
Tραγούδι για την Ανδριάνα: «Ένα λιθαράκι στον αγώνα της – Στέρεψε από δάκρυα»
Για το τραγούδι που γράφτηκε προς τιμήν της Ανδριάνας Νικολάου μίλησε στην εκπομπή «Πρωτοσέλιδο» o Κούλης Θεοδώρου, με στίχους του Χρήστου Μιχάλαρου και μουσική δική του.
Το τραγούδι παρουσιάστηκε για πρώτη φορά έξω από τη Νομική Υπηρεσία, αλλά πρώτα ακούστηκε στο σπίτι της Ανδριάνας Νικολάου. «Πήγαμε προηγουμένως και στο σπίτι της Αντριάννας, της το παρουσιάσαμε, το έβαλαμε να το ακούσει. Νομίζω δεν μπορεί να δάκρυσει πλέον η Αντριάνα. Κλαίει αλλά δεν βλέπεις δάκρυ, έχει στερέψει από δάκρυα».
Ο Θεοδώρου στάθηκε και στη διάσταση του κοινωνικού αγώνα που αναδεικνύεται μέσα από την υπόθεση. «Ήμουν κι εγώ στη άγνοια, στο βαθύ τον ύπνο. Και όλα αυτά νομίζω ξεσκεπάστηκαν από την ημέρα που της έδωσαν την άδεια να ξεθάψει το παιδί της, να γίνουν οι νέες έρευνες, εξετάσεις. Και όταν βλέπεις δύο διαφορετικά πορίσματα που καταλήγουν όλοι στα ίδια συμπεράσματα, και ταυτόχρονα μεγαλώνει ο κατάλογος των ατόμων που πρέπει να επανεξεταστεί η θέση τους και η κατάθεση τους, τότε καταλαβαίνεις ότι μιλάμε για μια συγκάλυψη τεραστίου μεγέθους».
Μιλώντας για τη σύνθεση του τραγουδιού, υπογράμμισε ότι «ο τρόπος που το έγραψε ο Χρήστος ξεκινά ήπια εντός εισαγωγικών και μέχρι να φτάσει στην τέταρτη στροφή γίνεται πολύ εχμηρός, κατηγορηματικός. Και ειδικά όταν διάβασα την τέταρτη στροφή, εδώ που λέει “ο γιος σου έγινα κι εγώ κι όλοι εμείς”, φαντάστηκα μια μεγάλη αντίθεση και γι’ αυτό θέλησα να έχω μια παιδική χοροδία να λέει αυτά τα λόγια. Είναι η παιδική χοροδία της Παπαφιλήφου και του Δήμου Λευκωσίγειας, δυο παιδικές χοροδίες».
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε και στον στίχο «δικαιοσύνη θα ζητάμε με μανία». «Αν μπεις στις λεπτομέρειες του στίχου θα δεις κομμάτια από όλη την πορεία, την ιστορία του Θανάση, τα όσα τράβηξε η μητέρα, η κυρία Αντριάννα. Και απομονώνοντας κάποιους στίχους εγώ νιώθω ότι απευθύνονται σε πολλές άλλες μάνες».
«Θέλω να πιστεύω ότι το τραγούδι θα είναι ακόμα ένα λιθαράκι σε όλον αυτόν τον αγώνα που κάνει τώρα η Αντριάνα, γιατί είναι άδικο. Δεν τολμώ καν να αφήσω τον εγκέφαλο μου να μπει στη θέση της έστω για 5 δευτερόλεπτα».
Πηγή: Sigmalive