Home ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΚΥΠΡΟΣ Επαναπατρίζονται τα οστά 16 Ελλαδιτών πεσόντων του 1974
Επαναπατρίζονται τα οστά 16 Ελλαδιτών πεσόντων του 1974

Επαναπατρίζονται τα οστά 16 Ελλαδιτών πεσόντων του 1974

Επαναπατρίζονται τα οστά 16 Ελλαδιτών πεσόντων κατά την εισβολή του 1974.

Η τελετή επαναπατρισμού πραγματοποιήθηκε στην παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας και της Προέδρου της Βουλής στον Ιερό Ναό Της Του Θεού Σοφίας, στη Λευκωσία.

«Τα ονόματά τους, ήδη, γράφτηκαν στην Ιστορία και στον μακρύ κατάλογο των ηρωικώς και ενδόξως πεσόντων των εθνικών μας αγώνων. Όλοι, νέοι άνθρωποι, κατά το πλείστο εικοσάχρονοι, έπεσαν εν ώρα καθήκοντος και τίμησαν την καταγωγή και το έθνος τους», ανέφερε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας σε χαιρετισμό του στην τελετή.

Πρόκειται για τους:

-Ανδριτσόπουλος Ελευθέριος του Ιωάννη

-Νικητόπουλος Λάμπρος του Ηλία
-Κουτρούλης Στέφανος του Νικολάου
-Ξένος Θεόδωρος του Γεωργίου
-Τσουκαλάς Νικόλαος του Δημητρίου
-Ελευθερόπουλος Θεμιστοκλής του Κωνσταντίνου
-Γιαννέλος Δημήτριος του Απόστολου,
-Βολακάκης Μάριος του Γρηγορίου
-Ρούσης Γεώργιος του Τρύφωνα
-Κρητικός Νικόλαος του Θεοδοσίου
-Παπαλάμπρου Βασίλειος του Δημητρίου
-Ρούσης Σεραφείμ του Λάμπρου
-Τσιτιρίδης Κωνσταντίνος του Ιωάννη
-Κουκουλάρης Χρίστος του Κωνσταντίνου
-Παπαλαμπρίδης Γεώργιος του Στέφανου
-Χαραλαμπίδης Θεόδωρος του Ιορδάνου

«Η Κύπρος και ο απανταχού Ελληνισμός τους τιμά και τους αποδίδει τις πρέπουσες τιμές, όπως ακριβώς αρμόζει σε πεσόντες ήρωες της πατρίδας. Επιτέλεσαν το καθήκον τους στο έπακρον και η Κυπριακή Δημοκρατία τους ευγνωμονεί και αναγνωρίζει την προσφορά τους. Όπως αναγνωρίζει και τις δικές σας θυσίες, εσάς που κληθήκατε να σηκώσετε το ατέρμονο βάρος της απώλειας, εσάς τους ήρωες της ζωής που συνεχίσατε τον αγώνα μέσα στον δυσβάσταχτο πόνο του χαμού και της θυσίας των αγαπημένων σας. Και, ναι, δικαιούστε να νιώθετε περήφανοι για την παρακαταθήκη και το βαρύ και τιμημένο όνομα που σας κληροδότησαν», ανέφερε μεταξύ άλλων ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Αυτούσιος ο χαιρετισμός του Προέδρου της Δημοκρατίας

Είναι μεγάλη η υπερηφάνεια και η συγκίνηση να αποτίνει κανείς φόρο τιμής σε ήρωες της πατρίδας, σε ανθρώπους που έδωσαν την ίδια τη ζωή τους, προασπιζόμενοι την ελευθερία και την ακεραιότητά της. Πόσο μάλλον, όταν οι τιμώμενοι είναι αδέλφια μας Έλληνες, στρατιώτες της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου, οι οποίοι βρέθηκαν στην Κύπρο για να υπηρετήσουν τη θητεία τους, να ενισχύσουν το στράτευμα και την αμυντική θωράκιση της Κύπρου απέναντι σε κάθε επίδοξο εισβολέα που θα απειλούσε τα ελληνικά της χώματα.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η σημερινή σεμνή τελετή σφραγίζει τους διαχρονικούς, χιλιόχρονους και ακατάλυτους δεσμούς της Ελλάδας και της Κύπρου, «το όμαιμον, το ομόγλωσσον το ομόθρησκον και ομότροπον», το κοινό μας αίμα, την κοινή μας γλώσσα, την κοινή μας πίστη, τον κοινό μας πολιτισμό.

