Η ιστορία πίσω από την περιοχή Makenzie

Σε πρόσφατο φιλμάκι που μεταδόθηκε από τηλεοπτικό κανάλι αναφέρθηκε ότι η περιοχή Μακένζυ στη Λάρνακα πήρε το όνομά της από Ιταλό. Η αλήθεια, όπως την ξέρουμε, είναι η εξής.

Η παραλία Μακένζυ της Λάρνακος πήρε το όνομα της από το σκοτσέζο επιχειρηματία Makenzie, την ανιψιά του Ζαννέτ του οποίου νυμφεύτηκε ο γνωστός Λαρνακέας κάτοικος Λονδίνου, Κωστάκης Μαυρονικόλας.

Μετά το πόλεμο και πριν το 1947/48 ο Μακένζυ έκτισε στην άμμο ισόγειο κτήριο, μια τσιμεντένια οικοδομή, είδος αποθήκης στην οποία ανέγραψε με μεγάλα γράμματα CASINO MACKENZIE, σαν χώρο αναψυχής.

Ρωτήθηκε από Λαρνακείς εάν επρόκειτο να τοποθετήσει τυχερά παιγνίδια και εξήγησε «πως καζίνο σημαίνει χώρος διασκέδασης και μάλιστα με κορίτσια, ενώ καζινό είναι το πρώτο. Τουλάχιστο, στα γαλλικά» και έτσι είναι.

Το πρώτο αυτό υποτυπώδες υποστατικό, έγινε σημείο αναφοράς για τους Λαρνακείς. Όταν αποφάσιζαν να πάνε για μπάνιο και ξεκούραση στη παραλία αυτή την αποκαλούσαν Μακένζυ.

Όταν λέμε παραλία του Μακένζυ εννοούμε μόνο την παραλία, αφού το μόνο κατάλυμα της περιοχής ήταν η οικοδομή που προαναφέραμε. Υπήρχαν αρκετές φοινικούδες μικρές κι απεριποίητες. Οι Λαρνακείς πήγαιναν στην περιοχή αυτή περπατητοί ή με τα ποδήλατα. Εκεί έφθαναν παγωτατζήδες, σαμαλιτζήδες και άλλοι που πουλούσαν αιράνι και διάφορα άλλα δροστιστικά. Και φραγκόσυκα, που ήταν πλούσια η περιοχή και οι τούρκοι τα καθάριζαν και τα έβαζαν πάνω στον πάγο. Τα πουλούσαν ένα γρόσι τα τέσσερα.

Στο CASINO MAKENZIE η ορχήστρα του Έρμαν Ζιρίγκοβιτς διοργάνωνε χορούς και διαγωνισμούς χορού ( σε ένα διαγωνισμό ράσπας το βραβείο πήρε το ζεύγος Ανδρέα Μιχαηλίδη), κυρίως τα Σαββατοκυρίακα. Έτσι ο χώρος μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 50.

Σε κάποια φάση, η οικογένεια του Ross Clunis, τότε Διοικητή Λάρνακας, έκτισε στην περιοχή το γνωστό «κάστρο» και μάλιστα χρησιμοποίησε τη γύρω περιοχή για να παίζει γκόλφ.

Με το πέρασμα του χρόνου και μετά την Τουρκική εισβολή, το Κράτος έκτισε για πρόσφυγες εστιάτορες μια σειρά από κέντρα, που σήμερα πήραν μια άλλη μορφή.

Η περιοχή αυτή για δεκαετίες αποτελούσε βασικό σημείο όπου οι Λαρνακείς κατέληγαν για να κάνουν τα καλοκαιρινά τους μπάνια. Και όχι μόνο. Οι λίγες πιθανότητες διασκέδασης που είχαν οι Λαρνακείς των παλιών δεκαετιών τους ανάγκαζαν να βρίσκουν τρόπους για να διασκεδάζουν.

Έτσι, συχνά είναι που βρίσκουμε σε διάφορα οικογενεικά αρχεία φωτογραφίες με «γυμναστικές επιδείξεις» στη θαλάσσια περιοχή Μακένζυ. Πολλές ομάδες διαγωνίζονταν για να κάνουν τ ην πιο επιβλητική, την πιο ψηλή πυραμίδα. Μπαίναν σα βάση οι δυνατοί ( μη πάει ο νούς σας σε «φουσκωμένους», γυμναστήρια δεν υπήρχαν τότε), ανέβαιναν στη συνέχεια οι υπόλοιποι. Όσους έπαιρνε η αντοχή.

Για να πούμε και μια αλήθεια. Τέτοια και παρόμοια γίνονταν στο Γ.Σ.Ζ. από τα Αθλητικά Σωματεία ή από μαθητικές ομάδες σε τελικές επιδείξεις ή στις Εθνικές επετείους. ‘Αλλο όμως αυτό στου Μακένζυ. Εκεί γινόταν επίδειξη όχι μόνο δύναμης αλλά και των φυσικών προσόντων και των μαγιό που συνήθως οι οικοκυρές έραβαν ή .. έπλεκαν…. Ακούσατε ποτέ για μάλλινα μαγιώ; Να τα βλέπεις ένα χρώμα στη ξηρά και μόλις έμπαιναν οι κολυμβητές στη θάλασσα άλλαζαν χρώμα, σκούραιναν, «έσυρναν», βάραιναν από το νερό. Είχαν και κολάνι.
Αυτά εν ολίγοις για τη τεκτενόμενα στην περιοχή Μακένζυ. Γραφικά κι ανθρώπινα. Πραγματικά και διασκεδαστικά. Άδολα και εκτός καχυποψίας. Και ανέξοδα.

Ευχαριστώ πολύ τον Δημητράκη Πιερίδη για τις πολύ εύστοχες πληροφορίες και παρατηρήσεις του.