Στον αντίποδα της ομιλίας του φοιτητή που φεύγει από την Κύπρο

Ο άριστος διδακτορικός φοιτητής του Τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων και Δημόσιας Διοίκησης της Σχολής Οικονομικών Επιστημών και Διοίκησης του Πανεπιστημίου Κύπρου Γιώργος Μαρκίδης καθήλωσε χθες βράδυ εκατοντάδες συμφοιτητές/τριές του και το πλήθος του κόσμου που παρευρέθηκε στην Τελετή Αποφοίτησης του Πανεπιστημίου Κύπρου.

Επέστρεψε στα θρανία για να ολοκληρώσει το οικοδόμημα που υποσχέθηκε στον εαυτό και την οικογένειά του. Μίλησε για την Τουρκική εισβολή του 1974 και τα όσα χάθηκαν σε μια στιγμή. Δεν τα έβαλε ποτέ κάτω, δηλώνει ευλογημένος που στα 56 του κατόρθωσε να αποκτήσει εν μέσω απίστευτων δυσκολιών το διδακτορικό του δίπλωμα και ατενίζει με αισιοδοξία το αύριο.

 Η αστείρευτη επιθυμία του για συνεχή επιμόρφωση στον ολοένα μεταβαλλόμενο κόσμο ήταν τα εχέγγυα της δικής του Οδύσσειας

«Ίσως να αναρωτιέστε τι γυρεύει ένας μεσήλικας σε μία τελετή αποφοίτησης νέων, όπου ο ενθουσιασμός, η περηφάνια και τα η χαρά είναι διάχυτη στην ατμόσφαιρα. Δικαιολογημένα. Λοιπόν, ονομάζομαι Γιώργος Μαρκίδης και μετά από 30 χρόνια επαγγελματικής εμπειρίας, αποφάσισα να επιστρέψω στα ‘μαθητικά θρανία’ για να ολοκληρώσω το οικοδόμημα, ή όπως λέει ο πατέρας μου, ‘το κτίσιμο της εκκλησίας’ που υποσχέθηκα στον εαυτό μου και στην οικογένεια μου.

Η φλόγα της ‘Διά Βίου Μάθησης’, όπως μας δίδαξε ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Σωκράτης ‘γηράσκω αεί διδασκόμενος’, και η αστείρευτη επιθυμία μου για συνεχή επιμόρφωση στον ολοένα μεταβαλλόμενο κόσμο ήταν τα εχέγγυα της δικής μου Οδύσσειας. Ανάμεσα στις οικογενειακές μου υποχρεώσεις, την επαγγελματική μου σταδιοδρομία και τις κοινωνικές μου δραστηριότητες, έπρεπε να ικανοποιήσω τις μαραθώνιες απαιτήσεις απόκτησης του διδακτορικού διπλώματος. Η κούραση ατέρμωνη, εξαντλητική αλλά ο στόχος ακλόνητος. Το αποτέλεσμα το βλέπετε μπροστά σας.

Αυτή η αγάπη και ο πόθος μου για συνεχή επιμόρφωση ξεκίνησε από την Τουρκική εισβολή τον Ιούλιο 1974, όπου η επταμελής οικογένεια μου, μαζί με χιλιάδες άλλους Κύπριους, έφυγαν από τα σπίτια τους για να γλυτώσουν από τον Τούρκο εισβολέα. Σε μία νύκτα, χάθηκε η οικογενειακή περιουσία και ξεκίνησε ο μαραθώνιος επιβίωσης.

Εν τη απουσία των αναγκαίων οικονομικών πόρων, όλα τα μέλη της οικογένειας έπρεπε να δουλέψουν σκληρά για να μπορέσουν να κερδίσουν αυτό, που για πολλούς σήμερα φαίνεται δεδομένο, μια αξιοπρεπή μόρφωση. Σήμερα, μετά από 50 χρόνια, τα πέντε παιδιά της οικογένειας Χριστόδουλου και Μυροφόρας Μαρκίδου δικαιούνται να είναι περήφανοι, αφού ολοκλήρωσαν με επιτυχία τις σπουδές τους, με πτυχία μεταπτυχιακού ή διδακτορικού επιπέδου στα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου.

