Στατιστική: To 2,7% σε συνθήκες σοβαρής υλικής στέρησης στην Κύπρο

Ποσοστό 2,7% του πληθυσμού (24.000 άτομα) διαβιούσαν σε συνθήκες σοβαρής υλικής και κοινωνικής στέρησης το 2022 σε σχέση με 2,6% το 2021, με βάση τα αποτελέσματα της Έρευνας Εισοδήματος και Συνθηκών Διαβίωσης των Νοικοκυριών για το 2022.

Σύμφωνα με δελτίο Τύπου της Στατιστικής Υπηρεσίας, ο δείκτης αυτός παρουσιάζει το ποσοστό του πληθυσμού που στερείται, λόγω οικονομικών δυσκολιών, τουλάχιστον 7 είδη από έναν κατάλογο 13 αγαθών, υπηρεσιών και κοινωνικών δραστηριοτήτων που εξετάζονται στην εν λόγω έρευνα.

Όπως εξηγείται, σε επίπεδο νοικοκυριού τα αγαθά αφορούν την οικονομική αδυναμία στην αντιμετώπιση έκτακτων αλλά αναγκαίων δαπανών, την οικονομική αδυναμία για πληρωμή μιας εβδομάδας διακοπών, την καθυστέρηση στην αποπληρωμή πάγιων λογαριασμών (ρεύμα, νερό κ.λπ.), ενοίκιο ή δόσεις δανείων κύριας κατοικίας ή δόσεις άλλων δανείων, την οικονομική αδυναμία για διατροφή που να περιλαμβάνει κάθε δεύτερη μέρα κοτόπουλο, κρέας, ψάρι (ή ισοδύναμο χορτοφαγικό γεύμα σε θρεπτική αξία), την οικονομική αδυναμία για ικανοποιητική θέρμανση, την οικονομική αδυναμία να διαθέτουν αυτοκίνητο για ιδιωτική χρήση και την οικονομική αδυναμία να αντικαθιστά φθαρμένα έπιπλα.

Σε προσωπικό επίπεδο η οικονομική αδυναμία αφορά την ικανότητα να μπορεί κανείς να έχει σύνδεση στο διαδίκτυο για ιδιωτική χρήση στο σπίτι, να αντικαθιστά φθαρμένα ρούχα με καινούργια, να έχει 2 ζευγάρια παπούτσια στο σωστό μέγεθος , να ξοδεύει ένα μικρό χρηματικό ποσό κάθε εβδομάδα για τον εαυτό του/της, να συμμετέχει τακτικά σε δραστηριότητες αναψυχής και να συναντιέται με φίλους/ συγγενείς για ποτό/φαγητό τουλάχιστον 1 φορά τον μήνα.

Όπως αναφέρεται, η έρευνα που διενεργήθηκε το 2022, με έτος αναφοράς για το εισόδημα το 2021, κάλυψε δείγμα 4.128 νοικοκυριών σε όλες τις επαρχίες της Κύπρου, στις αγροτικές και αστικές περιοχές. Σκοπός της έρευνας είναι η διερεύνηση ορισμένων κοινωνικο-οικονομικών μεγεθών που επηρεάζουν τις συνθήκες διαβίωσης του πληθυσμού, ο καταρτισμός συστηματικών στατιστικών σχετικά με τις εισοδηματικές ανισότητες, τις ανισότητες στις συνθήκες διαβίωσης των νοικοκυριών, τη φτώχια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, καθώς και ο καταρτισμός διαρθρωτικών δεικτών κοινωνικής συνοχής.

Σύμφωνα με την εν λόγω έρευνα ο δείκτης του πληθυσμού με σοβαρή υλική και κοινωνική στέρηση στην Κύπρο από το 2015 μέχρι και το 2022, σε σύγκριση με τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παραμένει από το 2015 σταθερά κάτω από τον μέσο όρο της ΕΕ27 και διαγράφει καθοδική πορεία.

Παράλληλα, από τα στοιχεία της έρευνας για τη σοβαρή υλική και κοινωνική στέρηση κατά ομάδα ηλικίας για τα έτη 2015-2022 προκύπτει ότι στην Κύπρο τα παιδιά ηλικίας κάτω των 18 ετών καταγράφουν διαχρονικά τα ψηλότερα ποσοστά, συγκεκριμένα για το 2022 ήταν 4,4%.

Προστίθεται ότι ακολουθούν τα άτομα στις ηλικίες 18-64 ετών με ποσοστό 2,7% και τα άτομα 65 ετών και άνω με ποσοστό 0,9%, ενώ από το 2015, η μεγαλύτερη βελτίωση παρατηρείται στα παιδιά, με σταδιακή μείωση του ποσοστού τους κατά 6,0 ποσοστιαίες μονάδες (από 10,4% το 2015 σε 4,4% το 2022) και στα άτομα ηλικίας 18-64 ετών, με μείωση κατά 5,5 ποσοστιαίες μονάδες (από 8,2% σε 2,7%).

Ακόμη σύμφωνα με την έρευνα για τα ποσοστά του πληθυσμού με υλικές και κοινωνικές στερήσεις κατά συνιστώσα στέρησης για τα έτη 2021 και 2022 στην Κύπρο και του μέσου όρου της ΕΕ27 για το 2022, διαπιστώνεται κυρίως η οικονομική αδυναμία του πληθυσμού, για αντιμετώπιση έκτακτων αλλά αναγκαίων δαπανών με 39,7% (EE27: 31,5%), για πληρωμή μιας βδομάδας διακοπών με 37,2% (EE27: 28,6%) και για να αντικαθιστά φθαρμένα έπιπλα με 31,5% (EE27:22,0%).

Επίσης, στην έρευνα παρουσιάζονται για το έτος 2022, τα ποσοστά του πληθυσμού με υλικές και κοινωνικές στερήσεις κατά συνιστώσα και κατά κατηγορία εισοδήματος (σύνολο, πάνω και κάτω από το χρηματικό όριο κινδύνου φτώχιας).

Όπως αναφέρεται, τα άτομα που βρίσκονται κάτω από το χρηματικό όριο κινδύνου φτώχιας (δηλαδή σε κίνδυνο φτώχιας) βρίσκονται σε δυσμενέστερη θέση από τα άτομα που βρίσκονται πάνω από το χρηματικό όριο κινδύνου φτώχιας (εκτός κινδύνου φτώχιας).

Σημειώνεται ότι με βάση τα στοιχεία, διαπιστώνεται κυρίως η οικονομική αδυναμία του πληθυσμού που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχιας, για αντιμετώπιση έκτακτων αλλά αναγκαίων δαπανών με 76,8%, (εκτός κινδύνου φτώχιας με 33,7%), για πληρωμή μιας βδομάδας διακοπών με 73,4% (31,4% εκτός κινδύνου φτώχιας), για να αντικαθιστά φθαρμένα έπιπλα με 58,8% (37,2% εκτός κινδύνου φτώχιας) και για ικανοποιητική θέρμανση με 50,6% (14,1% εκτός κινδύνου φτώχιας).