Οι Βυζαντινές εικόνες που εισήχθηκαν τον 18ο αιώνα από την Βενετία, την Κρήτη και άλλες περιοχές και σήμερα κοσμούν πολλές Εκκλησίες της Λάρνακας, της υπαίθρου της και της περιφέρειας Λεμεσού, ως θρησκευτικοί θησαυροί αριστουργηματικής τεχνοτροπίας, ήταν το θέμα της 13ης διάλεξης που διοργάνωσε το Mουσείο Πιερίδη-Πολιτιστικό Ίδρυμα Τράπεζας Κύπρου. Διευκρινίζεται κάτι που δεν είναι ευρέως γνωστό, ότι δηλαδή η Μητρόπολη Κιτίου παλαιότερα τη Λεμεσό στη κυριότητα της, μέχρι την ανεξαρτητοποίηση της.
Η διάλεξη είχε ως τίτλο, «Η συμβολή της Λάρνακας στη εισαγωγή εικόνων από το Αγίου Όρος στη Κύπρο κατά τον 18ο αιώνα» και εισηγητής ήταν ο Δρ. Ίωάννης Ηλιάδης Διευθυντής του Βυζαντινού Μουσείου και Πινακοθήκης του Ιδρύματος Αρχιεπισκόπου Μακαρίου του Γ΄.
Εικόνες του 18ου αιώνα από το Άγιο Όρος απείρου κάλλους, συναντούμε στο Μητροπολιτικό Ναό Σωτήρος , και ακόμη πιο εντυπωσιακής τεχνοτροπίας στο Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο της Λάρνακας ο οποίος υπήρξε Μητροπολιτικός ναός. Εικόνες εκείνης της εποχής και τεχνοτροπίας υπάρχουν στη Παναγία την Αγγελόκτιση του Κιτίου, την Παναγία την Χρυσοπολίτισσα της Λάρνακας και στο Αγιο Λεόντιο των Περβολιών.
Στη Μητροπολιτική περιφέρεια Λεμεσού εικόνες της συγκεκριμένης εποχής συναντώνται στη Εκκλησία της Αγίας Μαύρης στο Κοιλάνι. Η εικονογραφία του Αγίου Ορους ανέφερε ο κύριος Ηλιάδης, επηρεάσθηκε από την εικονογραφία της Κύπρου και ειδικά από την Σχολή του Αγίου Ηρακλειδίου που βρίσκεται έξω από την Λευκωσία. Χαρακτηριστικό είναι, όπως ανέφερε ο εισηγητής της διάλεξης, ότι υπάρχουν στην Κύπρο αρκετές εικόνες για το Ρόδο το Αμάραντο και ότι τα ίδια χαρακτηριστικά έχει η εικονογράφηση της Παναγίας στο Αγιο Όρος.
Ο ομιλητής αναφέρθηκε εκτεταμένα στη κατάληψη της Κύπρου από τους Τούρκους τον Ιούλιο του 1570 όταν η Λάρνακα υπήρξε το μεγαλύτερο Λιμάνι της Κύπρου και για το λόγο αυτό στέγασε όλα τα Προξενία της εποχής.
Τον διακεκριμένο ομιλητή παρουσίασε και ευχαρίστησε ο Διευθυντής του Μουσείου κ Πέτρος Αστζιάν.
