Με παιδικές φωνές και χαμόγελα γεμίζει τις τελευταίες βδομάδες η Αίθουσα Κυριάκος Θεοχάρους στο στάδιο Αντώνης Παπαδόπουλος.
Η ομάδα της Αμμοχώστου γνωρίζοντας καλά τον πόνο της προσφυγιάς, άνοιξε τις πόρτες της στα προσφυγόπουλα της Ουκρανίας, που βρήκαν καταφύγιο στο νησί μας, παραχωρώντας τους χώρο για δημιουργική απασχόληση και εκπαίδευση.
Το πρωί στο πρόγραμμα φιλοξενούνται περίπου 12 παιδιά από 2 έως 5 ετών.
Ζήνα Κρυβοσιεγιεβα, Ουκρανή Εθελόντρια
Παίζουμε μαζί τους, τους διδάσκουμε τα βασικά από τα μαθηματικά , τη δικιά μας γλώσσα τα Ουκρανικά λίγα ελληνικά , γραφή ανάγνωση και κάποιες δραστηριότητες όπως ζωγραφιές , και κάποιες χειροτεχνίες και κατασκευές.
Το ρόλο των δασκάλων στα μικρότερα προσφυγόπουλα ανέλαβαν εθελοντικά, Ουκρανές μαμάδες με πτυχίο ψυχολογίας.
Τα απογεύματα τον χώρο επισκέπτονται μεγαλύτεροι μαθητές μέχρι 18 ετών, για συμπληρωματική εκπαίδευση. Τα παιδιά διδάσκουν εκπαιδευτικοί από την Ουκρανία που διέφυγαν από τον πόλεμο και βρήκαν προσωρινό καταφύγιο στην Κύπρο.
Ζήνα Κρυβοσιεγιεβα, Ουκρανή Εθελόντρια
Είναι περίπου 60 παιδιά , εξαρτάτε για το τι ενδιαφέρονται και τι είδους τάξη/ μάθημα έχουμε , έχουμε ελληνικά, είναι περίπου 15 παιδιά εκεί, έχουμε τέχνες, αγγλικά, είναι περίπου 60 παιδιά. Τα μεγαλύτερα παιδιά τελειώνουν διαδικτυακά το σχολείο και παίρνουν το δίπλωμα από τα δικά μας σχολεία, και κάποια έχουν γραφτεί στα δημόσια σχολεία της Κύπρου από τον Μάρτη και τον Απρίλη.
Μιλούν για την Ουκρανία κάθε μέρα, και κυρίως τα παιδιά που άφησαν πίσω τον πατέρα τους.
Αυτή τη στιγμή τα παιδιά ζωγραφίζουν, οι ζωγραφιές τους θα ταξιδέψουν μέχρι την Ουκρανία και τους στρατιώτες που πολεμούν ενάντια στο Ρωσικό στρατό. Όλες οι σκέψεις και τα βιώματα τους αποτυπωμένα στο χαρτί.
“Ζωγραφίζω για τους στρατιώτες της Ουκρανίας είναι τα χρώματα της σημαίας είναι τα λουλούδια για τους στρατιώτες.”
Ένα άλλο κορίτσι ζωγραφίζει ένα τέρας το οποίο θα νικήσει τους εχθρούς και θα απελευθερώσει τη χώρα τους.
Η προσαρμογή των μικρότερων γίνεται γρηγορότερα από τους ενήλικες περιγράφει η Ζήνα Κρυβοσίεγιεβα, ωστόσο οι πληγές είναι ακόμα νωπές.
Ζήνα Κρυβοσιεγιεβα, Ουκρανή Εθελόντρια
Για εμάς ήταν καταστροφή το Πάσχα ειδικά το βράδυ όταν ξαφνικά συμβαίνουν τα πυροτεχνήματα και όταν πραγματοποιείται στρατιωτική άσκηση στο νησί ακούγοντας τον ίδιο θόρυβο νιώθουν τόσο έντονο το φόβο, κρύβονται κάτω από τα θρανία τις καρέκλες κάποιοι θέλουν να διαφύγουν, βιώνουν ξανά το τραύμα το οποίο είναι αποτυπωμένο στο μυαλό του, αλλά όπως τώρα μπορείς να δεις ότι είναι καλά.
