[ad_1]
Τα παιδιά είναι εδώ και πέντε χρόνια εγκλωβισμένα στην εμπόλεμη ζώνη. Θάνατος, πείνα, αρρώστιες, φόβος, η ζωή τους όλη. Κάθε τους ανάμνηση κείτεται στα βομβαρδισμένα χαλάσματα. Κάθε τους όνειρο ακούει στα ονόματα της ειρήνης και της ασφάλειας.
Ένας 10χρονος δήλωσε ότι «Βομβαρδισμοί παντού και οι άνθρωποι πεθαίνουν δίπλα μας και συνέχεια τα αεροπλάνα ρίχνουν βόμβες».
Τα στοιχεία που αποκαλύπτει σε σχετική της έκθεσης η οργάνωση Save The Children συγκλονίζουν. Βρέφη πεθαίνουν στα γεννοφάσκια τους από έλλειψη ορών στα νοσοκομεία, παιδιά πεθαίνουν από την πείνα. Παιδιά νεκροζούν τρώγοντας γρασίδι και τροφές ζώων. Γάτες και σκύλους. Μία, δύο, το πολύ τρεις φορές την εβδομάδα ξεγελούν τα στομάχια τους με ψίχουλα.
Ο πατέρας του 10χρονου δήλωσε ότι «Όταν δεν βρίσουμε φαγητό τρώμε γρασίδι. Το δίνουμε και στα παιδιά και τους λέμε ψέματα ότι είναι φαγώσιμο. Ο γιος μου μια μέρα που είπε: Μα αυτό είναι γρασίδι. Και του είπα, όχι είναι χόρτα που αγόρασα και έτρωγα πρώτος για να τον πείσω, κάνοντας ότι είναι ωραίο».
Εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά βιώνουν τον απόλυτο εφιάλτη. Εγκλωβισμένα στις υπαίθριες φυλακές. Κανείς δεν γνωρίζει τον ακριβή αριθμό. Οι ανθρωπιστικές οργανώσεις εκτιμούν ότι πρόκειται για περισσότερους από μισό εκατομμύριο ανθρώπους. Ίσως και δύο εκατομμύρια.
Μία 14χρονη δήλωσε ότι «Εδώ και ένα χρόνο ζούμε σε πολιορκία. Είναι πολύ δύσκολο να βρούμε φαγητό. Κάποιες φορές κάτι βρίσκουμε, αλλά όχι πάντα. Άλλες φορές δεν τρώμε».
Σε κατάσταση πολιορκίας βρίσκονται 18 διαφορετικές πόλεις. Η ανθρωπιστική βοήθεια που καταφτάνει σε πολλές περιοχές της χώρας, δεν είναι ικανή για να καλύψει όλες τις ανάγκες. Ενώ και η ποσότητα αρκεί μόνο για μερικές ημέρες τη φορά. Καμία εγγύηση για το πότε θα γίνει η επόμενη παράδοση.
[ad_2]
Source link
