Ωραία τα τραγούδια και τα στολίδια των γιορτών, όμορφες και οι ευχές, ελπιδοφόρα η πρόσκαιρη βοήθεια που διανέμεται σε όσους την έχουν ανάγκη. Αν αφήσουμε τα επι μέρους θετικά της λήξης κι αυτής της χρονιάς, καλό είναι να κάνουμε ένα φλασ-μπακ του 2016. Να αναλογιστούμε τα γεγονότα που το σημάδεψαν και να δούμε αν μας άγγιξαν, αν μας προβλημάτισαν, αν μας έδωσαν μια έστω μια ώθηση για να δούμε κατά πού βαδίζομε. Η τραγική περιπέτεια των προσφύγων της Συρίας μας άγγιξε βαθειά, αλλά με το χρόνο την περιθωριοποιήσαμε.
Οι κωμικοτραγικές εκλογές στη χώρα του πλανητάρχη μας αλλά και στην Κύπρο έδειξαν ότι η λογική και το συναίσθημα δεν έχουν θέση στη σημερινή πραγματικότητα. Οι αλλαγές στη συμπεριφορά του ανθρώπου και η τρομοκρατία εγκλωβίζουν τα κράτη στην παγίδα της απραγίας και της ανικανότητας. Ο θυμός της φύσης με τα ακραία καιρικά φαινόμενα μας κάνει να διπλώνουμε τα χέρια. Η οικονομική κρίση μας ανάγκασε να προσαρμοστούμε κάπως σε θέματα καταναλωτισμού, αλλά στη συνέχεια μπήκε κι αυτή στο συρτάρι του «ωχαδελφισμού». Πάνω απ’ ολα αυτά εχουμε στην Κύπρο και το Εθνικό μας πρόβλημα, που έπρεπε να είναι στην κορυφή της έγνοιας μας. Εμείς που ζήσαμε την όλη πορεία του, ξέρουμε ότι «μας έχουν κοιμήσει αόρατα υπνωτικά» και δεν βλέπουμε φως.
Ο πόνος της κατεχόμενης γης μας μπορεί να μη λέει πολλά στις νεότερες γενιές, για μας όμως τους παλαιότερους είναι βαθειά πληγή που δε λέει να κλείσει. Χρειαζόμαστε μια δυνατή ενδοσκόπηση. Να βάλουμε λίγο στην άκρη τα καθημερινά και τον καθωσπρεπεισμό και να δούμε κατά πού βαδίζομε. Σκοπός μας δεν πρέπει να είναι μόνο η επιβίωσή μας. Σκοπός μας είναι η επιβίωση και των παιδιών μας, και των εγγονιών μας, και των επερχόμενων, και η συνέχιση της δημιουργικής πορείας στη χώρα μας με την ιστορία και τον πολιτισμό χιλιετηρίδων. Ό,τι μπορέσει να κάνει ο καθένας μας θα είναι ένα λιθαράκι στην καταπονεμένη πατρίδα μας.
Λούης Περεντός
