Ένας άνθρωπος στην σωστή πλευρά της ιστορίας: Αφιερωμένο στον παππού μου Ανδρέα Ττοφιά…

Γράφει ο Χρυσοβαλάντης Λουκά

Πολλές φορές αναρωτήθηκα στην ζωή μου ως Ιστορικός, πως ζούσαν οι άνθρωποι τα παλαιά χρόνια στην Κύπρο…ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της ταραγμένης εποχής του 1955 – 1959 και 1960 – 1974.

Απλά ποτέ μου δεν σκέφτηκα ότι είχα αυτό τον άνθρωπο δίπλα μου και δεν το εκμεταλλεύτηκα ιστορικά ώστε να εμπλουτίσω τις γνώσεις μου. Να ψυχολογήσω αλλά και να νιώσω στο πετσί μου την φλόγα των αγωνιστών του Εθνικού Απελευθερωτικού μας αγώνα ο όποιος έμελλε να σημαδέψει την σύγχρονη Κυπριακή ιστορία αλλά και τις ζωές των ανθρώπων τις τότε εποχής.

Ο λόγος της εισαγωγής μου…πρόκειται για τον Ανδρέα Ττοφιά

Γεννημένος το 1929 στην Λύση τελείωσε το δημοτικό και ακολούθησε το επάγγελμα του οικοδόμου.  Το 1948 πήγε στην Λευκωσία όπου εκεί εργαζόταν ως οικοδόμος και οργανώθηκε στην ΣΕΚ. Πρωτοστάτησε στην ίδρυση της Σ.Ε.Κ στην Λύση όπου εκεί εκλέγετέ ως ταμίας και μετέπειτα με το τέλος του αγώνα και την ανεξαρτησία θα εκλέγει ως ο  πρώτος Γενικός Γραμματέας της Ομοσπονδίας οικοδόμων της ΣΕΚ.  Παντρεύτηκε  με την Αντωνία  και απέκτησε τρία παιδιά: την Ελευθερία, την Μαργαρίτα και τον Χρηστάκη.

Την 1/4/1955 άρχισε ο Απελευθερωτικός Αγώνας της Ε.Ο.Κ.Α για την εκδίωξη των Άγγλων αποικιοκρατών και την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Εντάχθηκε από τους πρώτους και τον όρκισε ο Κυριάκος Μάτσης. Ίδρυσε την πρώτη ομάδα στην Λύση και διετέλεσε γενικός υπεύθυνος της Ε.Ο.Κ.Α. στην Λύση μέχρι την ημέρα της σύλληψης του.

Στις 10/8/1956 συλλαμβάνεται από τους Άγγλους και κρατείται στον αστυνομικό σταθμό της Παλαιάς Αμμοχώστου. Βασανίστηκε επί 14 ημέρες απάνθρωπα από τους Άγγλους Δυνάστες αλλά κράτησε το στόμα του κλειστό. Στις 25/8/1956 φυλακίστηκε στα κρατητήρια της Κοκκινοτριμιθιάς για 30 μήνες και αποφυλακίστηκε στις 20/12/1958 από τα κρατητήρια.

Παρόλα αυτά όμως το κάλεσμα της πατρίδας ήταν πάνω από όλα τα πρέπει στην ζωή του.. Στις 22/12/1963 άρχισε η Τουρκανταρσία αλλά εκείνη την περίοδο δεν υπήρχε εθνική φρουρά. Έτσι δημιουργήθηκε εθελοντική Εθνική Φρουρά και αναλαμβάνει ως εθελοντής λόχου του 336 τάγματος. Τον Μάιο του 1964 μαζί με άλλους Λυσιώτες πολεμούν στην Άσπρη Μούττη του Πενταδάκτυλου μέχρι τις 20/7/1964. Στις 28/7/1964 μαζί με άλλους Λυσιώτες επανδρώνουν τα φυλάκια στο Μπογάζι Τρικώμου ενώ οι τούρκοι τότε βομβάρδισαν την Τυλληρία  και εκεί υπηρετεί μέχρι τις 15 Αυγούστου το 1964.

Εντούτοις η δράση του ανάγεται και στο πολιτικό πεδίο. Το 1969 ιδρύθηκε το Ενιαίο Κόμμα το οποίο ίδρυσε ο Γλαύκος Κληρίδης και γίνεται ένα από τα ιδρυτικά μέλη. Αναλαμβάνει υπεύθυνος στην Λύση και είναι μέλος του εκατονταμελούς συμβουλίου του Ενιαίου κόμματος. Στις 15/2/1974 εκλέγεται μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΛΑΛΛ και υπηρετεί ως ταμίας.

Δυστυχώς όμως η διαχρονική συμμετοχή του στα κοινά αλλά και παράλληλα στους  αγώνες για μια ελεύθερη και ανεξάρτητη Κύπρο τον έφεραν αντιμέτωπο με την παράνομη οργάνωση Ε.Ο.Κ.Α Β. Στις 15/7/1974 λαμβάνει χώρα το προδοτικό πραξικόπημα και ακολούθως συλλαμβάνεται και κακοποιείται βάναυσα από τα μέλη της Ε.Ο.Κ.Α Β. Στις 14/8/1974 μετά από την Τουρκική Εισβολή γίνεται πρόσφυγας στην Ξυλοτύμπου με την οικογένεια του μαζί με χιλιάδες άλλους πρόσφυγες. Στην προσφυγιά εκλέγεται πρόεδρος των προσφύγων της περιοχής της Ξυλοτύμπου σε συγκέντρωση στην πλατεία του χωριού και εκπροσωπεί πέραν των 150000 προσφύγων που διέμεναν στην περιοχή.

Η αγαπημένη του πατρίδα η Κύπρος για την οποία πολέμησε με αυταπάρνηση μοιράστηκε στα δυο. Η προσφορά του στην πατρίδα ξεχρεώθηκε με την φυλάκιση αλλά και την κακοποίηση  του κατά  την διάρκεια του προδοτικού πραξικοπήματος. Το πικρό επιστέγασμα της ζωής του ήταν η προσφυγιά ή οποία δεν τον απέτρεψε ως ανήσυχο πνεύμα που είναι… να διατελέσει Δήμαρχος Λύσης από το 1992 μέχρι το 2011.

Όποτε τον φέρνω στη σκέψη μια φράση στριφογυρίζει νοερά στο μυαλό μου…

Ένας ήρωας…στην σωστή πλευρά της ιστορίας….