Αναλογίζομαι τους κοινούς εθνικούς μας αγώνες από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας. Αναλογίζομαι όλους τους ιστορικούς σταθμούς που επιβεβαίωσαν τους δεσμούς μας, που Ελλαδίτες αδελφοί μας έτρεχαν να ελευθερώσουν ή να προστατέψουν την Κύπρο και που Κύπριοι έτρεχαν να ενταχθούν εθελοντικά, κρυφά ή φανερά, σε κάθε εθνική πρόκληση, μάχη και εκστρατεία της Μητέρας Ελλάδας. Χιλιάδες οι νεκροί Ελλαδιτών και Ελληνοκυπρίων που πολέμησαν στα ίδια χαρακώματα, στα ίδια μετερίζια, πλάι πλάι, ως αδέλφια, ενωμένοι και αχώριστοι.

Αποτελεί υπέρτατη τιμή για την πατρίδα μας που τα χώματά της είναι ποτισμένα από το αίμα και τον ιδρώτα των αγώνων των αδελφών μας. Είναι τιμή μας, που η Ελληνική Δύναμη Κύπρου, από την πρώτη στιγμή της παρουσίας της στην Κυπριακή Δημοκρατία μέχρι και σήμερα στέκεται ακλόνητη και σταθερή, ενισχύοντας καταλυτικά την ασφάλεια και την αμυντική μας θωράκιση.

Από την πρώτη στιγμή της άφιξης ελληνικών δυνάμεων στην Κύπρο, το 1960, οι Έλληνες αξιωματικοί και στρατιώτες απέδειξαν το άξιο της καταγωγής τους. Τόσο κατά την τουρκοανταρσία του 1963-‘64 όσο και κατά την τουρκική εισβολή του 1974, έλαβαν μέρος σε επικές μάχες, έφεραν εις πέρας δύσκολες αποστολές και κέρδισαν τον θαυμασμό ολόκληρου του Ελληνισμού και όχι μόνο. Η ανδρεία τους ήταν απαράμιλλη και πρωτοφανής. Ο γνήσιος και αγνός πατριωτισμός των «ελδυκαρέων» έγραψε και γράφει ακόμα ιστορία, και οι θυσίες και οι αγώνες τους αποτελούν τεράστια παρακαταθήκη στον απανταχού Ελληνισμό. Τιμημένα, λοιπόν, τα χώματα της Κύπρου που ποτίστηκαν από το αίμα τους και δέχθηκαν τα λείψανά τους. Τιμημένοι και ευγνώμονες είμαστε όλοι εμείς απέναντι στη θυσία, τους αγώνες και τις υπηρεσίες κάθε Ελλαδίτη στρατιώτη.
Η Κυπριακή Δημοκρατία και ο Κυπριακός Ελληνισμός σάς ευχαριστεί, σας ευγνωμονεί και σας αποδίδει τις πρέπουσες τιμές ως ήρωες της πατρίδας. Η θυσία σας, ανάμεσα σε πολλά άλλα, στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα ενότητας, σύμπνοιας και κοινού οράματος.

Μόλις χθες, 20 Ιουλίου 2025, μας ξύπνησαν και πάλι οι σειρήνες της εισβολής του 1974. Σαν χθες, πριν 50 και πλέον χρόνια, λίγες μέρες μετά το προδοτικό πραξικόπημα, η Τουρκία άδραξε την ευκαιρία και με το πρόσχημα της εγγυήτριας δύναμης εισέβαλε στην Κύπρο, υλοποιώντας διαχρονικούς στόχους και σκορπώντας τον θάνατο και την καταστροφή.

Δυστυχώς, η Ελληνική Δύναμη Κύπρου ήταν ένας από τους πρώτους και βασικούς στόχους των Τούρκων εισβολέων και οι δυνάμεις της μέχρι ακόμα και τη δεύτερη φάση της εισβολής χτυπήθηκαν ανελέητα.

Οι Τούρκοι γνώριζαν πολύ καλά τη δύναμη, την άρτια εκπαίδευση και την αποτελεσματικότητα των
Σωμάτων της ΕΛΔΥΚ και ήταν πρώτιστος στόχος η εξόντωση και η εξολόθρευσή της. Από το πρώτο σφυροκόπημα του στρατοπέδου, όλοι οι «ελδυκαρέοι» έλαβαν τις θέσεις τους και απέδειξαν ότι ήταν έτοιμοι από καιρό. Ανασυντάχθηκαν, επάνδρωσαν τις θέσεις τους και αντιμετώπισαν τον εισβολέα. Οι μάχες ήταν, δυστυχώς, άνισες, η αριθμητική διαφορά μεγάλη. Ωστόσο, κανένας δεν λιποψύχησε κανένας δεν εγκατέλειψε. Μέχρι που το στρατόπεδο και ο χώρος γύρω από αυτό καταλήφθηκε από τις τουρκικές δυνάμεις και αρκετοί είτε έπεσαν μαχόμενοι είτε εγκλωβίστηκαν, με την τύχη τους να αγνοείται.

