Κυριακός Γιάγκου στο Larnakaonline: «Ένα από τα κίνητρα μου για τους μαραθωνίους είναι η προσφορά στα ιδρύματα»
Όσοι τον γνωρίζουν καλά μιλούν για έναν άνθρωπο με Α κεφαλαίο. Μιλούν για ένα γιατρό ανθρώπινο, ένα διαμάντι. Ο λόγος για τον γνωστό καρδιολόγο Κυριακό Γιάγκου ο οποίος εδώ και λίγα χρόνια έχει αρχίσει να τρέχει σε μαραθωνίους.
Πλέον, σε κάθε μαραθώνιο που τρέχει θα προσφέρει μέσω εισφορών και σε ιδρύματα. Στον τελευταίο μαραθώνιο που έτρεξε στην Γενεύη μάζεψε κάποια χρήματα τα οποία μοίρασε στο ίδρυμα «Χριστίνα Αποστόλου» και «Αλκίνοος Αρτεμίου».
Το LarnakaOnline επικοινώνησε με τον κ. Γιάγκου και μας μίλησε για τους μαραθωνίους που τρέχει τα τελευταία περίπου τρία χρόνια και την κίνηση του να συνεισφέρει σε κάθε μαραθώνιο σε ίδρυμα της επιλογής του.
Γιατρέ, καλησπέρα. Συνεχίζετε τους μαραθωνίους απ’ όσο βλέπουμε. Πόσο καιρό τρέχετε;
«Κλείνω το καλοκαίρι τρία χρόνια».
Πως σας «γεννήθηκε» αυτή η ανάγκη ή το χόμπι;
«Δεν ήταν ανάγκη. Η πραγματικότητα ήταν ότι ξεκίνησα να τρέχω με τον στενό μου φίλο τον Γιώργο Γεωργίου που είναι γυμναστής στην Ομόνοια (παλιά ήταν στην Ανόρθωση). Η σχέση μας χρονολογείται από παλιά. Ξεκίνησα να τρέχω μαζί του τα τελευταία τρία χρόνια. Ξεκινήσαμε να τρέχουμε στο πάρκο της Αθαλάσσας 5-8-10 χιλιόμετρα υπό τύπον εξόδου. Ήταν ο καφενές μας για να λέμε τα νέα μας. Στην πορεία του είπε «Ρε, πάμε και μαραθώνιο;» και στην πορεία προσπάθησα να αυξήσω τα χιλιόμετρα που τρέχω. Ο πρώτος μαραθώνιος που ήταν να τρέξουμε ήταν της Αθήνας το 2020 που αναβλήθηκε λόγω της κατάστασης και τρέξαμε μαζί ένα εικονικό μαραθώνιο. Δηλαδή να τρέξεις όπου θέλεις τα 42 χιλιόμετρα και να στείλεις το ρολόι σου ότι έκανες την απόσταση αυτή. Ξεκινήσαμε από το οδόφραγμα της Κερύνειας και καταλήξαμε στον Αχυρώνα του Λιοπετριού. Αυτός ήταν ο πρώτος μας μαραθώνιος. Στην πορεία ο Γιώργος πήγε Ολυμπιακό, μετά Ομόνοια και ξεκίνησα να τρέχω μόνος μου με πρόγραμμα που μου δίνει ο ίδιος. Πήγα στον μαραθώνιο της Αθήνας το 21, πήγε στην Γενεύη τώρα και θα πάω στο Λονδίνο τον Οκτώβριο και κάθε φορά δεν είναι μόνο να τρέχεις. Η λογική είναι να μπορείς να προσφέρεις. Επιλέγω κάποια ιδρύματα και μαζεύω χρήματα στο ιατρείο από ασθενείς, συγγενείς και φίλους και πριν πάω να τρέξω τα δίνω στα ιδρύματα. Είναι κάτι που διεθνώς συμβαίνει συχνά. Υπάρχουν μαραθώνιοι που δεν σε αφήνουν να τρέξεις αν δεν προσφέρεις και σε ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα».
Ουσιαστικά είναι μέσω των ασθενών σας που μαζεύονται τα χρήματα;
«Τα παραπάνω είναι από εισφορές από κόσμο που έρχεται στο ιατρείο και όταν φεύγουν η γραμματέας μου τους λέει ότι υπάρχει και αυτό το πράγμα, ότι θα τρέξω, και δεν βρέθηκε πλάσμα που δεν θα δώσει. Πέρα από φίλους και συγγενείς. Τα περισσότερα είναι από ασθενείς του ιατρείου».
Αυτό θα το κάνετε σε κάθε μαραθώνιο που θα τρέχετε;
«Ναι. Σε διαφορετικό ίδρυμα σε κάθε φορά. Παρόλο που στον πρώτο και στο δεύτερο έτρεξα για το ίδρυμα Αλκίνοος Αρτεμίου γιατί ο παπάς και η μάμα του παιδιού είναι γνωστοί μου από τα φοιτητικά χρόνια. Αυτή τη φορά είπα και του Αντρέα Αποστόλου για να προσφέρω στο ίδρυμα «Χριστίνα Αποστόλου». Την άλλη φορά θα είναι για κάποιο άλλο».
Πως επιλέγετε τα ιδρύματα που θα κάνετε τις δωρεές;
«Δεν είναι θέμα επιλογών. Με τον Αντρέα Αποστόλου γνωρίζαμε ο ένας την ύπαρξη του άλλου χωρίς να έχουμε γνωριστεί πρακτικά, γιατί είχαμε μία κοινή παρουσία στα φοιτητικά μας χρόνια, παρόλο που είναι μικρότερος μου. Έτυχε να γνωριστούμε πέρσι στα Χριστούγεννα προσωπικά και του ανέφερα την πρόθεση μου από νωρίς, γιατί πρέπει να το ξέρεις έξι μήνες πριν να προετοιμαστείς και να προγραμματιστείς. Μου είπε μετά χαράς και το κάναμε».
Γιατρέ, αυτό σας δίνει έξτρα κίνητρο για να συνεχίσετε τους μαραθωνίους;
«Είναι ένα από τα κίνητρα. Είναι το βασικό κίνητρο αλλά όχι το μόνο. Η πραγματικότητα είναι ότι είναι τόσο επίπονη προσπάθεια ο μαραθώνιος σωματικά. Από ένα σημείο και μετά τρέχεις με το μυαλό, έχει να κάνει με το metal status και χρειάζεται να βρεις κίνητρα, είτε εκείνη την ώρα, είτε και πριν που θα σε ωθούν για να συνεχίσεις την προσπάθεια. Ένα απ’ αυτά είναι και η προσφορά στα ιδρύματα, ο καθένας βρίσκει τους δικούς του μηχανισμούς και κίνητρα».
Πάνος Λάρκος