Η στήριξη από την “Μεγάλη Κυρία”
Η Ανόρθωση τονίζει ο διευθυντής Επικοινωνίας της ομάδας, θα στέκεται στο πλευρό τους με την παραχώρηση του χώρου για όσο χρειαστεί.
Δημήτρης Χριστοφόρου, Διευθυντής Επικοινωνίας Ανόρθωσης Αμμοχώστου
Το 1986 όταν εγκαινιάστηκε το Αντώνης Παπαδόπουλος, εγκαινιάστηκε για να είναι η προσφυγοφωλιά κάθε Αμμοχωστιανού για να θυμάται την πόλη του και το σπίτι του, δεν θα μπορούσαμε να μην αξιοποιείται για αντίστοιχους ανθρώπους που βιώνουν τα ίδια πράγματα ώστε να θυμούνται και αυτοί ότι έχουν πατρίδα και πρέπει να επιστρέψουν.
Ο εξοπλισμός είναι μια προσφορά του προσφυγικού συλλόγου.
Παύλος Παντελή, Υπεύθυνος Εγκαταστάσεων και Ασφάλειας Ανόρθωσης Αμμοχώστου
Ετοιμάσαμε την αίθουσα σε συνεργασία με τις δασκάλες των παιδιών και με το προσωπικό της Ανόρθωσης ώστε να παρέχουμε ότι είναι δυνατό να παρέχουμε για αυτά τα παιδιά που ήρθαν από την Ουκρανία.
Οι Ουκρανοί χαρακτηρίζουν ως Ευλογία τη στήριξη που δέχονται από την Ανόρθωση.
Οξανα Φιάκου, Εθελόντρια
Ένα μεγάλο ευχαριστώ για την Ανόρθωση και την οικογένεια Πουλλαίδη , το δικηγορικό γραφείο Σίζονας που βοήθησε να βρούμε αυτό τον όμορφο χώρο για τα παιδιά στην Ουκρανία, και τον σύνδεσμο Αγκαλιά που βοηθούν τους πρόσφυγες που φτάνουν στην Κύπρο και τους μεγάλους και τους μικρούς, κάνουν τα πάντα για να νιώσουν ευχαριστημένοι μακριά από τον πόλεμό ακόμα ένα μεγάλο ευχαριστήσουμε το σύνδεσμο αγελαδοτρόφων και οικογένειές που βοηθούν σημαντικά.
Την ίδια ώρα αναζητούν ένα χώρο στη πόλη του Ζήνωνα όπου θα μπορεί να διαμορφωθεί ως ολοήμερο νηπιαγωγείο για τα μικρότερα παιδιά.
Ζήνα Κρυβοσιεγιεβα, Ουκρανή Εθελόντρια
Εδώ δεν μπορούμε να βάλουμε κρεβάτια για να κοιμηθούν, εδώ είμαστε μισή μέρα, θέλουμε ένα χώρο για όλη τη μέρα γιατί πολλές μητέρες ήρθαν εδώ με 2 και 3 παιδιά. Αν δεν μπορούν να τα αφήσουν όλη μέρα δεν θα μπορούν αν πάνε δουλειά.
Η αγάπη και η ανιδιοτελής προσφορά που δέχονται από τους Κύπριους, μεγαλύτερης κυρίως ηλικίας που έζησαν την προσφυγιά είναι πραγματική συγκινητική περιγράφουν. Και προσεύχονται να τελειώσει ο πόλεμος και να επιστρέψουν το συντομότερο στην πατρίδα τους.
Πηγή: alphanews
