Ο εργατικός αγώνας στην Κύπρο για τα βασικά δικαιώματα των εργατών άρχισε να εμφανίζεται επιδερμικά τη δεκαετία του 1920 με δεκάδες εργάτες στην Κύπρο να βγαίνουν στους δρόμους και να απεργούν.
Αποκορύφωμα ήταν τα αιματηρά γεγονότα του 1948 στο Μαυροβούνι όταν και κορυφωθήκαν οι απεργιακές κινητοποιήσεις των εργατών με τις αποικιακές αρχές να απαντούν με τα όπλα.
Το 1948 ήταν η χρονιά όπου οι μεταλλωρύχοι, οι αμιαντωρύχοι και οι οικοδόμοι αντέδρασαν για πρώτη φορά μαζικά κατά της συνεχόμενης εκμετάλλευσης των βρετανών αποικιοκρατών και του ξένου κεφαλαίου που απολάμβανε για δεκαετίες τις αντιλαϊκές συνθήκες που επικρατούσαν στη χώρα μας. Ήταν η πρώτη μαζική αντίδραση – απεργία με αίτημα την αλλαγή των εργασιακών συνθηκών, τον τερματισμό της πολύωρης εργασίας και των αντίξοων συνθηκών που εξαθλίωναν τις εργατικές μάζες.
Το Μάρτιο του 1948 αστυνομία και απεργοσπάστες επιτέθηκαν στους απεργούς που αρνούνταν να επιστρέψουν στις δουλειές τους. Σε σύντομο χρονικό διάστημα η απεργία μετατράπηκε σε μια μάχη σώμα με σώμα. Από τη μια οι απεργοί και από την άλλη οι αστυνομικοί οι οποίοι πρώτα ξυλοφόρτωσαν τους εργάτες και κατόπιν άνοιξαν πυρ σε βάρος τους.
Τον Απρίλιο του 1948 ο Αμερικανός διευθυντής της Μεταλλευτικής Εταιρείας έφτασε στη χώρα μας για να διαπραγματευτεί με τους εργάτες.
Μετά από 4 μήνες απεργιών η διεύθυνση της εταιρείας και η αποικιακή κυβέρνηση έκαναν δεκτά τα αιτήματα των εργατών στις 16 Μαΐου 1948 ενώ λίγους μήνες αργότερα η αμερικανική εταιρεία αποδέχτηκε τους όρους των εργατών.
Αντρέας Πολυκάρπου / Larnakaonline