Αξιοσημείωτα τα όσα παρότρυνε τους/τις συμφοιτητές/τριές του.

Γι’ αυτό και σήμερα, στέκομαι απέναντί σας, και με βάση τις προσωπικές εμπειρίες ενός 56χρόνου, μπορώ με πλήρη αυτοπεποίθηση να μοιραστώ τα εξής μαζί σας:

1. Η μόρφωση είναι η καλύτερη επένδυση που μπορείτε να κάνετε στη ζωή σας. Ξεχάστε τις μετοχές, τα ακίνητα, τα κρυπτονομίσματα ή οτιδήποτε άλλο εάν δεν έχετε τουλάχιστον επενδύσει στον εσωτερικό σας κόσμο. Όπως μάθαμε από την Τουρκική εισβολή, η αξία των κινητών και ακίνητων επενδύσεων μπορεί να χαθεί σε μία νύκτα. Η εσωτερική όμως καλλιέργεια και μόρφωση είναι παντοτινή και αναλλοίωτη και σας καθιστά πολύτιμα μέλη της κοινωνίας σας.
2. Η απόκτηση του πτυχίου σας είναι το τέλος μίας φάσης της ζωής σας αλλά και η αρχή μίας άλλης. Ποτέ μην επαναπαυθείτε ότι τελειώσατε, κάνατε το καθήκον σας, ή είναι αρκετά. Αυτό είναι ο θάνατος σας. Η ζωή είναι μία συνεχής δοκιμασία που συνεχώς μεταβάλλεται. Βάλτε στόχους στη ζωή σας, προκαλέστε τα όρια σας και έχετε πίστη στο Θεό και στον εαυτό σας. Συνεχίστε να καλλιεργείτε την ψυχή και το πνεύμα σας διότι μόνο έτσι θα ολοκληρωθείτε ως Άνθρωποι.
3. Ο ακρογωνιαίος λίθος της επιτυχίας στην ζωή, σε όλα τα επίπεδα, είναι η ύπαρξη των σωστών ανθρώπων δίπλα σας, που αναγνωρίζουν την αξία σας και σας υποστηρίζει στις δύσκολες στιγμές. Να είστε ευγνώμονες και να δοξάζετε εκείνους τους ανθρώπους, γονείς και καθηγητές, που σας βοήθησαν να φθάσετε εδώ που είστε σήμερα. Ευχαριστώ Πατέρα και μακαριστή Μητέρα που μου εμφυσήσατε την αγάπη για μόρφωση, ευχαριστώ Δρ. Κασσίνη, Δρ. Σωτηρίου και μακαριστέ Δρ Νησιώτη για το ‘Ευ Ζην’, ευχαριστώ Δήμητρα που ανέχθηκες τις κρίσεις εξάντλησης σε αυτό το ταξίδι.
4. Τίποτα στη ζωή που είναι βιώσιμο δεν έρχεται εύκολα και ανώδυνα, είτε αυτό πρόκειται για ένα πτυχίο, μία προαγωγή, ένα μετάλλιο. Χρειάζονται θυσίες, πάθος, υπομονή και επιμονή για να πετύχετε τους στόχους σας. Παντού υπάρχουν δυσκολίες αλλά πάντα να σκέφτεστε θετικά. Ο θετικός τρόπος σκέψης δημιουργεί, επιτυγχάνει. Αποβάλετε τον αρνητισμό για να είστε ευτυχισμένοι και υγιείς.

Σήμερα είναι μία μέρα γιορτής για όλους μας. Κλείνοντας, μην ξεχάσετε στο τέλος της γιορτής να αγκαλιάσετε την οικογένεια, τους γονείς σας και τους καθηγητές σας και να τους πείτε ένα μεγάλο Ευχαριστώ για το οικοδόμημα που έχουν κτίσει. Συγχαρητήρια σε όλους».