Προεδρικές εκλογές: Ποιον αντίπαλο δεν θέλει ο Αναστασιάδης;

Άνευ συγκλονιστικού απροόπτου, και αν η ροή αυτή συνεχιστεί, μάλλον ο Πρόεδρος Αναστασιάδης βρίσκεται προ του καλύτερου δυνατού σεναρίου γι’ αυτόν.

Αν ο Πρόεδρος Αναστασιάδης είχε τη δυνατότητα να διαλέξει αντίπαλο στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, η απάντηση εκ πρώτης όψεως θα ήταν εύκολη: Σταύρο Μαλά.
Η λογική πίσω από αυτή την επιλογή είναι απλή. Ο κ. Μαλάς είναι ένας καλός και ευγενικός άνθρωπος, δεν πρόκειται ποτέ να εκτρέψει την πολιτική σε αρένα ταυρομαχιών και κυρίως πίσω από αυτόν βρίσκεται το ΑΚΕΛ. Οι συμβουλάτορες του κ. Προέδρου θεωρούν ότι ο κ. Μαλάς «είναι μια καλή επιλογή για να συσπειρώσει το κόμμα της Αριστεράς, αλλά σαφέστατα δεν είναι επιλογή νίκης, διότι ο κάθε Κύπριος δεν μπορεί να ξεχάσει ποτέ τη διακυβέρνηση Χριστόφια και την τραγική οικονομική πολιτική που ακολούθησε». Ως εκ τούτου, στον δεύτερο γύρο οι δεξιόστροφοι οπαδοί του Ενδιάμεσου, είτε στη μεγάλη τους πλειοψηφία θα ψηφίσουν Αναστασιάδη είτε θα μείνουν στην αποχή. Οπότε, ο κ. Αναστασιάδης θα επαναλάβει τον θρίαμβο του 2013.

Αντίθετα, ο Νικόλας Παπαδόπουλος είναι μια επιλογή η οποία στον δεύτερο γύρο θα μπορούσε να είναι πιο επικίνδυνος λόγω του ότι το ΑΚΕΛ και οι ψηφοφόροι του μπορούν να κινηθούν προς το μέρος του. Για την Αριστερά, ο Νίκος Αναστασιάδης είναι το αντίπαλον δέος, ο «δεξιός εχθρός», με τον οποίο έχει τεράστιες διαφορές σε ό,τι αφορά την οικονομία και εν γένει την κοινωνική πολιτική. Την ίδια στιγμή, η στροφή του στο Κυπριακό και η εθνικιστική ρητορική στην οποία προσχωρεί σταδιακά ο κ. Πρόεδρος, δεν τον διαχωρίζει σε πολλά από τον Νικόλα Παπαδόπουλο. Με τον οποίο πολλοί ψηφοφόροι του ΑΚΕΛ, αν θα πρέπει να επιλέξουν το μη χείρον, τουλάχιστον θα μπορούσαν να βρουν ως δικαιολογητικό ψήφου τη δυνατότητα εξεύρεσης μιας μέσης λύσης στη διαχείριση της οικονομίας λόγω και της παρουσίας της ΕΔΕΚ στο στρατόπεδο του. Μέσα από αυτή τη λογική, αν ο Νικόλας Παπαδόπουλος περάσει στον δεύτερο γύρο των προεδρικών, καθίσταται πιο υπολογίσιμος αντίπαλος.

