Και εκεί που πας να πεις «μπράβο ρε παιδί μου», «εύγε στο Αστυνομικό Σώμα»… Ξεπετάγεται ο άλλος με «υπερβάλλοντα ζήλο», ο «αδίστακτος μπάτσος τροχονόμος» και σου γκρεμίζει οποιαδήποτε θετική σκέψη. Ναι! Mιλάω γι’ αυτόν ακριβώς τον επιτήδειο τύπο που στήνει ενέδρες σε βενζινάδικα, θάμνους, αυλάδες σπιτιών… Στο σημείο ακριβώς που αλλάζει το όριο ταχύτητας από 65 χλμ σε 50, καραδοκώντας ταμπουρωμένος, σαν αρπακτικό για το θήραμα του. Όχι για ν’ αποτρέψει ένα σοβαρό τροχαίο, γιατί τότε δεν θα χρειαζόταν να παίζει κρυφτούλι -αν ο σκοπός ήταν η πρόληψη- αλλά για να τσακώσει όσους περισσότερους ανυποψίαστους οδηγούς, δείχνοντας πρόσωπο στον προϊστάμενο του.
Και πραγματικά θα ήθελα να ξέρω με ποια κριτήρια προσλαμβάνονται οι συγκεκριμένοι «μπάτσοι». Μάλλον το βασικότερο κριτήριο είναι ο δείκτης αλαζονείας. Αλλιώς δεν εξηγείται πως συμπεριφέρονται με το ίδιο εξουσιαστικό ύφος σαν να σου λένε: «Έλα γονάτισε, εκλιπάρισε να γλιτώσεις το πρόστιμο… Κάνε την αξιοπρέπεια σου κουρέλι». Κι αν τολμήσεις να πεις κουβέντα, είναι άξιος να σε γράψει μέχρι και για τα τρίγωνα. Και να τους έταζαν έξτρα μπόνους, κάθε πρόστιμο και δεκάευρω λόγου χάρη, να το καταλάβω… Τόση λύσσα πια, γιορτινές μέρες που είναι!
Έλα όμως που λίγο πιο κάτω στη λεωφόρο γίνονται σούζες, την ώρα που εσύ φίλε μου είσαι κρυμμένος στο στενοσόκακο. Και ακόμη πιο κάτω, σε κεντρική αρτηρία, γίνεται ο κακός χαμός απ’ το πρωί, επειδή είναι χαλασμένα τα φανάρια. Και εσύ είσαι άφαντος. Έτσι μου ‘ρχεται να κατέβω να κάνω εγώ τον τροχονόμο. Είναι τουλάχιστον υποκριτικό να διερωτάται, ο Ουλαμός Τροχαίας γιατί αυξάνονται τα θανατηφόρα. Ξεταμπουρωθείτε επιτέλους και βγείτε να κυνηγήσετε εκείνους, που τρέχουν με 300. Κάντε τη δουλειά στα φανερά να σας δω και να συνετιστώ. Μην τα ρίχνουμε και όλα στο Μολόχ της ασφάλτου.
