«Δεν υπάρχουν ασεισμικές περιοχές στην Κύπρο – Έχουμε κενό εμπειρίας 26 χρόνων»

Στις πρόσφατες σεισμικές εξελίξεις στην Κύπρο και στην ανάγκη ενίσχυσης της ετοιμότητας των αρμόδιων αρχών αναφέρθηκε ο καθηγητής Αντισεισμικής Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου Frederick, Μίλτων Δημοσθένους, μιλώντας στην εκπομπή «Πρωτοσέλιδο». Ο καθηγητής υπογράμμισε τα κρίσιμα σημεία για την αντισεισμική προστασία του νησιού.

«Κάθε φορά που έχουμε σεισμό υπάρχει η παραγωγή δεδομένων από τις μετρήσεις. Η επεξεργασία των μετρήσεων οδηγεί σε διάφορα επιστημονικού τύπου συμπεράσματα τα οποία θα πρέπει να εκλαϊκεύονται για να δίνεται η πληροφορία και προς το ευρύτερο κοινό», σημείωσε, αναφέροντας πως η πρόσφατη μετασεισμική ακολουθία δημιούργησε εξαιρετικό φόρτο εργασίας στις αρμόδιες υπηρεσίες.

Ο καθηγητής τόνισε ότι η περιοχή μεταξύ Λεμεσού και Πάφου, η οποία επί δεκαετίες θεωρούνταν σχεδόν ασεισμική, έδωσε μέσα σε μόλις τρία χρόνια τρεις σημαντικούς σεισμούς. «Αυτό μας οδηγεί κατ’ αρχάς στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχουν περιοχές που θεωρούνται ασεισμικές. Δεν μπορούμε να ευησυχάζουμε αν δεν έχουμε σεισμό».

Σημαντικό σημείο που προκάλεσε ανησυχία ήταν και το γεγονός πως τα επικέντρα των σεισμών εντοπίστηκαν σε χερσαίο χώρο. «Όταν έχουμε επίκεντρα στο χερσαίο χώρο, τα πράγματα γίνονται πολύ πιο σοβαρά, έχεις γειτνιάζοντες οικισμούς, μεγάλα έργα, αεροδρόμια, φράγματα, γέφυρες. Αν ο σεισμός αυτός ήταν πιο μεγάλος, σίγουρα θα είχαμε αρκετές συνέπειες».

Αναφερόμενος στο αντισεισμικό καθεστώς των κτηρίων, είπε ότι «δεν σημαίνει ότι επειδή σήμερα έχουμε ένα σύγχρονο αντισεισμικό κανονισμό, το κτηριακό μας απόθεμα είναι όλο σχεδιασμένο με σύγχρονους κανονισμούς. Έχουμε κτήρια τα οποία χτίστηκαν μια άλλη εποχή. Άρα, χρειάζονται πολύ πιο επαρκή μέτρα αντίδρασης για τον έλεγχο του κτηρίου και την αποτίμηση της κατάστασης μετά από ένα σεισμό».

Για το σύστημα έγκαιρης ειδοποίησης 112 είπε χαρακτηριστικά: «Το ζητούμενο είναι σε ποιο βαθμό είναι οργανωμένη όλη η υπηρεσία που υποστηρίζει το 112 για οποιοδήποτε ενδεχόμενο. Σίγουρα βελτιώσεις και προοπτικές για το καλύτερο πάντα υπάρχουν».

Ο κ. Δημοσθένους δεν δίστασε να αναφερθεί και στο ζήτημα της ετοιμότητας του σεισμολογικού κέντρου. «Οι συνάδελφοι πράγματι λειτουργούν σε κατάσταση πυρετού. Δεν είναι μόνο να καταγράψεις μία μέτρηση. Είναι να την επεξεργαστείς σωστά, να αξιολογήσεις την επεξεργασία πριν την βγάλεις στο διαδίκτυο».

Συγκρίνοντας την Κύπρο με την Ελλάδα, σημείωσε πως η τελευταία αναβάθμισε δραστικά την αντισεισμική της υποδομή μετά τους σεισμούς του ’78 και του ’81. «Στην Κύπρο, αυτό που έβαλε σε τροχιά τα πράγματα ήταν οι σεισμοί του 1995-1996-1999. Από τότε έγιναν πολλά, αλλά πάντα υπάρχει περιθώριο βελτίωσης».

Κλείνοντας, επέστησε την προσοχή στην ανάγκη εκπαίδευσης και απόκτησης εμπειριών. «Έχουμε ένα κενό εδώ από άποψη εμπειριών… καλύτερα θα μπορούσαμε να το καλύψουμε στέλνοντας κλιμάκια της Κύπρου στο εξωτερικό όπου γίνονται σεισμοί, όπως στέλνονται όταν έχει πυρκαγιές».

Με εμφανή σοβαρότητα, ο καθηγητής κατέληξε πως « χρειάζεται ενιαίος σχεδιασμός και σοβαρά προ-σεισμικά σχέδια δράσης. Η ετοιμότητα δεν είναι ποτέ απόλυτη – συνεχώς πρέπει να μαθαίνουμε και να προσαρμοζόμαστε».

Η συζήτηση αναμένεται να συνεχιστεί, καθώς το φαινόμενο των πρόσφατων μετασεισμών έχει ανοίξει σημαντικό διάλογο σε επιστημονικούς και πολιτικούς κύκλους για την αντισεισμική θωράκιση και την πολιτική προστασία στην Κύπρο.