Τα «παράνομα» αμπελοπούλια και το κόλλημα των Βρετανών στα ξόβεργα
«Καταδρομικές» σε διάφορες περιοχές όπου τοποθετούνται παρανόμως ξόβεργα κάνουν Βρετανοί. Με αρχηγό τον δημοσιογράφο και ακτιβιστή Chris Packham η ομάδα των ακτιβιστών μεταβαίνει σε διάφορες περιοχές της Κύπρου και καταγράφει τη δράση των λαθροθήρων.
Σε μια περίπτωση απελευθέρωσαν αμπελοπούλια από ξόβεργα ενώ σε άλλη περίπτωση πραγματοποίησαν διαμαρτυρία έξω από τον αστυνομικό σταθμό Ζυγίου. Τα εγκλωβισμένα στα ξόβεργα και δίκτυα πτηνά, παραμένουν συνήθως παγιδευμένα για ώρες, με την κάθε τους προσπάθεια για απελευθέρωση να έχει ως αποτέλεσμα να εγκλωβίζονται όλο και περισσότερο και να οδηγούνται σε ένα αγωνιώδη θάνατο λόγω εξάντλησης. Όσα επιβιώσουν της δοκιμασίας, θανατώνονται από τους παγιδευτές.
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που μας επισκέπτονται ακτιβιστές. Η παρουσία τους πολλές φορές είναι και επεισοδιακή αφού έρχονται στα χέρια με λαθροθήρες ή με ιδιοκτήτες χωραφιών και κυνηγούς.
Το «στα χαρτιά» παράνομο έδεσμα
Η Κύπρος «εναρμονίστηκε» με ευρωπαϊκή νομοθεσία και απότοκο αυτού είναι η απαγόρευση της παγίδευσης πουλιών. Όλα τα πιο πάνω μπαίνουν φυσικά σε εισαγωγικά αφού είναι κοινό μυστικό η λαθροθηρία και η παράνομη εμπορία αμπελοπουλιών. Η αγορά μιας ντουζίνας αμπελοπουλιών μπορεί να ανέλθει μέχρι τα €90, ίσως και περισσότερα!
Η Υπηρεσία Θήρας και Πανίδας υπολόγισε το 2010 ότι ο τζίρος από αυτή την παράνομη δραστηριότητα φτάνει τα 15 εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο.
Η παγίδευση πουλιών απαγορεύεται τόσο από την εθνική νομοθεσία (Νόμος 152(Ι)/2003) όσο και από την Ευρωπαϊκή Οδηγία για τα Πουλιά (Οδηγία 2009/147/ΕΚ), καθώς και ∆ιεθνείς Συμβάσεις (όπως π.χ. η Σύμβαση της Βέρνης του 1979 και η Σύμβαση της Βόννης του 1979). Τα δίχτυα και τα ξόβεργα απαγορεύονται στην Κύπρο από το 1974, χωρίς όμως ποτέ να εφαρμοστεί ουσιαστική πάταξη. Απαγορεύονται ρητά από την Εθνική και Ευρωπαϊκή νομοθεσία λόγω της μη επιλεκτικής φύσης των μεθόδων αυτών αλλά και της μαζικής θανάτωσης αποδημητικών πτηνών. Επίσης η Εθνική νομοθεσία απαγορεύει ρητά την εμπορία και/ή κατοχή παγιδευμένων πουλιών, τόσο σε εστιατόρια όσο και σε σπίτια.
Μια αναδρομή στο παρελθόν
Η παγίδευση άγριων πτηνών κυρίως για εμπορία και κατανάλωση εντοπίζεται στην ιστορία της Κύπρου από την ύστερη μεσαιωνική και νεότερη περίοδο. Μαρτυρείται κατά τα βυζαντινά χρόνια, η θήρα και η βρώση του ευρέως γνωστού είδους αμπελοπούλι, τόσο στην Κύπρο όσο και σε περιοχές της Μικράς Ασίας και μέχρι σήμερα σε νησιά του ανατολικού Αιγαίου, την Κρήτη, τη Μάλτα, τη Συρία και το Λίβανο
Τα αμπελοπούλια είναι μικρά ωδικά αποδημητικά πτηνά φαιοκάστανου χρώματος που μετακινούνται κατά εκατομμύρια από την Ευρώπη προς τις θερμότερες περιοχές της Μεσογείου και της Αφρικής το φθινόπωρο και επιστρέφουν στις βορειοευρωπαϊκές χώρες για αναπαραγωγή την άνοιξη. Η κοινή κυπριακή ονομασία τους οφείλεται στο γεγονός ότι αναζητούν τροφή στους αμπελώνες, κυρίως έντομα αν και συχνά τρέφονται και με σταφύλια, σύκα και άλλους καρπούς ή σπόρους.
Η Κύπρος με βάση την αποδημητική πορεία των αμπελοπουλιών, είναι ένας από τους κύριους μεταναστευτικούς διαδρόμους που χρησιμοποιούν από και προς την Ευρώπη και την Αφρική. Λόγω του μικρού μεγέθους των αμπελοπουλιών, το ταξίδι τους είναι μεγάλο και κουραστικό, αλλά κατορθώνουν να το φέρνουν εις πέρας ακολουθώντας το σμήνος μεγαλύτερων πτηνών.
Τα αμπελοπούλια περνούν από την Κύπρο από τον Αύγουστο / Σεπτέμβριο μέχρι και τον Οκτώβριο / Νοέμβριο, όπου κάποια σταθμεύουν ως επισκέπτες καθ’ όλη τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου ενώ άλλα συνεχίζουν το ταξίδι τους νοτιότερα, καθώς και από τις αρχές Μαρτίου μέχρι και τα μέσα Μαΐου, κατευθυνόμενα προς βορρά. Πέραν των 100 εκατομμυρίων αμπελοπουλιών επισκέπτονται την Κύπρο κάθε άνοιξη και φθινόπωρο.
