Μια ιστορία ζωής με πρωταγωνιστή τον Δρ. Κύπρο Νικολαΐδη – «Γνώρισε τον ήρωα του»
Ο δρ. Κύπρος Νικολαΐδης είναι ένα κεφάλαιο στον τομέα της ιατρικής. Ο Κύπριος γιατρός που διαπρέπει τις τελευταίες δεκαετίες στο Λονδίνο έγινε η αφορμή για να σωθούν εκατοντάδες παιδιά.
Ο Κύπρος Νικολαϊδης ή αλλιώς ο πατέρας της αυχενικής διαφάνειας όπως τον αποκαλούν, είναι ο εμβρυολόγος που χάρη στη διαγνωστική τεχνική που ανακάλυψε είναι πλέον εφικτό στην 12η εβδομάδα της κύησης να εντοπιστούν τυχόν γενετικές μεταλλάξεις του εμβρύου μεταξύ των οποίων και αυτές που σχετίζονται με το σύνδρομο down.
Η ζωή και το έργο του προβλήθηκαν και στο Netflix το οποίο έκανε ντοκιμαντέρ προς τιμήν του.
Ο Eπίκουρος Καθηγητής Φαρμακολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κύπρου, Νικόλας Διέτης δημοσίευσε μια ιστορία ζωής, με πρωταγωνιστή τον Δρ. Νικολαΐδη.
«Πριν λίγες ημέρες, ο 12χρονος Thomas Hey γνώρισε από κοντά, για πρώτη φορά, τον αγαπημένο του ήρωα, Καθ.Εμβρυολογίας του @KingsCollegeLon, Κύπρο Νικολαΐδη, ο οποίος του έσωσε τη ζωή όταν ήταν μόλις 24 εβδ έμβρυο.. Είναι μια ιστορία ζωής που καθρεφτίζει την ουσία της Ιατρικής.
Το 2011, η έγκυος Lucy Hey, κατά την διάρκεια μιας εξέτασης ρουτίνας, μαθαίνει ότι το μωρό της έχει Συγγενής Διαφραγματική Κήλη (Congenital Diaphragmatic Hernia), μια σπάνια κατάσταση (3/10.000) που προκύπτει από τον ατελή σχηματισμό διαφράγματος. Στο CDH, ένα κενό στο διάφραγμα προκαλεί τα άλλα όργανα (έντερο, ήπαρ) να καταλάβουν το χώρο, με αποτέλεσμα να μην αναπτύσσεται σωστά ο πνεύμονας. Αυτή η πνευμονική υποπλασία οδηγεί σε καρδιοαναπνευστική ανεπάρκεια. Η πιθανότητα επιβίωσης στην περίπτωση του Thomas ήταν 2-5%. H Lucy Ηey θυμάται για εκείνες τις στιγμές: “Ήταν απολύτως καταστροφικό.. Μας είπαν ότι το μωρό μας είχε μια τρύπα στο διάφραγμά του. Ψάχνοντας, μάθαμε για μια καινοτόμα επέμβαση που γίνεται σε όλο το UK μόνο από έναν άνθρωπο στο King’s College Hospital.. τον κ.Νικολαΐδη.”
Η επέμβαση λέγεται Εμβρυοσκοπική Έγκλειση Τραχείας (Fetoscopic Tracheal Occlusion/FETO) κ περιλαμβάνει την ενδοσκοπική εισαγωγή ενός μπαλονιού στην τραχεία του εμβρύου, όπου κατακρατά το υγρό που παράγεται απ’τους πνεύμονες, βοηθώντας τους να αναπτυχθούν. Αυτή η εξαιρετικά στοχευμένη επέμβαση αυξάνει δραματικά τις πιθανότητες επιβίωσης του εμβρύου, αλλά έχει ένα ρίσκο 30-35% πρόωρου θανάτου λόγω κινδύνου πρόωρης ρήξης των εμβρυϊκών υμένων, ο οποίος μειώνεται όσο αυξάνεται η κλινική εμπειρία του γιατρού στην επέμβαση αυτή. “Συζητήσουμε με τον κ. Νικολαΐδη στο ραντεβού που είχαμε μαζί του. Μια ώρα μετά, αφού πήρα ενθάρρυνση απ’τον σύζυγό μου, βρισκόμουν στο χειρουργείο.
Ήμασταν πλήρως ενήμεροι για το ρίσκο, αλλά γνωρίζαμε κ ότι αυτή ήταν η μοναδική ευκαιρία επιβίωσης του μωρού μου”, είπε η Lucy. Ο σύζυγός μου & εγώ παρακολουθήσαμε στην οθόνη καθώς ο Δρ Νικολαΐδης έκανε την επέμβαση. Το δωμάτιο ήταν γεμάτο με φοιτητές που ήθελαν να παρακολουθήσουν τον Καθηγητή να πραγματοποιεί αυτήν την καινοτόμο επέμβαση. Μια ώρα αργότερα ήμουν στο δρόμο για το σπίτι!” θυμάται η Lucy.
H επέμβαση τελείωσε επιτυχώς. Στις επόμενες εβδομάδες & μήνες οι πνεύμονες του Τόμας αυξήθηκαν σε δραματικά. Μετά την αφαίρεση του μπαλονιού μέσω εγκεφαλικής χειρουργικής, ο Τόμας γεννήθηκε στις 37 εβδομάδες τον Αύγουστο του 2011. Τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν αγχωτικά για την οικογένεια, καθώς ο Thomas ακολούθησε διάφορες θεραπείες για να στηριχθούν οι πνεύμονές του & να αποτραπούν λοιμώξεις του αναπνευστικού. “Δεν υπάρχουν λόγια που θα ήταν αρκετά για να εκφράσουν τι νιώθουμε για τον Καθ. Νικολαΐδη”.. “Ο Τόμας ήταν πολύ ενθουσιασμένος & συγκινημένος που τον συνάντησε από κοντά.. Ήταν πραγματικά πολύ ιδιαίτερη στιγμή, που θα θυμόμαστε για πάντα.” είπε η Lucy. “Ήταν καταπληκτικό να τον συναντήσω..αφού άκουσα τόσα πολλά γι΄αυτόν κ για ότι έκανε για εμένα” είπε ο μικρός.
«Μπορεί πολλοί από εσάς, ιδιαίτερα όσοι έχετε παιδιά, να αισθάνεστε ότι κ εγώ, για ανθρώπους σαν τον Δρ Νικολαϊδη. Ανθρώπους που τιμούν το λειτούργημά τους, συνδυάζοντας την ικανότητά τους με την επιστημοσύνη τους, σώζοντας ζωές. Τέτοιες ιστορίες όμως υπάρχουν πολλές, κάθε ημέρα. Είναι σημαντικό κατά την άποψή μου να γίνονται γνωστές τέτοιες ιστορίες. Να εκθειάζονται, να συζητιούνται.
Όχι μόνο γιατί μας δίνουν μια νότα χαράς μέσα στην μαύρη ειδησιογραφία, αλλά γιατί αποτελούν σημεία έμπνευσης & καθοδήγησης για τους νέους μας. Για τους φοιτητές μας. ΥΓ1: Το 2017, είχα την τιμή να εκφωνήσω τον λόγο της αναγόρευσης του Δρ Νικολαϊδη ως Επίτημο Διδάκτορα της Ιατρικής Σχολής του Παν. Κύπρου. «Δέχομαι την τιμή ως έκφραση αγάπης σε όσους γιατρούς έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην υπηρεσία των γυναίκας» , καταλήγει ο δρ. Διέτης.
Πηγή: Sigmalive
