Ολοκληρώθηκε η δεύτερη περίοδος της αρχαιολογικής έρευνας πεδίου στο Χαλά Σουλτάν Τεκκέ από το “Hala Sultan Tekke Hinterland Survey Project” υπό την διεύθυνση του καθηγητή Ralf Vandam, του δρος Jan Coenaerts και της καθηγήτριας Karin Nys, του Vrije Universiteit Brussel.
Σύμφωνα με ανακοίνωση του Τμήματος Αρχαιοτήτων, του Υπουργείου Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων, από το 2021, η αποστολή του Vrije Universiteit Brussel διεξάγει αρχαιολογική έρευνα επιφανείας γύρω από τη θέση της Ύστερης Εποχής του Χαλκού στη Δρομολαξιά-Βυζακιά (γνωστή ως «Χαλά Σουλτάν Τεκκέ»).
Σημειώνεται ότι κύριος στόχος της έρευνας είναι να τοποθετήσει τον οικισμό στο ευρύτερό του αρχαιολογικό περιβάλλον και να ανασυστήσει τις μακράς διάρκειας δυναμικές εγκατάστασης στην περιοχή.
Αναφέρεται ότι η πρώτη διερευνητική περίοδος έρευνας επικεντρώθηκε στην περιοχή Δρομολαξιά-Μελισσάρι, νότια του «Χαλά Σουλτάν Τεκκέ» και έδειξε ότι ο οικισμός του «Χαλά Σουλτάν Τεκκέ» πρέπει να ήταν μεγαλύτερος και πιο αποκεντρωμένος απ’ ό,τι μέχρι σήμερα πιστευόταν.
Στην ανακοίνωση προστίθεται ότι το επίκεντρο της ερευνητικής περιόδου του 2022 ήταν να διερευνηθεί περαιτέρω αυτή η εικόνα, εξερευνώντας την περιοχή βόρεια/βορειοανατολικά της Δρομολαξιάς-Βυζακιά. Η περιοχή αυτή, γνωστή ως Παλιοφίκαρα, δεν είχε μέχρι σήμερα ερευνηθεί ποτέ συστηματικά. Μετά από τρεις εβδομάδες επιφανειακής έρευνας κατά τον Οκτώβριο-Νοέμβριο του 2022, δύο μεγάλες και δύο μικρές συγκεντρώσεις αρχαιολογικού υλικού εντοπίστηκαν στην περιοχή Παλιοφίκαρα.
Σημειώνεται ότι με βάση τη χρονολόγηση των ευρημάτων, φαίνεται ότι φέτος εντοπίστηκε ένα πιο εκτεταμένο μοτίβο χρήσης της περιοχής σε σχέση με την περσινή σεζόν.
Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι φέτος το υλικό της Ύστερης Εποχής του Χαλκού δεν ήταν το κύριο εύρημα, καθώς εντοπίστηκε σε μεγάλες ποσότητες και υλικό από μεταγενέστερες φάσεις (Εποχή του Σιδήρου, Κυπρο-Αρχαϊκή περίοδος, Ελληνιστική περίοδος, Ρωμαϊκή περίοδος).
Σύμφωνα με την ανακοίνωση αυτό υποδεικνύει ότι η περιοχή του «Χαλά Σουλτάν Τεκκέ» δεν εγκαταλείφθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά την Ύστερη Εποχή του Χαλκού, αλλά φαίνεται να υπήρξε μετακίνηση της ανθρώπινης δραστηριότητας στο πεδίο γύρω από την Αλυκή.
Είναι αξιοσημείωτο ότι μια από τις θέσεις απέδωσε πιθανώς υλικό τελετουργικής φύσης, καθώς βρέθηκαν στην επιφάνεια πολλά θραύσματα από ειδώλια ταύρων, ένα κεφάλι ανθρώπινης μορφής και μια τραπεζοειδής σφραγίδα.
Προστίθεται ότι δεδομένης της ύπαρξης ιερών της Εποχής του Σιδήρου γύρω από την Αλυκή, δεν είναι απίθανο ένα ιερό να υπήρχε και στην περιοχή Παλιοφίκαρα. Ωστόσο, χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να επιβεβαιωθεί αυτή η υπόθεση, καταλήγει η ανακοίνωση.
