Θεόδωρος Μωυσέως* – Théâtrophile
Ένα ονειρικό ταξίδι στον κόσμο του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες από τη Θεατρική Ομάδα Persona, σε σκηνοθεσία Λέας Μαλένη.
Μια δεμένη ομάδα, με εκπληκτικές ερμηνείες από όλους.
Παρακολουθήσαμε την παράσταση στο Μουσείο Πιερίδη, στη Λάρνακα, το Σάββατο 5 Ιουλίου 2025.
Οι Νοτιοαμερικανοί αποκαλούν αυτό το ύφος «ονειρικό ρεαλισμό» — έναν τρόπο να μεταμορφώνουν την επώδυνη καθημερινότητα, εμπλουτίζοντάς την με όνειρα, θρύλους, δεισιδαιμονίες και ρομαντισμό.
(Erendira, 1984, RogerEbert)
Έχοντας δει την κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος του Μάρκες «Η Απίστευτη και Θλιβερή Ιστορία της Αθώας Ερέντιρα και της Άσπλαχνης Γιαγιάς της» (σε σενάριο του ίδιου του συγγραφέα και σκηνοθεσία RuyGuerra, με την Ειρήνη Παπά στον ρόλο της γιαγιάς), ανυπομονούσα να δω τι «μαγικά» θα κάνει η ΛέαΜαλένη στη θεατρική μεταφορά του.
Η Μαλένη μας παίρνει από το χέρι και μας οδηγεί σε ένα μαγικό, αν και τραγικό, στενάχωρο και σκληρό, ταξίδι.
Όλα λειτουργούν όμορφα και συγχρονισμένα: οι ηθοποιοί παίζουν, χειρίζονται αντικείμενα, παίζουν ζωντανή μουσική, όλοι σαν ένα αρμονικό, ενιαίο σύνολο.
Θα ήθελα πολύ να είχα παρακολουθήσει κάποια πρόβα. Δεν μπορώ να φανταστώ πόση επιμονή, ακρίβεια και σκληρή δουλειά χρειάστηκε από όλους τους συντελεστές. Η ΛέαΜαλένη δείχνει να αποσπά το καλύτερο από τους ηθοποιούς και συνεργάτες της.
Είναι ξεκάθαρο πως όλοι οι συντελεστές είχαν κοινό όραμα για αυτή τη θεατρική μεταφορά του έργου του Μάρκες.
Ο Παναγιώτης Τοφή (κινησιολογία) εντυπωσιάζει με τον τρόπο που καθοδηγεί τους ηθοποιούς σε μια σωματική έκφραση πειθαρχημένη, εστιασμένη στην κάθε λεπτομέρεια και ουσιαστική. Κάθε τους κίνηση είναι μελετημένη, γεμάτη νόημα.
Όπως και τα σκηνικά-κοστούμια της Κωνσταντίνας Ανδρέου, η μουσική του Νεκτάριου Ροδοσθένους και οι φωτισμοί του Σταύρου Τάρταρη, όλα εντάσσονται αρμονικά στην αισθητική της παράστασης, δημιουργώντας έναν ονειρικό σκηνικό κόσμο που υπηρετεί απόλυτα την ατμόσφαιρα του έργου, ισορροπώντας ανάμεσα στο ρεαλιστικό και το συμβολικό.
Η παράσταση παρουσιάστηκε σε εξωτερικό χώρο, γεγονός που εντείνει τις τεχνικές δυσκολίες, με εξωτερικούς ήχους να παρεμβαίνουν, χωρίς ωστόσο να αποσπούν την προσοχή από το συνολικό αποτέλεσμα.
Δεν θέλω να ξεχωρίσω κανέναν ηθοποιό.
Δημήτρης Αντωνίου, Άννα Γιαγκιώζη, Γιάννης Καραούλης, Μελίνα Κουτσόφτα, Αλέξανδρος Κυριαζής, ΜαριλύΜήλια, ΤάριελΜπερίτζε – όλοι ήταν εξαιρετικοί. Πειθαρχημένοι, αφοσιωμένοι και απόλυτα δοσμένοι στο απαιτητικό έργο τους.
Ίσως τους αδικώ που δεν κάνω ξεχωριστή αναφορά στον καθένα. Θα μπορούσαν να γραφτούν πολλά, για την κάθε ερμηνεία και για την παράσταση συνολικά.
Συγχαρητήρια σε όλους.
Για ακόμη μια φορά, οι Κύπριοι δημιουργοί αποδεικνύουν πως έχουν πολλά να πουν και να δείξουν.
Το κυπριακό θέατρο βρίσκεται σε ανοδική πορεία και, αναπόφευκτα, δημιουργούνται συγκρίσεις με «εισαγόμενες» παραγωγές που γεμίζουν θέατρα με αδικαιολόγητο ενθουσιασμό. Αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία…
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Συγγραφέας: Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες
Μετάφραση: Κλαίτη Σωτηριάδου
Σκηνοθεσία: ΛέαΜαλένη
Σκηνικά / Κοστούμια: Κωνσταντίνα Ανδρέου
Μουσική: Νεκτάριος Ροδοσθένους
Κινησιολογία: Παναγιώτης Τοφή
Σχεδιασμός Φωτισμού: Σταύρος Τάρταρης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Αντρέας Λόντου
ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ (αλφαβητικά): Δημήτρης Αντωνίου, Άννα Γιαγκιώζη, Γιάννης Καραούλης, Μελίνα Κουτσόφτα, Αλέξανδρος Κυριαζής, ΜαριλύΜήλια, ΤάριελΜπερίτζε..
Διεύθυνση παραγωγής: Χριστίνα Κωνσταντίνου
Οπτική Επικοινωνία: Κατερίνα Τσεβά
Ο Θεόδωρος Μωυσέως γράφει για τη μαγεία που προσφέρει το θέατρο. Προσεγγίζει, παρουσιάζει και εισηγείται θεατρικές παραστάσεις προσφέροντας έναν διάλογο γύρω από την τέχνη και τον πολιτισμό.
