Δεν είναι μία, δυο και τρεις φορές που έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Η Ανόρθωση φέτος αδίκησε τον ίδιο τον εαυτό της σε πολλά παιχνίδια με τον τρόπο που ξεκινά τα παιχνίδια.
Σε πολλά εξ αυτών έχει δεχθεί πρώτη γκολ και έχει κάνει ένα κακό πρώτο μέρος με αποτέλεσμα να προκύπτει στη συνέχεια… τρέξιμο για να καλύψει το έδαφος που έχασε. Κάποιες φορές το πέτυχε κάποιες πάλι όχι. Και αυτό είναι ένα στοιχείο και είναι ο λόγος που η ομάδα δεν μπόρεσε να διεκδικήσει τον τίτλο μέχρι τέλους.
Αν η Ανόρθωση παρουσιαζόταν σε όλο το 90λεπτο όπως παρουσιάζεται στο δεύτερο μέρος των πλείστων αγώνων της θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Και απέναντι στην Πάφο το πρώτο μέρος για την Ανόρθωση ήταν καλό, ενώ στο δεύτερο πάλεψε και έτρεξε. Πέτυχε δυο γκολ και έσωσε τον βαθμό στο τέλος με το πολύ ωραίο γκολ του Χριστοδουλόπουλου.
Ένας βαθμός που δεν ικανοποιεί την ομάδα η οποία έμεινε μακριά από τον στόχο της κορυφής αλλά χάνει έδαφος και για τη δεύτερη θέση που εξασφαλίζει πρόκριση στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Βέβαια, για τη δεύτερη θέση υπάρχουν ακόμη πιθανότητες αλλά για να γίνει αυτό θα πρέπει να ξεκινήσει να κερδίζει η ομάδα του Κετσπάγια. Με μία ήττα και δυο ισοπαλίες στα πλέι οφ τα πράγματα δεν είναι και τα πιο εύκολα, όμως ακόμη υπάρχουν ελπίδες.
Ο Κετσπάγια για μία ακόμη φορά τα έβαλε με παίκτες του. Την περασμένη βδομάδα τα έχωσε στον Ντέλετιτς δημόσια, χθες έκανε το ίδιο και με τον Ντέλετιτς και με τον Πόποβιτς. Τραυματίζεται ο Αντωνιάδης και μπαίνει μέσα ο Αραγιούρι που συνεχίζει να απογοητεύει. Που είναι ο Εσκοβάρ που αποκτήθηκε τον Ιανουάριο για να βοηθήσει αμυντικά; Δεν τον έχουμε δει και όπως φαίνεται θα τον δούμε, αν τον δούμε, όταν τα πάντα θα έχουν κριθεί.
Πλέον ο αντικειμενικά μεγάλος στόχος της Ανόρθωσης πρέπει να είναι η δεύτερη θέση όπου αν κερδίσει το ΑΠΟΕΛ τον Απόλλωνα θα απομακρυνθεί και αυτός πάρα πολύ.
Πάνος Λάρκος
