O περιορισμός της αύξησης της θερμοκρασίας αδύνατος χωρίς τα δάση
Τα δάση καλύπτουν το ένα τρίτο της γης και επιτελούν ζωτικές λειτουργίες, υποστηρίζοντας τα προς το ζην για 1,6 δισεκατομμύρια ανθρώπους.
Σύμφωνα με μελέτη του προγράμματος περιβάλλοντος των ΗΕ (UNEP) τα δάση φιλοξενούν περισσότερα από τα μισά από τα χερσαία είδη ζώων, φυτών και εντόμων στον κόσμο. Καταπολεμούν την κλιματική αλλαγή λόγω της ικανότητάς τους να αφαιρούν τον άνθρακα από την ατμόσφαιρα και να τον αποθηκεύουν, κάτι που ονομάζεται μετριασμός των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.
Τα δάση ρυθμίζουν επίσης τις επιπτώσεις των καταιγίδων και των πλημμυρών. Τροφοδοτώντας τα ποτάμια μας, τα δάση παρέχουν πόσιμο νερό για σχεδόν τις μισές από τις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου. Παρέχουν επίσης καταφύγιο, θέσεις εργασίας και ασφάλεια στους πληθυσμούς που εξαρτώνται από τα δάση.
Σύμφωνα με τη μελέτη, ο περιορισμός της μέσης αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας στους 1,5°C θα είναι αδύνατος χωρίς τα δάση, τόσο λόγω των τεράστιων μειώσεων των εκπομπών που μπορούν να επιτευχθούν με τον τερματισμό της αποψίλωσης των δασών όσο και λόγω του πρόσθετου άνθρακα που μπορεί να δεσμευτεί μέσω της βελτιωμένης διαχείρισης και αναδάσωσης των δασών.
Η πρακτική της φύτευσης και διατήρησης δασικών εκτάσεων προς όφελος και αειφορία τόσο του ανθρώπου όσο και του περιβάλλοντος ονομάζεται διατήρηση των δασών.
Η εξάλειψη των εκπομπών από την αποψίλωση των δασών και η αύξηση της απομάκρυνσης άνθρακα μέσω της προώθησης της αναγέννησης των δασών και της αποκατάστασης του τοπίου θα μπορούσε να μειώσει τις παγκόσμιες καθαρές εκπομπές έως και 30 τοις εκατό και την επόμενη δεκαετία, τα δάση θα μπορούσαν να παρέχουν έως και το 50 τοις εκατό του οικονομικά αποδοτικού μετριασμού.
Αναφέρεται πως τα δάση είναι ξεκάθαρο ότι διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη δράση για το κλίμα και για τις προσπάθειες για να μετριαστεί η συχνότητα και η ένταση των ακραίων καιρικών φαινομένων όπως οι καύσωνες, οι ξηρασίες, οι πλημμύρες και οι τροπικοί κυκλώνες.
Αυτά τα φαινόμενα επιδεινώνουν προβλήματα διαχείρισης του νερού, μειώνουν τη γεωργική παραγωγή και την ασφάλεια τροφίμων, συντείνουν στην αύξηση των κινδύνων για την υγεία, στην καταστροφή ζωτικής σημασίας υποδομών και διακοπή της παροχής βασικών υπηρεσιών όπως το νερό και η αποχέτευση, η εκπαίδευση, η ενέργεια και οι μεταφορές.
Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο καταστρέφονται περίπου 12 εκατομμύρια εκτάρια δάσους. Αυτή η αποψίλωση των δασών, μαζί με τη γεωργία και άλλες αλλαγές στη χρήση γης, είναι υπεύθυνη για περίπου το 25 τοις εκατό των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
Η αποψίλωση των δασών και η υποβάθμιση της γης υπονομεύουν επίσης τις προσπάθειες για την οικοδόμηση ανθεκτικότητας στις κλιματικές επιπτώσεις και απειλούν τις δασικές κοινότητες.
Η παραγωγή γεωργικών προϊόντων, συμπεριλαμβανομένου του φοινικέλαιου, του βοείου κρέατος, της σόγιας, της ξυλείας και του χαρτοπολτού και του χαρτιού, οδηγεί περίπου το 70 τοις εκατό της αποψίλωσης των τροπικών δασών. Η ανάσχεση αυτής της τάσης απαιτεί αποσύνδεση της παραγωγής εμπορευμάτων από την αποψίλωση των δασών.
Η μελέτη του UNEP αναφέρει πως με την επένδυση 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην καταπολέμηση της αποψίλωσης των δασών, μπορούμε να κερδίσουμε απόδοση 2,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων σε προϊόντα και υπηρεσίες που θα εξοικονομηθούν. Οι στοχευμένες επενδύσεις στη δασοκομία μπορούν επίσης να δημιουργήσουν έως και εκατομμύρια θέσεις εργασίας.
