Γράφει ο Χρυσοβαλάντης Λουκά,
εκπαιδευτικός, ιστορικός και αρθρογράφος
Το τελευταίο διάστημα παρακολουθώντας τα τεκταίνομενα στο χώρο της Αναπηρίας με προβληματίζει πραγματικά το πως το κράτος αντιμετωπίζει τους πολίτες του. Το Aναπηρικό κίνημα εναγωνίως προσπαθεί να πείσει την πολιτεία να διαθέσει περισσότερα κονδύλια ώστε να καταστεί εφικτή η υλοποίηση της νέας νομοθεσίας για τα Αμεα αλλά βρίσκει τις πόρτες ερμητικά κλειστές.
Το κράτος έχει άλλες προτεραιότητες όπως η ΑΤΑ, η φορολογική μεταρρύθμιση λες και τα άτομα με χρόνιες παθήσεις είναι πολίτες τρίτης κατηγορίας. Δυστυχώς για την κυβέρνηση υπάρχουν πολίτες δυο ταχυτήτων. Τα άτομα με Αναπηρία που διαλαλούν ότι είναι προτεραιότητα απλά αποτελεί ένα εύηχο σύνθημα.
Το κράτος διέθεσε το κονδύλι των 45 εκατομμύριων για την νέα νομοθεσία τα οποία θα ανακτηθούν προοδευτικά έως το 2028 ενώ η αποδέσμευση των Αναπηρικών παροχών από το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα απαιτεί τουλάχιστον περίπου 65 εκατομμύρια με την εισροή των νέων δικαιούχων.
Η κυβέρνηση προσπαθεί επικοινωνιακά να τα μπαλώσει αλλά η πραγματικότητα είναι πολύ μακριά από αυτά που προσπαθεί να παρουσιάσει. Είναι πραγματικά εξοργιστικό με πόση ευκολία άτομα με σοβαρές αναπηρίες και εντελώς αόρατα από το κράτος αφήνονται στην ανέχεια και στην εξαθλίωση για χάριν μιας ευημερούσας οικονομίας, όπως λένε, αλλά εις βάρος τις πιο αδύναμης κοινωνικής ομάδας.
Οι αριθμοί και τα στατιστικά μιλάνε από μόνα τους αφού η Κύπρος βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις όσο αφορά τις κοινωνικές παροχές. Η αναπηρία και η αντιμετώπιση της τόσο από την πολιτεία όσο και από την κοινωνία δείχνει την κουλτούρα μας. Ας μην ξεχνάμε ότι κανείς δεν ξύπνησε μια μέρα και αποφάσισε να είναι Ανάπηρο Άτομο. Η πολιτεία αν θέλει να λέγεται ανθρωποκεντρική ας ξεκινήσει πρώτα από τα απλά διότι το κοινωνικό κράτος δεν είναι σπατάλη αλλά επένδυση στην ζωή.
Τα Άτομα με Αναπηρία, οι ευάλωτοι ανάμεσα στους πιο ευάλωτους , δεν αναμένουν λύπηση από το κράτος…Αναμένουν στήριξη και αγάπη αλλά κυρίως αναγνώριση ότι είναι πολίτες με ίσα δικαιώματα…Διότι τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν πρέπει να υπάρχουν μόνο στα χαρτιά αλλά και να εφαρμόζονται….
Αν όντως θέλουμε να είμαστε Ευρωπαϊκή χώρα…ή απλά να το λέμε…
