Η ήττα από το ΑΠΟΕΛ, τα αγωνιστικά θέματα, ο Μίλανιτς, η υπομονή και η αναπόφευκτη πίεση…

Δεν έκανε την εμφάνιση που περίμεναν οι χιλιάδες οπαδοί της η Ανόρθωση και δικαίως έχασε από το ΑΠΟΕΛ που έκανε απλά τα βασικά και έφυγε αλώβητο από το κατάμεστο και καυτό «Αντώνης Παπαδόπουλος». Έσπασε και δύο παραδόσεις καθώς στο συγκεκριμένο γήπεδο μετρούσε έξι σερί ήττες σε πρωτάθλημα και κύπελλο και οκτώ σερί αποτυχημένες προσπάθειες στο πρωτάθλημα (εντός – εκτός έδρας) απέναντι στην ομάδα της Αμμοχώστου.

Η Ανόρθωση συνέχισε από εκεί που έμεινε με τον Ολυμπιακό στην πρεμιέρα, αλλά παρά αυτά που είδε να προβληματίσουν ακόμα περισσότερο τον Ντάργκο Μίλανιτς και τους συνεργάτες του, φαίνεται στάθηκαν στην νίκη-ανατροπή που προήλθε καθαρά από τα παιδαριώδη λάθη μιας ομάδας που ακόμα ψάχνεται περισσότερο και από την «Κυρία»: Μετά από έξι βράδια ο Ολυμπιακός δέχθηκε 5 γκολ από τον Άρη που έκανε πάρτι στο Τσίρειο…

Στα ντέρμπι και μέσα σε καυτή ατμόσφαιρα πέρα από τις τακτικές, τις αναλύσεις και το διάβασμα του αντιπάλου παίζουν και άλλα πράγματα ρόλο, ίσως και καθοριστικότερα. Το πάθος, η θέληση, η δύναμη και η ομαδικότητα χαρίζουν νίκες και αποφεύγεις ήττες και σε μέρες που δεν είσαι καλός. Όλα αυτά δεν τα είχε η Ανόρθωση και έχασε από ένα ΑΠΟΕΛ που ήρθε με «μουρμούρα» μετά το ματς της πρεμιέρας κόντρα στην Πάφο και κυρίως παρουσιάστηκε χωρίς Σαρφό και Βιγιαφάνες: Ο πρώτος αποτελεί βαρόμετρο στην ομάδα του Σοφρώνη Αυγουστή και αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Είναι σαν να λες ότι απουσιάζει ο Ουάρντα από την Ανόρθωση που και στην πρεμιέρα και χθες ότι καλό κτιζόταν στην επίθεση ξεκινούσε από τα δικά του πόδια…

Η φετινή Ανόρθωση θέλει χρόνο και υπομονή. Αυτό είναι αλήθεια, αλλά δεν αποτελεί δικαιολογία για την κακή εμφάνιση κόντρα στο ΑΠΟΕΛ. Η ομάδα είχε στην εντεκάδα της έξι ποδοσφαιριστές που έπαιζαν βασικοί και πέρσι: Λόρια, Κορρεά, Κορέια, Αμπαρτσουμιάν,  Αρτυματάς και Ουάρντα. Άλλους τρεις που ξέρουν το κυπριακό ποδόσφαιρο: Πάτσεον, Εμπραλίτζε και Αντωνίου. Ο μοναδικός ουσιαστικά νεοφερμένος στην δική μας πραγματικότητα είναι ο επιθετικός Νινγκά.

Σωστή προσέγγιση είναι ότι περιμένει ακόμα ποδοσφαιριστές που θα τις δώσουν λύσεις: Σάμπο, Ουαρίς, Ράντονιτς που καθυστέρησαν να ενσωματωθούν όπως και οι Φερέιρα και Χαρογιάν.

Η Ανόρθωση κόντρα στο ΑΠΟΕΛ υστέρησε αμυντικά και κυρίως δημιουργικά. Η περσινή Ανόρθωση του Τιμούρ Κετσπάγια σχεδόν όλες οι επιθέσεις της κτίζονταν από τα πλάγια. Φέτος με βάση και τα φιλικά παιχνίδια ο Ντάργκο Μίλανιτς αυτό θέλει να το αλλάξει, κάτι που ανέφεραν και οι υπεύθυνοι της ομάδας στην επίσημη τους παρουσίαση. Μίλησαν για πίεση σε όλο το γήπεδο, ταχύτητα, κάθετο και επιθετικό ποδόσφαιρο. Ίσως αυτά να τα δούμε από την επόμενη αγωνιστική κόντρα στην Καρμιώτισσα.

