουργία. Το τραγούδι απευθύνεται σε πρόσωπο ιδιαίτερης σημασίας σ’ εμένα και αποτελεί μια κατάθεση ψυχής.
Ποια η εμπειρία σας από το χώρο του τραγουδιού;
Κατ’ αρχάς να σας πω ότι έχω σπουδάσει μουσική. Αποφοίτησα από το Ελληνικό Ωδείο αλλά αυτό ήταν μόνο η ακαδημαϊκή εκπλήρωση αυτού που ήθελα να κάνω από την ηλικία των 7 χρόνων. Με λίγα λόγια, ό,τι και αν συνέβαινε και με οποιοδήποτε τρόπο, αυτό θα έκανα στη ζωή μου. Με το τραγούδι ασχολούμαι από την ηλικία των 14 ετών και επαγγελματικά από τα 20 μου χρόνια με εμφανίσεις σε πολιτιστικές εκδηλώσεις, συναυλίες, παραστάσεις. Τα τελευταία έξι χρόνια εμφανίζομαι σε μόνιμη βάση στην ταβέρνα “Μπουκιά και γουλιά” στη Λάρνακα.
Πώς βλέπετε τα καλλιτεχνικά πράγματα στη χώρα μας;
Το καλλιτεχνικό στερέωμα είναι συνάρτηση του μεγέθους της χώρας. Οπότε, το μικρό μέγεθος της χώρας αναλόγως δημιουργεί και λίγες ευκαιρίες επαγγελματικής καθιέρωσης ή ανέλιξης. Κοντολογίς, εάν θέλεις πραγματικά να κάνεις το βήμα παραπάνω στην καριέρα σου όταν αυτή σχετίζεται με τη μουσική ή με τις τέχνες, πρέπει να δοκιμάσεις την τύχη σου στο εξωτερικό. Αυτό, στην περίπτωση εμάς των Κυπρίων στην ουσία είναι μονόδρομος προς την Ελλάδα λόγω της γλώσσας κυρίως αλλά δεν είναι απόλυτο.
Άλλαξαν οι συνθήκες λόγω της προηγούμενης οικονομικής κρίσης για τους νέους καλλιτέχνες;
Αν εννοείται από την οικονομική κρίση του 2013, σίγουρα αυτό ισχύει. Από την καθοδική πορεία των μισθών των εργαζομένων μετά την καταστροφή του 2013, δεν ξέφυγαν ούτε οι μουσικοί και νομίζω γενικά ο καλλιτεχνικός κόσμος. Νομίζω ότι η κρίση της πανδημίας ήταν ένα απανωτό κτύπημα για τους επαγγελματίες καλλιτέχνες και αυτό έγινε φανερό στα θέατρα και γενικά στους χώρους εστίασης ή διασκέδασης μετά τα lockdown.
Ποια τα σχέδια σας για το άμεσο μέλλον;
Στόχος μου είναι να δημιουργήσω περισσότερο με καινούργια τραγούδια και να έχω συνέχεια στο χώρο με αξιοπρεπή παρουσία και δημιουργικό οίστρο που να ξεκινά από τη ψυχή μου και ελπίζω να αγγίζει τις ψυχές των ανθρώπων.