Σήμερα βρισκόμαστε όλοι εδώ για να κηδεύσουμε και να τιμήσουμε 16 αδελφούς μας Έλληνες στρατιώτες της ΕΛΔΥΚ, οι οποίοι άφησαν την τελευταία τους πνοή στο πεδίο της μάχης κατά την τουρκική εισβολή του 1974. Τα ονόματά τους, ήδη, γράφτηκαν στην Ιστορία και στον μακρύ κατάλογο των ηρωικώς και ενδόξως πεσόντων των εθνικών μας αγώνων. Όλοι, νέοι άνθρωποι, κατά το πλείστο εικοσάχρονοι, έπεσαν εν ώρα καθήκοντος και τίμησαν την καταγωγή και το έθνος τους.

Ο Ανδριτσόπουλος Ελευθέριος του Ιωάννη, ο Νικητόπουλος Λάμπρος του Ηλία, ο Κουτρούλης Στέφανος του Νικολάου, ο Ξένος Θεόδωρος του Γεωργίου, ο Τσουκαλάς Νικόλαος του Δημητρίου, ο Ελευθερόπουλος Θεμιστοκλής του Κωνσταντίνου, ο Γιαννέλος Δημήτριος του Απόστολου, ο Βολακάκης Μάριος του Γρηγορίου, ο Ρούσης Γεώργιος του Τρύφωνα, ο Κρητικός Νικόλαος του Θεοδοσίου, ο Παπαλάμπρου Βασίλειος του Δημητρίου, ο Ρούσης Σεραφείμ του Λάμπρου, ο Τσιτιρίδης Κωνσταντίνος του Ιωάννη, ο Κουκουλάρης Χρίστος του Κωνσταντίνου, ο Παπαλαμπρίδης Γεώργιος του Στέφανου, και ο Χαραλαμπίδης Θεόδωρος του Ιορδάνου, αναμετρήθηκαν με την ιστορία και φάνηκαν αντάξιοι της αποστολής τους. Η Κύπρος και ο απανταχού Ελληνισμός τους τιμά και τους αποδίδει τις πρέπουσες τιμές, όπως ακριβώς αρμόζει σε πεσόντες ήρωες της πατρίδας. Επιτέλεσαν το καθήκον τους στο έπακρον και η Κυπριακή Δημοκρατία τους ευγνωμονεί και αναγνωρίζει την προσφορά τους. Όπως αναγνωρίζει και τις δικές σας θυσίες, εσάς που κληθήκατε να σηκώσετε το ατέρμονο βάρος της απώλειας, εσάς τους ήρωες της ζωής που συνεχίσατε τον αγώνα μέσα στον δυσβάσταχτο πόνο του χαμού και της θυσίας των αγαπημένων σας. Και, ναι, δικαιούστε να νιώθετε περήφανοι για την παρακαταθήκη και το βαρύ και τιμημένο όνομα που σας κληροδότησαν.

Αντλούμε καθημερινά δύναμη από τις θυσίες των ηρώων της πατρίδας μας, των ηρώων του Έθνους, από κάθε συμπολίτη και Ελλαδίτη αδελφό μας που πρόσφερε τις υπηρεσίες του για να υπάρχει σήμερα η Κυπριακή Δημοκρατία. Το χρωστάμε στους οπλίτες και αξιωματικούς της ΕΛΔΥΚ που τιμούμε σήμερα που πρόσφεραν ό,τι πιο πολύτιμο είχαν, την ίδια τους τη ζωή, για να σώσουν αυτόν τον τόπο από την υποδούλωση, την καταστροφή και τον αφανισμό.

Η Αθήνα, η Μεσσηνία, η Χαλκιδική, η Ηλεία, η Φθιώτιδα, η Κρήτη, τα Γιαννιτσά, η Καστοριά, τα Ιωάννινα και η Έδεσσα, σήμερα, εδώ σε αυτό τον Ναό, σμίγουν με τα ηρωικά χώματα της Κύπρου και στέλνουν το μήνυμα του κοινού αγώνα μέχρι την ευλογημένη ώρα της απελευθέρωσης.
Αιώνια να είναι η μνήμη όλων των πεσόντων που μνημονεύουμε σήμερα. Η Κυπριακή Δημοκρατία και ο Κυπριακός Ελληνισμός σας εκφράζουν την ευγνωμοσύνη τους και θα σας μνημονεύουν αιώνια ως ήρωες της πατρίδας και του Ελληνισμού.

Αθάνατοι.

Send this to a friend