ΜΑΡΙΟΣ ΤΟΚΑΣ – ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ 1974
Το Νιόβρη του 1974 δημοσίευσα στις εφημερίδες την πιο κάτω επιστολή. Ο εικοσάχρονος Μάριος Τόκας, υπηρετούσε στην Εθνική Φρουρά.
«Το πηγαίο ταλέντο του Μάριου Τόκα έχει αποκαλυφθεί στο κοινό και σε προηγούμενες συναυλίες. Η τελευταία του δουλειά που ακούσαμε έδειχνε μια θετική πρόοδο στη συνθετική του πορεία. Ιδιαίτερη εντύπωση έκαμε η μελωποίηση των μικρογραφιών του Πέτρου Σόφα, των αποσπασμάτων από το «Πρωϊνό Άστρο» του Γιάννη Ρίτσου και των ορχηστρικών, στα οποία φαίνεται έχει δώσει την καλύτερή του δημιουργική διάθεση.
Τα γεμάτα θέατρα όπου έγιναν οι παραστάσεις, στην Λεμεσό και Λάρνακα, δικαίωναν τον ηθικό σκοπό για τον οποίο οι συναυλίες έγιναν. Γιατί, εκτός από την υλική βοήθεια προς τους εκτοπισμένους αδερφούς, ήταν αυτές οι εκδηλώσεις ένα σύνθημα ενότητας και αγάπης φορτισμένης με τα τραγούδια για τον άνθρωπο και την πίστη πως «θα ξεδιπλωθούν οι σημαίες στον αέρα».
Αυτές οι εκδηλώσεις σε τέτοιες μέρες και μάλιστα από νεαρούς καλλιτέχνες, που δεν έχουν ακόμη κανένα στερεό υπόβαθρο για να προχωρήσουν, δεν πρέπει να παραμένουν απλές «ευγενείς προσφορές» για τους υπεύθυνους των Μουσικών πραγμάτων στην Κύπρο.»
Λούης Περεντός
