Του Χρυσοβαλάντη Λουκά
Ανοίγοντας τον δεκτή της τηλεόρασης εμφανίστηκε μπροστά μου ένας ευφάνταστος τίτλος…Λαλώ σου πόψε Λευτεριά…Οι καμπάνες θα ηχήσουν και πάλι…Ήταν η εκδήλωση που έλαβε χώρα στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού με τίτλο Λαλώ σου πόψε Λευτεριά.. Οι καμπάνες θα ηχήσουν και πάλι… στην οποία παρέστη ο πρόεδρος της Δημοκρατίας κατά την διμερή επίσκεψη του στην Αθηνά. Ένας φοβερός πονοκέφαλος με έπιασε εκείνη την ώρα…Για ποια λευτεριά…Για ποιες καμπάνες…Η πολιτική δεν είναι επικοινωνία… είναι οι πράξεις που μετρούν…Για ποιες χαμένες πατρίδες…Όταν η ιδιά σου..ημικατεχόμενη πατρίδα χάνεται στον βόθρο της διαφθοράς…
Ο κόσμος πλέον μετά την απόλυση…η καλυτέρα το φάγωμα του Γενικού Ελεγκτή άρχισε να αντιλαμβάνεται τι γίνεται γύρω του…Η απόφασή καταπέλτης του Ανώτατού Δικαστηρίου σείει συθέμελα την Δημοκρατία στον τόπο μας ή καλυτέρα έβαλε ταφόπλακα και στην τελευταία ελπίδα του κυπριακού λαού για διαφάνεια και κάθαρση…Τα κόκκαλα του Αυξέντιου και όσων έδωσαν την ζωή τους ώστε αυτή η χώρα να είναι ελεύθερη λυγίζουν μπροστά σε αυτή την κατάντια που βυθίστηκε η δημοκρατία στον τόπο μας. Τους θυμόμαστε κάθε τόσο στα καθιερωμένα μνημόσυνα…Κάποιοι εκτίσαν πολίτικες καριέρες πατώντας πάνω στις θυσίες της ηρωωμάνας Ε.Ο.Κ.Α. Οι μέλισσες όμως του Ονήσιλου δεν έφτασαν ποτέ…
Η απόλυση του Οδυσσέα Μιχαηλίδη δεν έγινε ποτέ από τον Γενικό και Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα.
Έγινε από τους δυο πρώην υπουργούς του Αναστασιάδη εφόσον και η προηγούμενη διακυβέρνηση ένιωθε σαν αγκάθι τον Γενικό Ελεγκτή. Η εμπιστοσύνη στην δικαιοσύνη δεν έχει χαθεί παντελώς αλλά τα πρόσωπα που εκπροσωπούν την νομική υπηρεσία σήμερα καταδικάζονται στην συνείδηση του κόσμου από την συμμετοχή στην προηγούμενη διακυβέρνηση και την πολύκροτη υπόθεση των χρυσών διαβατήριων. Ο τωρινός πρόεδρος διατήρησε μια στάση θεατή απέναντι στην διαμάχη αλλά αυτό δεν των αθωώνει. Αν ήθελε πραγματικά την δικαιοσύνη και την διαφάνεια είχε και έχει την δικαιοδοσία να πάψει τον Γενικό και Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα αλλά δεν το έπραξε. Μόνο ένας τυφλός άνθρωπος δεν θα μπορούσε δει ότι σε σωρεία υποθέσεων που πήραν τον δρόμο της Νομικής Υπηρεσίας, υπήρξε σύγκρουση συμφέροντος του Γενικού και Βοηθού Εισαγγελέα. Στα ματιά της κοινωνίας είναι εξίσου ένοχος και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας για την τροπή των πραγμάτων.
Ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης όπως πάντα απών από τις κρίσιμες στιγμές που περνά ο τόπος μας αυτές τις μέρες επέλεξε να είναι στην Αθηνά. Το πιο τραγικό είναι ότι την απόλυση του Γενικού Ελεγκτή υπέγραψε η πρόεδρος της βουλής. Ο λαός σιγοβράζει βλέποντας τις τελευταίες ελπίδες για πάταξη της διαφθοράς να έχουν εξανεμιστεί. Τα δε κόμματα θυμήθηκαν ξαφνικά να αντιδράσουν βγάζοντας ανακοινώσεις υπέρ του Γενικού Ελεγκτή κατόπιν εορτής. Ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης διάνυσε μια μοναχική πορεία προς την Ιθάκη αντιμετωπίζοντας Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες κατά την διάρκεια της δεκαετής θητείας του. Στην μάχη αυτή μονοί παρόντες ήταν το προσωπικό της ελεγκτικής υπηρεσίας και η οικογένεια του Οδυσσέα Μιχαηλίδη.
Ένα έχω να πω…Μην χαίρεστε…Το φαινόμενο Οδυσσέας Μιχαηλίδης δεν πρόκειται να εξαφανιστεί έτσι απλά…Η δημοκρατία του λαού δεν εξανεμίζεται έτσι απλά με δικαστικές αποφάσεις.
Η δύναμη των κομμάτων προέρχεται από τον λαό και η εξουσία πηγάζει από το λαό. Η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου ήταν ισοπεδωτική εφόσον φρόντισε η εισαγγελία η κάθε λέξη του Οδυσσέα Μιχαηλίδη να καταγράφεται και αυτό το αντιλαμβάνεται κάνεις βλέποντας το δικαστικό πόρισμα…Ήταν μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια εξόντωσης. Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα…Ο Οδυσσέας είμαι σίγουρος ότι τα επόμενα χρόνια θα πρωταγωνιστήσει στην πολίτικη ζωή του τόπου και μαζί του θα συμπαραταχθούν όλες οι καθαρές ψυχές που απέμειναν και δεν παραδόθηκαν στην λερναία Ύδρα της διαφθοράς. Ο λαός ξύπνησε διότι αντιλήφθηκε ότι οι συνεργοί ήταν πολλοί…
Στριφογυρίζει νοερά στη σκέψη μου μια στιχομυθία του Ανδρέα Κάλβου…
…Ὅσοι τὸ χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αἰσθάνονται, ζυγὸν δουλείας ἂς ἔχωσι· θέλει ἀρετὴν καὶ τόλμην ἡ ἐλευθερία.”
