Να ψάχνεις άλλες θάλασσες
χωρίς λιμάνια και γυαλούς
να τρέχει το καράβι ασταμάτητα
να νομίζεις πως φτάνεις
και πάντα νά’ναι πιο μακριά η στεριά.
Δε ξεχωρίζει η στεριά από τη θάλασσα
το νερό βυθίζεται στη δύνη του
στροβιλίζονται οι ναύτες
και βάζουν σωσίβια στα όνειρα.
Όταν τελικά φαίνεται κάτι στον ορίζοντα
η άμπωτη έχει τον τελευταίο λόγο.
ΛΟΥΗΣ ΠΕΡΕΝΤΟΣ
