Το ξέσπασμα του Τιμούρ Κετσπάγια στο γκολ του Αμποάκιε είναι ένα δείγμα της μεγάλης πίεσης που υπάρχει στο στρατόπεδο της Ανόρθωσης. Ο πανηγυρισμός του θύμισε κάτι από την πορεία της ομάδας στο Τσάμπιονς Λιγκ, τότε που απέκλεισε η Ανόρθωση τον Ολυμπιακό Πειραιώς.
Πως αλλάζουν οι καιροί όμως… Πως η Ανόρθωση από τ’ αστέρια του Τσάμπιονς Λιγκ και τις μεγάλες στιγμές παλεύει με τον Ακρίτα Χλώρακας στο σπίτι της και δεν μπορεί να τον κερδίσει. Πως το 100άρι του Τιμούρ στον πανηγυρισμό του γκολ γίνεται δευτερόλεπτα μετά σχεδόν δάκρυα στα μάτια. Πως η χαρά και το ξέσπασμα μετατρέπονται σε βουρκωμένα μάτια.
Για να είσαι φίλος της Ανόρθωσης φέτος πρέπει να έχεις γερή καρδιά και άντερα. Η Ανόρθωση είναι στη γωνία και παλεύει να σταθεί όρθια. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να σταματήσει και λίγο η μιζέρια και η γκρίνια. Θα πρέπει να μεταφερθεί εντός αποδυτηρίων μεγαλύτερη πίστη ότι μπορεί να βρει τον τρόπο να ανταπεξέλθει. Από τον πρώτο υπάλληλο μέχρι και τον τελευταίο επιβάλλεται άπαντες να αφήσουν πίσω τους τα… «θα παλέψουμε για να σωθούμε» και να τα μετατρέψουν σε «Η Ανόρθωση θα σωθεί, έχει τον τρόπο και θα βρει τα πόδια της γιατί πολύ απλά είναι… Ανόρθωση».
