Μαρία Χριστοδούλου: «Νιώθω ότι δραπετεύω με την ποίηση και ότι γίνομαι πραγματικά ελεύθερη»

Γράφει η Ειρήνη Αντωνίου

Σημερινή μας καλεσμένη στην στήλη των συνεντεύξεων η εκπαιδευτικός και ποιήτρια Μαρία Χριστοδούλου, την οποία ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο της και τις απαντήσεις της στη σελίδας μας.

Μαρία μου σε καλωσορίζω στο LarnakaOnline και για αρχή θα ήθελα να μας μιλήσεις για τη Μαρία…

«Ευχαριστώ, Ειρήνη μου. Χαίρομαι πολύ γι’ αυτή τη συνάντηση».

Ποια είναι η Μαρία Χριστοδούλου…

«Κατάγομαι από την Αμμόχωστο και ζω στη Λάρνακα. Σπούδασα παιδαγωγικά στην Παιδαγωγική Ακαδημία Κύπρου και στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Συνέχισα τις μεταπτυχιακές μου σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Reading, στο Ηνωμένο Βασίλειο με κύριο θέμα την οργάνωση, διοίκηση και σχεδιασμό της εκπαίδευσης.

Είμαι βοηθός διευθύντρια Δημοτικής Εκπαίδευσης. Ασχολούμαι με την ποίηση, την πεζογραφία, τη ζωγραφική, καθώς και με δράσεις που έχουν ως στόχο την επίτευξη καλύτερης ψυχικής υγείας και ευημερίας των νέων. Ποιήματα και διηγήματά μου έχουν περιληφθεί σε ανθολογίες και συλλογικές εκδόσεις και έχουν δημοσιευτεί σε διάφορους λογοτεχνικούς ιστότοπους στην Κύπρο και στο εξωτερικό.

Η πρώτη μου ποιητική συλλογή, «Χειρονομίες στο φως», βρέθηκε στη βραχεία λίστα του Βραβείου Θράκα 2023. Είμαι μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του Διεθνούς Φεστιβάλ Ποίησης Λάρνακας, της Πολιτιστικής Κίνησης Λάρνακας «Φίλοι της Λογοτεχνίας και του Πολιτισμού», της Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου, της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών Κύπρου και του Pen Greece.

Μαρία μου είσαι εκπαιδευτικός. Μίλησε μας για τη δουλειά σου

«Έχω επιλέξει συνειδητά αυτό το επάγγελμα. Αγαπώ τα παιδιά και νιώθω πως είμαι προνομιούχα. Η αλληλεπίδραση με αυτά είναι δώρο κι αντίδωρο. Ο κόσμος τους συστέλλεται και διαστέλλεται συνεχώς και το να ανήκεις σε αυτόν, να μπορείς να εισχωρείς και να διαμορφώνεις είναι «ιερό».

Η σχέση σου με τα παιδιά στο σχολείο πώς είναι;

«Αυτή την ερώτηση θα έπρεπε να την υποβάλεις στους/στις μαθητές/μαθήτριές μου. Προσπαθώ να  έχω μια ωραία σχέση με τα παιδιά και να χρωματίζω τη  ζωή τους με όμορφες πινελιές. Συνυπάρχουμε, επικοινωνούμε, δημιουργούμε έχοντας ενσυναίσθηση και θέληση ώστε να γίνουν τα παιδιά η καλύτερη εκδοχή τού εαυτού τους και εντέλει να χτίσουμε, όπως λέει και ο μεγάλος μας ποιητής Κωστής Παλαμάς, της κοινωνίας το παλάτι».

(Μαρία μου νομίζω μας απαντάνε και οι φωτογραφίες που βλέπουμε πως είναι η σχέση σου με τα παιδιά…!!!!! )

Ταλαντούχα η Μαρία Χριστοδούλου. Δεν μένεις μόνο στο επάγγελμα του εκπαιδευτικού. Αγαπάς να γράφεις αλλά και να ζωγραφίζεις.