Η πιο πάνω απλή λογική εμφαίνεται και στις δημοσκοπήσεις. Για παράδειγμα, ο Νικόλας Παπαδόπουλος ως αντίπαλος του Νίκου Αναστασιάδη στον δεύτερο γύρο σημειώνει πολύ καλύτερα και κυρίως ανταγωνιστικά ποσοστά σε σχέση με τον Σταύρο Μαλά. Συγκεκριμένα, στην τελευταία δημοσκόπηση της IMR του τέλους Ιουλίου, ο Νίκος Αναστασιάδης με αντίπαλο τον Νικόλα στο δεύτερο γύρο ψηφίζεται από το 41%, ενώ ο Νικόλας από το 36%, με σημαντικές εισροές από Ακελιστές. Στο ίδιο σενάριο δεύτερου γύρου με τον Σταύρο Μαλά, ο Νίκος Αναστασιάδης ψηφίζεται από το 43%, ενώ ο Μαλάς από το 28%. Στον πρώτο γύρο, σύμφωνα πάντα με τη δημοσκόπηση της IMR που δημοσιεύθηκε από την ιστοσελίδα Reporter, ο κ. Αναστασιάδης ψηφίζεται από το 31%, ο Σταύρος Μαλάς περνά στον δεύτερο γύρο με 21% και ο Νικόλας Παπαδόπουλος μένει εκτός με 19%.

Τον προωθεί

Άνευ συγκλονιστικού απροόπτου, και αν η ροή αυτή συνεχιστεί, μάλλον ο Πρόεδρος Αναστασιάδης βρίσκεται προ του καλύτερου δυνατού σεναρίου γι’ αυτόν. Δηλαδή να περάσει στον δεύτερο γύρο με τον Σταύρο Μαλά. Επειδή μάλιστα οι του Προεδρικού δεν κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους, δεν διστάζουν να προτείνουν σε μια ειδική κατηγορία συνομιλητών τους κάτι πρωτόγνωρο. Πρόκειται για όλους εκείνους τους δυσαρεστημένους από τη στάση του Προέδρου στο Κυπριακό, τους οποίους προτρέπουν να ψηφίσουν Σταύρο Μαλά. Βασικά θεωρούν ότι δεδομένης της συσπείρωσης της παραδοσιακής Δεξιάς γύρω από τον Πρόεδρο, συν τη συνεισφορά των λεγομένων Καρογιαννικών από το ΔΗΚΟ, διασφαλίζουν το άνετο πέρασμα του Προέδρου στον δεύτερο γύρο.

Εν ολίγοις, αν ο Σταύρος Μαλάς περάσει στον δεύτερο γύρο, λύνει μια σειρά από προβλήματα για τον κ. Πρόεδρο.

Εν τοιαύτη περιπτώσει, το ΑΚΕΛ ψηφίζει συσπειρωμένο τον κ. Μαλά. Σε διαφορετική περίπτωση θα έχει στον β’ γύρο την απρόβλεπτη ψήφο του 25% των Ακελικών, οι οποίοι μπορούν να κρίνουν την έκβαση της μάχης. Και θα υπάρξουν δυνατές φωνές εντός και εκτός ΑΚΕΛ, οι οποίες δεν αποκλείεται στον δεύτερο γύρο να ταχθούν υπέρ του Νικόλα. Τι θα κάνει, για παράδειγμα, ο Νίκος Κατσουρίδης; Προς ποια κατεύθυνση θα κινηθεί ο Γιώργος Λιλλήκας, ο οποίος αν κρατήσει μέχρι τέλους το 7-8% των σημερινών δημοσκοπήσεων αναδεικνύεται σε King Maker; Τι θα κάνει το ΕΛΑΜ;
Επιπλέον ο Νικόλας Παπαδόπουλος, αν μείνει εκτός δεύτερου γύρου, είναι μάλλον δεδομένο ότι οι δεξιόστροφοι ψηφοφόροι του θα κινηθούν προς τον Νίκο Αναστασιάδη. Εξάλλου, και ο Νικόλας σήμερα συμφωνεί περισσότερο μαζί του στο Κυπριακό μετά το Κραν Μοντανά και ακόμα πολύ περισσότερο στην οικονομία.

