Καλπάζει η ακρίβεια
« Άαααα, αγκινάρες και κουκιά, κόκκινες καλές ντομάτες δυο δεκάρες η οκά».
Κάτι τέτοιο έλεγε το παλαιόν άσμα. Μιλάμε για τραγούδι της δεκαετίας του 20 του Χρήστου Στρουμπούλη. Όταν τρώγαμε τα λαχανικά και τα φρούτα στην εποχή τους. Δεν τα είχαμε ολόχρονα όπως σήμερα που τα εισάγουμε.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία έδωσε την αφορμή για να ξεκινήσει μια ανέξέλεγχτη αύξηση των τιμών, όπου ο καθένας λέει και κάνει ό,τι θέλει στο όνομα του ελευθέρου εμπορίου. Προϊόντα άσχετα με το πετρέλειο ή τα σιτηρά έχουν πάρει την ανιούσα και οι οικογένειες με δυσκολία τα βγάζουν πέρα.
Οι περισπούδαστοι κι ακριβοπληρωμένοι γιάπηδες της Ευρωπαϊκής μηχανής κάνουν υπολογισμούς, στατιστικές, κάμποσο copy-paste και βγάζουν τις εξυπνάδες τους στη φόρα. Με την κατάργηση των εθνικών νομισμάτων και την εφαρμογή του κοινού Ευρωπαϊκού νομίσματος το χρήμα έχασε την αξία του και το οικογενειακό καλάθι συνεχώς μικραίνει. Ο Χαμπής που την Τάλα μένει με στόμα και στομάχι άδειο. Τα νέα ζευγάρια που έχουν ν’αντιμετωπίσουν την καθημερινόητα σαστίζουν.
Οι κυβερνήσεις περιμένουν να λήξει η θητεία τους και οι μεγαλέμποροι τρίβουν τα στομάχια τους.
Και η ζωή συνεχίζεται χωρίς να υπάρχει ανατροπή. Και κάθε τόσο θα ξεκινά κι ένας άλλος πόλεμος με τις επιπτώσεις και τους επιτήδειους να κερδίζουν.
Πολλή απαιδιοδοξία θα μου πείτε. Άν έχετε άλλο όνομα στην κατάσταση αυτή, πείτε μου να μάθω κι εγώ ο αγράμματος.
ΛΟΥΗΣ ΠΕΡΕΝΤΟΣ