“Οι άνθρωποι πρέπει να καλλιεργούν και να αναπτύσσουν τα τάλαντα τους. Είναι ένας τρόπος αυτοβελτίωσης και όχι μόνο. Ξεφεύγεις από την καθημερινότητα και εστιάζεις σε διαδρομές που μειώνουν την ένταση και φέρνουν ηρεμία και χαρά. Αυτό είναι ευεργετικό για όλο το φάσμα τής ζωής,  επαγγελματικό ή μη».

Αυτή τη στιγμή ετοιμάζεις κάτι καινούργιο που θέλεις να μοιραστείς μαζί μας;

«Βεβαίως. Πέρα από το γεγονός ότι συνεχίζω το γράψιμο με στόχο την έκδοση του δεύτερου μου βιβλίου, τον Οκτώβρη έχω προγραμματισμένες δύο εκδηλώσεις. Στις 16 Οκτωβρίου, θα παρουσιάσω την ποιητική μου συλλογή «Χειρονομίες στο φως» στη Λευκωσία και στις 23 Οκτωβρίου συμμετέχω σε έκθεση ζωγραφικής της Σχολής Ζωγραφικής Πέτρου Πτωχόπουλου».

Τι είναι για σένα η ποίηση;

«Η ποίηση λειτουργεί για μένα ως καταφύγιο, γιατί προσφέρει στον άνθρωπο έναν χώρο διαφυγής από την καθημερινότητα, τα προβλήματα, τις δυσκολίες της ζωής. Μέσα από τη γλώσσα και τις εικόνες δημιουργεί έναν κόσμο όπου τα συναισθήματα μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα και να κατανοηθούν βαθύτερα. Δίνει φωνή σε αυτό που συχνά παραμένει ανείπωτο, ενώ ταυτόχρονα ανασυνθέτει την πραγματικότητα με τρόπο που μπορεί να δώσει νόημα και ελπίδα».

Αγαπάς να γράφεις; Σε ξεκουράζει;

«Ναι, από μικρό παιδί. Με θυμάμαι να γράφω πάνω σε κουτιά, σε χαρτομάντιλα, σε πέτρες. Η ποίηση με λυτρώνει… «Με ένα καπέλο σχίζω το πέπλο της αβεβαιότητάς μου/ προσπερνώ τα περίεργα στόματα/ γίνομαι καταιγίδα έτοιμη να δαμάσει κάθε αιχμαλωσία». Νιώθω ότι δραπετεύω με την ποίηση και ότι γίνομαι πραγματικά ελεύθερη. Γράφω όμως ταυτόχρονα, διότι θέλω να αγγίξω έστω και ένα μικρό κομματάκι στις καρδιές των άλλων, να αφήσω να διεισδύσει σ΄ αυτές το φως όπως εγώ το αντιλαμβάνομαι».

Μαρία μου σε ευχαριστώ που ήσουν μαζί μας, που μοιράστηκες όλα τα όμορφα και τα νέα της δουλειάς σου, να σου ευχηθούμε καλή συνέχεια και καλοτάξιδο το καινούργιο σου βιβλίο.

Ευχαριστώ πολύ για την τιμή που μου κάνει το LarnakaOnline και εσύ προσωπικά, Ειρήνη μου. Θα ήθελα να χαρίσω στους αναγνώστες σας ένα απόσπασμα από το ποίημα «Γνώθι σ’ αυτόν». Είναι η δική μου ευχή για τον κάθε άνθρωπο.

Κάνε τα λόγια να σαρκωθούν

πλέξε ιστορίες με μπαχάρια

έξω από τη μήτρα

χαμογέλα για να δώσεις νόημα

στην αναπνοή σου

και κοίτα με ευγνωμοσύνη

στο νεφέλωμα.

Κάπου στο βάθος

αγκυροβόλησε το άστρο σου.

Μα κάτι ακούω.

Απρόσμενη επίσκεψη

εκ των άνωθεν.

Μαζεύει με το ράμφος του

σπυρί σπυρί τα ξεφτίδια

τα εναποθέτει στην αγκαλιά μου.

Έλα , μου λέει, σου ανήκουν.

Φτιάξε τα δικά σου άρμενα

και πορεύσου.

Μαρία Χριστοδούλου