Στατική ανάλυση

Η πιο πάνω ανάλυση είναι βέβαια περισσότερο αληθοφανής παρά αληθινή γιατί είναι ανάλυση της στιγμής. Είναι δηλαδή στατική ανάλυση. Μέσα σε μια δυναμική προεκλογική εκστρατεία που αναμένεται να προκύψει τους επόμενους μήνες δεν μπορεί κανείς με σιγουριά να γνωρίζει τι θα προκύψει και πώς η κοινή γνώμη θα συμπεριφερθεί. Πολιτικοί παρατηρητές εκτιμούν ότι η επερχόμενη εκστρατεία θα είναι εκτός από πολύ έντονη και πολύ βρόμικη. Ήδη τα επιτελεία τοποθετούν στα συρτάρια τους στοίβες σκανδάλων, τα οποία λένε ότι θα αποκαλύψουν ταρακουνώντας με αυτό τον τρόπο τον απλό ψηφοφόρο από παγιωμένες αντιλήψεις του. Ήδη, παρότι καλοκαιρινή ξηρασία, η λάσπη είναι οφθαλμοφανής στο προεκλογικό σκηνικό. Σκεφτείτε, λένε οι ίδιοι παρατηρητές, τι θα γίνει με τα πρώτα προεκλογικά πρωτοβρόχια!

Επιπλέον, η υποτίμηση του Σταύρου Μαλά, ο οποίος στον δεύτερο γύρο των προεδρικών του 2013 πήρε 43%, είναι μάλλον ανεδαφική. Ο Σταύρος Μαλάς, που προέρχεται από τους ΕΔΥ δείχνει ωριμότερος όσο ποτέ, θα έχει δίπλα του τον Γιώργο Βασιλείου και δεν αποκλείεται και μια σειρά άλλες προσωπικότητες της Δεξιάς για να πείσει ότι αυτή τη φορά δεν είναι λύση ανάγκης, αλλά μια πραγματική επιλογή. Την ίδια στιγμή οι θέσεις του κ. Μαλά δεν πρόκειται να είναι τόσο προχωρημένες όσο του ΑΚΕΛ.
Ποιον φοβάται ο Αναστασιάδης;
Αν κρίνουμε από τη συμπεριφορά του πάντως, ο Νίκος Αναστασιάδης, δικαίως, δεν δείχνει να ανησυχεί ιδιαίτερα από τους μέχρι στιγμής αντιπάλους του. Θεωρεί ότι κανένας από αυτούς δεν μπορεί να διαρρήξει τον σκληρό συντηρητικό πυρήνα του κόμματός του, ούτε καν η Ελένη Θεοχάρους, η οποία φαίνεται να μένει όλο και περισσότερο μόνη. Η «επικοδομητικά σκληρή γραμμή» του Νίκου Αναστασιάδη στο Κραν Μοντανά και το αδιέξοδο που προέκυψε έχουν ξεδοντιάσει τα επιχειρήματα της κ. Θεοχάρους που είχε αρχίσει να αλωνίζει στα ΘΟΪ και τα εθνικόφρονα σωματεία. Ο κ. Πρόεδρος αποδείχθηκε στην πράξη εξίσου εθνικόφρων, έχοντας μάλιστα και τη στήριξη του Ελλαδίτη ΥΠΕΞ Νίκου Κοτζιά, τον οποίο τα κόμματα του εθνικιστικού κέντρου ανέδειξαν σε persona της ορθής πανεθνικής γραμμής. Στα σωματεία αυτά εξάλλου τα οποία ίδρυσε ο Πολύκαρπος Γιωρκάτζης, δεν έχει καμιά πέραση το όνομα Παπαδόπουλος, είτε αυτός ήταν ο Τάσσος, είτε πολύ περισσότερο ο Νικόλας.