Είναι γεγονός ότι υστέρησαν και παίκτες κλειδιά απέναντι στο ΑΠΟΕΛ. Δεν έκανε καλό παιχνίδι ο Αμπαρτσουμιάν αλλά και το δίδυμο Μπαισίνιο-Κορρέα που ακόμα δεν έδεσε. Επίσης ο Νινγκά πιέστηκε από τους Καρώ και Κρέσπο που φαίνεται τον διάβασαν πολύ καλά. Δεν τον άφησαν να φύγει ποτέ στον χώρο που είναι το ατού του.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα της «Κυρίας» κυρίως στην δημιουργία ήταν στην μεσαία γραμμή. Καλός και φιλότιμος ο Αρτυματάς αλλά μόνο αναχαιτεί. Ήρθε ο Πάντσεον για να δώσει λύσεις σε αυτό που δεν είχε η Ανόρθωση πέρσι. Ένα ποδοσφαιριστή για να βγάζει την μπάλα μπροστά από την άμυνα και να την κουβαλάει. Αυτό ήξερε να το κάνει πάρα πολύ καλά ο Άγγλος αλλά πολλοί ξεχνάνε ότι τον Ιούνιο έκλεισε τα 36 του χρόνια (Πέρσι στην Πάφο ο Μίλανιτς μόλις αυτό το αντιλήφθηκε του έδωσε ρόλο μπροστά στα στόπερ και μπροστά του Άγγλου έβαζε Πάνικ, Βαλακάρι και Βλατ ούτως ώστε να του περιορίσει τα τρεξίματα). Λογικά κάποια φάση θα το αλλάξει και στην Ανόρθωση και μην ξεχνάμε έχει στον πάγκο Χρυσοστόμου και Ιωάννου.

Στην θέση πίσω από τον φορ επέλεξε και πάλι τον Εμπραλίτζε. Ο κορυφαίος παίκτης των φιλικών της ομάδας στα δύο πρώτα επίσημα ματς είναι παρών απών εκτός από ένα σουτ που έκανε στο πρώτο ημίχρονο κόντρα στον Ολυμπιακό. Στα φιλικά έπαιζε ως εξτρέμ και τέτοιος είναι. Πίσω από τον φορ δεν έπαιξε ποτέ και δύσκολο να το πράξει με την Ανόρθωση στα 30 του.

Δεν βγήκε στον Μίλανιτς ούτε και η τοποθέτηση του Μηνά Αντωνίου στο δεξί άκρο της επίθεσης. Μπορεί να του έδωσε φανέλα βασικού για να δώσει λύσεις στον Αμπαρτσουμιάν κυρίως στο μαρκάρισμα του «δαιμόνιου» Μαρκίνιος αλλά στο γκολ ευθύνονται και οι δύο.

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για την Ανόρθωση. Η ήττα και κυρίως η τελευταία εμφάνιση βάζουν επιπλέον πίεση στην ομάδα καλώς ή κακώς. Η χρονιά ξεκίνησε με όνειρα, φιλοδοξίες και ενθουσιασμό. Όλα αυτά στα λόγια είναι εύκολα και καλά,  αλλά η νίκη απέναντι στην Καρμιώτισσα την προσεχή Παρασκευή αποτελεί μονόδρομο για επιπλέον χρόνο και υπομονή.

Κερδίζοντας όλα είναι ωραία μέχρι την επόμενη αγωνιστική και ο Ανορθωσιάτης θέλει την φετινή ομάδα του να διεκδικήσει τον τίτλο και αυτό αποτελεί την μεγαλύτερη πίεση όλων στο οικοδόμημα της «Κυρίας», που έχουν μάτια και βλέπουν τι κάνουν οι υπόλοιποι μνηστήρες επειδή είναι καλό να βλέπεις το σπίτι σου αλλά είναι καλύτερο να βλέπεις και τι κάνουν οι άλλοι που έχουν τον ίδιο στόχο μαζί σου…