Έκθεση αντικειμένων προσφυγιάς, Κύπρος 1974: «Αφήκαμεν μέσα την ψυσιήν μας» από τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου Αραδίππου Ε’ (φώτο)
Έκθεση αντικειμένων προσφυγιάς, Κύπρος 1974: «Αφήκαμεν μέσα την ψυσιήν μας» Στα πλαίσια του «Δεν Ξεχνώ», οι εκπαιδευτικοί του Δημοτικού Σχολείου Αραδίππου Ε΄, ζήτησαν από τα παιδιά να μιλήσουν με τους γονείς, γιαγιάδες και παππούδες τους και να μάθουν για την καταγωγή τους.
Ως επιστέγασμα, τα παιδιά έφεραν στο σχολείο τους ένα αντικείμενο που οι εκτοπισμένοι συγγενείς τους πρόλαβαν να πάρουν φεύγοντας από το σπίτι τους, κατά την τουρκική εισβολή. Κάθε αντικείμενο είχε και μια ιστορία να διηγηθεί.
Η ιδέα αγκαλιάστηκε θερμά από τους μαθητές και από τις οικογένειες τους κι έτσι έφεραν στο σχολείο με μεγάλη προσοχή το πολύτιμο κειμήλιο της οικογένειας τους, για να το γνωρίσουν στους συμμαθητές τους. Η συλλογή προσφυγικών αντικειμένων ξεπέρασε κάθε προσδοκία! Καθώς τα παιδιά παρέδιδαν στις δασκάλες τους τα πολύτιμα αντικείμενα, εκείνες συνειδητοποιούσαν πως κρατούσαν στα χέρια τους κάτι πολύτιμο και μοναδικό, ένα κομμάτι της ιστορίας της κάθε οικογένειας.
Για κάθε πρόσφυγα, αυτό το αντικείμενο είχε αξία ανεκτίμητη… ήταν ο δικός τους Παρθενώνας, η Μόνα Λίζα τους…. Οι πολύτιμοι προσφυγικοί θησαυροί πήραν τη θέση τους στην έκθεση, μαζί με ένα υπόμνημα με την ιστορία που κουβαλούσαν: μηνύματα του Ερυθρού Σταυρού από τους εγκλωβισμένους, δελτία διανομής ρούχων και συσσιτίου, αντίσκηνο, ένα φλιτζανάκι, κεντήματα, μαυρόασπρες φωτογραφίες, τα ρούχα της φυγής, κλειδιά που κλείδωσαν για τελευταία φορά το σπίτι…. αντικείμενα που καταμαρτυρούν τον φόβο, τον πόνο, τον ξεριζωμό…
Η έκθεση άνοιξε τις πόρτες της και για τους γονείς. Όσοι την επισκέφθηκαν, πρόσφυγες και μη πρόσφυγες, έφευγαν κατασυγκινημένοι, αποτυπώνοντας τα συναισθήματα τους στο βιβλίο επισκεπτών.
Τα αντικείμενα, με τη δύναμη των ιστοριών που κουβαλούσαν,ξύπνησαν μνήμες στους μεγαλύτερους και βοήθησαν τους νεότερους να μάθουν για τις ρίζες τους. Για τα παιδιά, ήταν ένα βιωματικό μάθημα Ιστορίας. Στέκονταν με ενδιαφέρον και σεβασμό μπροστά από κάθε αντικείμενο, εμπλουτίζοντας τις γνώσεις τους και βιώνοντας νοερά την προσφυγιά.
Η έκθεση πέτυχε τον σκοπό της: Να κρατήσουμε ζωντανή τη μνήμη της πατρώας γης και άσβεστη τη φλόγα του πόθου για την επιστροφή μας. Για να μην ξεχνά ποτέ και κανείς.
Πηγή φωτογραφιών Μαργαρίτα Γκρέδερ
