Θεόδωρος Μωυσέως* – Théâtrophile
Μια ξεχωριστή θεατρική εμπειρία, βασισμένη σε αληθινά γεγονότα.
Μια ομάδα ταλαντούχων συντελεστών ζωντανεύει ένα τολμηρό πολιτικό σχόλιο για τη βία, την εξουσία και την ανθρωπιά – μέσα από τα μάτια μιας αγέλης σκύλων.…
Παρακολουθήσαμε την παράσταση στο Θέατρο Ριάλτο, στη Λεμεσό, την Κυριακή, 1 Ιουνίου 2025.
Η παράσταση «Τα Σκυλιά», σε σκηνοθεσία και σύλληψη του Ανέστη Αζά, που παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Αθηνών σε παραγωγή του Προγράμματος Grape και κέρδισε το Πρώτο Βραβείο Κοινού, παρουσιάστηκε για μία μόνο βραδιά στο Θέατρο Ριάλτο.
Το κείμενο συνυπογράφουν, όπως και στη «Δημοκρατία του Μπακλαβά», οι Ανέστης Αζάς, Γεράσιμος Μπέκας και Μιχάλης Πητίδης.
Βασισμένο στην αληθινή, σοκαριστική υπόθεση δολοφονίας του σκύλου Όλιβερ στην Αράχωβα, η ιστορία μεταφέρεται θεατρικά μέσα από τη ματιά μιας αγέλης σκύλων που αναλαμβάνει να διαλευκάνει τη δολοφονία ενός μέλους της – του Τουίστ. Εύστοχο και συγκινητικό το παιχνίδι με τα δύο ονόματα και η συμβολική παραπομπή στον Όλιβερ Τουίστ του Ντίκενς.
Με συνεχείς εναλλαγές ύφους, ανάμεσα στο παραμύθι, την αστυνομική περιπέτεια, τη μαύρη κωμωδία, την πολιτική σάτιρα, και με αρκετή μουσική, βλέπουμε τους Γιώργο Κατσή, Κωνσταντίνο Μωραΐτη, Παναγιώτη Μανουηλίδη, Έλενα Μαυρίδου, Μαρία Πετεβή, GarySalomon και Μιχάλη Πητίδη να κινούνται ασταμάτητα πάνω και γύρω από τεράστια στρώματα στα χρώματα του μπλε και του κίτρινου, γεμίζοντας τη σκηνή με ασταμάτητη ενέργεια.
Οι σκύλοι βλέπουν κυρίως αυτά τα χρώματα, θα μάθω αργότερα, κάτι που βρήκα πολύ έξυπνο από τη σκηνογράφο Διδώ Γκόγκου.
Η μουσική και ο ζωντανός ηχητικός σχεδιασμός του Παναγιώτη Μανουηλίδη ήταν εντυπωσιακός, ενώ η Βασιλεία Ροζάνα επιλέγει να παρουσιάσει τους ανθρώπινους χαρακτήρες με μάσκες που «θυμίζουν» ανθρώπινα πρόσωπα, τονίζοντας την υποκρισία μας – το πώς, όσο κι αν μεταμφιεζόμαστε, μπορούμε να γίνουμε (αν δεν είμαστε ήδη) άγριοι και απάνθρωποι.
Παρά τις όποιες αδυναμίες στη δραματουργία και το «κούνημα του δαχτύλου» που, σε σημεία, γίνεται εξόφθαλμο, τα «Σκυλιά» είναι μια σύγχρονη παράσταση, με δεμένο και ταλαντούχο σύνολο, που προκαλεί έντονα συναισθήματα και προβληματισμό.
Η απουσία του CemYiğit Üzümoğlu, λόγω απαγόρευσης εξόδου από την Τουρκία, και η αντικατάστασή του από τον βοηθό σκηνοθέτη και ηθοποιό Μιχάλη Πητίδη, είναι μια ισχυρή υπενθύμιση της ουσίας της παράστασης: την υπεράσπιση των «αδυνάμων».
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Σύλληψη/ Σκηνοθεσία: Ανέστης Αζάς
Κείμενο: Μιχάλης Πητίδης, Γεράσιμος Μπέκας, Ανέστης Αζάς
Μουσική: Παναγιώτης Μανουηλίδης
Ηχητικός Σχεδιασμός/ Sound Design: Άγγελος Κονταξής
Σκηνογραφία: Διδώ Γκόγκου
Κοστούμια: Βασιλεία Ροζάνα
Animal Body Training: Κωνσταντίνος Μωραΐτης
Φωτισμοί για το θέατρο Ριάλτο: Γιώργος Κασσάκος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μιχάλης Πητίδης
Β Βοηθός Σκηνοθέτη: Ιωάννα Κανελοπούλου
Φωτογραφίες: Κάρολ Γιάρεκ
Επικοινωνία & Γραφείο Τύπου: Μαρία Τσολάκη
Παραγωγή: Τεχνηχώρος
Παίζουν: Γιώργος Κατσής, Κωνσταντίνος Μωραΐτης, Παναγιώτης Μανουηλίδης, Έλενα Μαυρίδου, Μαρία Πετεβή, GarySalomon, Μιχάλης Πητίδης.
Ο Θεόδωρος Μωυσέως γράφει για τη μαγεία που προσφέρει το θέατρο. Προσεγγίζει, παρουσιάζει και εισηγείται θεατρικές παραστάσεις προσφέροντας έναν διάλογο γύρω από την τέχνη και τον πολιτισμό.