Αυτός που φοβάται ως αντίπαλο ο Νίκος Αναστασιάδης, εν ολίγοις, δεν είναι ούτε εθνικιστής ούτε εθνικόφρων. Φοβάται τον υποψήφιο που μπορεί να αφαιρέσει από το ΔΗΣΥ την Κληριδική παράταξη, δηλ. τη μετριοπαθή ή όπως τη λένε την «πεφωτισμένη Δεξιά» που κατοικοεδρεύει στις αστικές περιοχές, κυρίως δε στη Λευκωσία. Όλοι αυτοί, οι οποίοι πολιτικά εκπροσωπούνταν από προσωπικότητες όπως ο Ιωάννης Κασουλίδης και ο Χρήστος Στυλιανίδης, αν κρίνουμε από τα social media σήμερα, είναι έξαλλοι με τον Πρόεδρο διότι θεωρούν ότι «τους ξεγέλασε», ότι υποσχέθηκε ότι «θα ήταν Πρόεδρος λύσης, αλλά τελικά, για την καρέκλα, θα καταλήξει Πρόεδρος της διχοτόμησης». Τον επικρίνουν επίσης, ίσως επιλεκτικά, «γιατί την τελευταία πενταετία λειτούργησε ως κομματάρχης διορίζοντας αναξιοκρατικά κάθε καρυδιάς καρύδι για να αγοράσει πολιτική πελατεία». Τον κατηγορούν «για εμπλοκή σε αδιαφανείς πράξεις και κυρίως για νεποτισμό». Έχει απαντήσεις όμως να δώσει ο Νίκος Αναστασιάδης: Πέρα από τα αρνητικά, είναι επίσης αλήθεια ότι η διακυβέρνηση Αναστασιάδη παρήγαγε σοβαρό μεταρρυθμιστικό έργο, δίνοντας λύσεις σε πάγια διαρθρωτικά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που ταλάνιζαν επί δεκαετίες τη χώρα.

Φοβάται, τέλος, ο Νίκος Αναστασιάδης αυτόν που θα του αφαιρέσει τις κεντροαριστερές ανένταχτες ψήφους που πήρε το 2013. Αυτές οι ψήφοι είναι που τον έφεραν στο εκπληκτικό 57% του δευτέρου γύρου, που αποτελεί το καλύτερο ποσοστό υποψηφίου σε προεδρικές μετά τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Κάποιες από αυτές τις ψήφους ίσως κινηθούν προς την υποψηφιότητα Μαλά. Ένα μεγάλο μέρος τους όμως εξακολουθούν να βρίσκονται σε αναζήτηση υποψηφίου.

Εν κατακλείδι, ο Νίκος Αναστασιάδης φοβάται τον υποψήφιο ο οποίος μπορεί να κερδίσει μεγάλο μέρος της κληριδικής Δεξιάς και της ανένταχτης κεντροαριστεράς, με τις δύο ομάδες, σύμφωνα με κομματικούς παρατηρητές, να συμποσούνται σε ένα περίπου 15% των πολιτών που λένε ότι θα πάνε στις κάλπες και θα ψηφίσουν. Σε ποιο βαθμό μπορεί να εκφράσει αυτές τις δύο ομάδες η υποψηφιότητα Σταύρου Μαλά; Μήπως η φημολογούμενη υποψηφιότητα του πρύτανη του Πανεπιστημίου Κύπρου Κώστα Χριστοφίδη δίνει ασφαλή διέξοδο σε αυτούς τους ψηφοφόρους ή ακόμα εξιτάρει ψηφοφόρους που μέχρι στιγμής ήταν στην αποχή να επανέλθουν; Αν ο Νίκος Αναστασιάδης αρχές Οκτωβρίου διαπιστώσει ότι ξεκινά με ένα ποσοστό 25%, δηλαδή το συντηρητικό πυρήνα του ΔΗΣΥ, θα εξαγγείλει υποψηφιότητα; Αυτά βεβαίως είναι ερωτήματα που θα απαντηθούν με τις πρώτες δημοσκοπήσεις του Σεπτεμβρίου και τα πρωτοβρόχια. Τα μηναλλάγια φέτος, πολιτικά και καιρικά, δείχνουν ότι ο Σεπτέμβριος και ο Οκτώβριος θα ρίξουν καρεκλοπόδαρα.

Πηγή: politis.com.cy