Τεύκρος Μιχαηλίδης: Παρουσίαση στο Λύκειο Βεργίνας στη Λάρνακα
Πώς θα συστήνατε το νέο σας βιβλίο «Φονικό στη Μεγάλη Εκκλησία», σε κάποιον που δεν γνωρίζει τίποτε για σας;
Η περίοδος του Ιουστινιανού, ο πρώτος χρυσός αιώνας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας είναι μια περίοδος μετάβασης. Ο αρχαίος κόσμος, έχοντας κλείσει τον κύκλο του, σβήνει αργά μέσα από τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδά του. Ο καινούργιος κόσμος που τον διαδέχεται κουβαλά μαζί του νέες αξίες, νέα νοοτροπία, νέο τρόπο ζωής. Οι παλιές, φυλετικά και γλωσσικά ομοιογενείς πόλεις – κράτη αντικαθιστούνται από μεγάλες, πολυπολιτισμικές αυτοκρατορίες όπου διάσπαρτες εθνότητες συνυπάρχουν κάτω από το ίδιο κρατικό μόρφωμα χωρίς ουσιαστικούς συνεκτικούς δεσμούς. Η νέα θρησκεία μοιάζει να είναι η μόνη δύναμη που είναι σε θέση να ενώσει αυτό το ετερόκλητο μωσαϊκό. Γι’ αυτό είναι επιτακτικό να σβήσουν όλες οι εστίες της αρχαίας φιλοσοφίας, όλοι οι θεσμοί που θα μπορούσαν να θυμίζουν τον αρχαίο κόσμο. Από την άλλη όμως, η επιστημονική και τεχνολογική γνώση της αρχαιότητας αποτελεί απαραίτητο εργαλείο για τους αρχιτέκτονες του νέου κόσμου, αρκεί να απογυμνωθεί από το φιλοσοφικό και ιδεολογικό της υπόβαθρο. Σ’ αυτό το πλαίσιο εκτυλίσσεται το «Φονικό στη Μεγάλη Εκκλησία», μια ιστορία μυστηρίου που ακροβατεί στο μεταίχμιο των δυο κόσμων.
Στις αφηγήσεις σας τα μαθηματικά αποτελούν δομικό στοιχείο και κινητήριο μοχλό της πλοκής. Ως συγγραφέας με αυτό το χαρακτηριστικό τι επιδιώκετε για τον αναγνώστη;
Όπως πολύ σωστά είπατε, τα μαθηματικά αποτελούν την κινούσα δύναμη στις ιστορίες μου. Πιστεύω ότι αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας και στις αφηγήσεις μου επιχειρώ να τα αναδείξω στη θέση που ούτως ή άλλως κατέχουν. Οι στατικές εικόνες που δημιουργούνται στη φαντασία μου γίνονται μέσα από τον «μαθηματικό αφηγηματικό λόγο» ζωντανές ιστορίες που προσδοκώ να προσφέρουν στον αναγνώστη μια πρωτότυπη αναγνωστική εμπειρία.
Ένας μαθηματικός βλέπει αλλιώς τη ζωή; Τι βλέπετε που δεν το βλέπουμε όλοι οι άλλοι;
Νομίζω πως η κύρια μαθηματική δεξιότητα είναι η αναγνώριση προτύπων. Σε πράγματα φαινομενικά ετερόκλητα ο μαθηματικός αναγνωρίζει κοινά δομικά στοιχεία: πίσω από την πανσέληνο, τη ρόδα του ποδηλάτου και το αλώνι, βλέπει έναν κύκλο. Αυτή η αφαίρεση δεν είναι πάντα ούτε προφανής, ούτε ευρέως κατανοητή· κι αυτή ευθύνεται για το «κακό όνομα» που έχουν βγάλει οι μαθηματικοί, ως sui generis ή αιθεροβάμονες.
Τα μαθηματικά ή η λογοτεχνία προηγήθηκε στη ζωή σας;
Αλήθεια κι εγώ δεν ξέρω. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου απολάμβανα τα παραμύθια, είτε όταν μου τα αφηγείτο η γιαγιά μου είτε αργότερα όταν τα διάβαζα μόνος μου. Θυμάμαι ότι τα επεξεργαζόμουν, άλλαζα το τέλος, πρόσθετα κομματάκια στην πλοκή. Την ίδια όμως εποχή, απολάμβανα να λύνω τα προβλήματα που μου έβαζε η μητέρα μου, ν’ αραδιάζω στρατιωτάκια σε τριάδες ή τετράδες χωρίς «να περισσεύει κανένα» ή να ανταλλάσσω «ππιριλλούθκια» που ανάλογα με το μέγεθος του καθενός είχε και διαφορετική ανταλλακτική αξία. Τι από τα δυο προηγήθηκε; Μυστήριο! Τι από τα δυο με διασκέδαζε πιο πολύ; Τι να σας πω, δεν ξέρω.
Πώς επιλέγετε τα βιβλία που θα διαβάσετε κάθε φορά;
Κάποια λογοτεχνικά είδη έχουν την προτίμησή μου: ιστορικά μυθιστορήματα, ιστορίες μυστηρίου, επιστημονική φαντασία. Σε μεγάλο βαθμό με επηρεάζει το οπισθόφυλλο και φυσικά οι γνώμες των φίλων.
Ποια βιβλία διαβάσατε το τελευταίο διάστημα και σας άρεσαν;
Πρόσφατα ξαναδιάβασα την Τριλογία της Μασσαλίας του Izzo. Αυτό τον καιρό διαβάζω την «Κεχριμπαρένια Έρημο», το δεύτερο βιβλίο από την τριλογία της Ιωάννας Μπουραζοπούλου με γενικό τίτλο «Ο Δράκος της Πρέσπας».
* Η παρουσίαση του βιβλίου «Φονικό στη Μεγάλη Εκκλησία» στη Λευκωσία θα γίνει στις 21/2, στις 18:30, στην Καστελιώτισσα. Στη Λάρνακα η παρουσίαση θα γίνει στις 22/2, στις 10:30 π.μ., στο Λύκειο Βεργίνας.
