Η ιστορία ξεκινά τη πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα, όταν ο Ευρυβιάδης Αντωνιάδης έκτισε στο παραλιακό μέτωπο το ξενοδοχείο Grand Hotel και μεγάλη σάλα πολλαπλών χρήσεων στη βόρεια του πλευρά.
Την εποχή εκείνη οι «πολλαπλές χρήσεις» της σάλας, ήταν καφενείο πολυτελείας μπροστά και στο βάθος, θεατρική σκηνή όπου ανεβάζονταν έργα ελληνικών θιάσων και ντόπιων ερασιτεχνικών σχημάτων, όπως του θεατρικού ομίλου «Σοφοκλής» που ιδρύθηκε το 1909 από θεατρόφιλους Λαρνακείς [ο Ευρυβιάδης Αντωνιάδης ήταν ο άνθρωπος που έκτισε το 1906 το Ευρυβιάδειο Παρθεναγωγείο].
Πακέτο τσιγάρων του Διανέλλου με το σήμα κατατεθέν, έναν ήλιο. Από το σύμβολο αυτό πήρε η αίθουσα και ακολούθως το σημερινό ξενοδοχείο το όνομά του. Από το προσωπικό αρχείο του Φοίβου Σταυρίδη.
Το 1930 το ξενοδοχείο πωλήθηκε από το γιο του Ε. Αντωνιάδη, Οδυσσέα [Wideson], στον καπνοβιομήχανο Δημήτριο Διανέλλο. Ο νέος ιδιοκτήτης παρακάλεσε το φίλο του Οδυσσέα να του προτείνει κάποιο όνομα για τη σάλα του ξενοδοχείου. Επειδή το σήμα κατατεθέν της καπνοβιομηχανίας του Διανέλλου ήταν ο Ήλιος, ο Οδυσσέας Ευρυβιάδης πρότεινε, η αίθουσα να ονομαστεί Σαν Χωλλ [αίθουσα του Ήλιου]. Tο τετράγωνο BEAU RIVAGE, GRAND HOTEL, SUN HALL, περιήλθε στην δικαιοδοσία της Ιεράς Μητροπόλεως Κιτίου η οποία και το κατεδάφισε το 1969. Αποφασίστηκε όπως στο νέο ξενοδοχείο δοθεί το όνομα Σαν Χωλλ.
Την δεκαετία του 60 λειτουργούσε το καμπαρέ Sun Hall. Επίσης πρωτού το αναλάβει ο Διανέλλος η αίθουσα λειτουργούσε και ως αίθουσα χορού με με την ονομασία SALON ROSE. Ήταν το αγαπημένο στέκι των Λαρνακέων κάθε ηλικίας και ο χώρος που γίνονταν οι χοροεσπερίδες του Πεζοπορικού και της Ε.Π.Α. Στη σκηνή του φιλοξένησε πολλές δόξες της ελληνικής μουσικής, ανάμεσά τους και τη Σοφία Βέμπο.
Η αίθουσα χρησιμοποιήθηκε κατά καιρούς σαν καφενείο του Μιχάλη Ταραμπούλση από τη Συρία, σαν θέατρο και κινηματογράφος από τον επιχειρηματία Νίκο Κυπριανού με το όνομα ΠΑΤΕ τη δεκαετία του ’20 και του ’30 και τέλος, σαν αποθήκη καπνών και γραφεία της καπνοβιομηχανίας του ΔημήτριουΔιανέλλου.
