Ενισχυτικά μέτρα για εκπαιδευτικά κενά λόγω πανδημίας
Το υπουργείο Παιδείας είναι έτοιμο να εφαρμόσει ενισχυτικά μέτρα και να σχεδιάσει ενέργειες για την ουσιαστική κάλυψη των κενών που επέφερε στην εκπαίδευση των μαθητών η πανδημία του κορωνοϊού, σύμφωνα με τον πολιτικό του προϊστάμενο, ο οποίος ξεκάθαρα κάνει λόγο για «αναπόφευκτες απώλειες».
Ο Πρόδρομος Προδρόμου, στο β’ μέρος της συνέντευξής του στον «Φ», αναλύει τα μέτρα που θα ακολουθηθούν προς αυτήν την κατεύθυνση, ενώ παράλληλα τοποθετείται και για την κριτική που του ασκήθηκε όσον αφορά αποφάσεις που επηρεάζουν τα εκπαιδευτικά δρώμενα. Μάσκες, rapid tests, άνοιγμα και κλείσιμο των σχολείων είναι μερικά από τα ζητήματα που απασχόλησαν έντονα την κοινή γνώμη, προκαλώντας σε σημαντικό βαθμό δυσαρέσκεια. Επιπρόσθετα, ο υπουργός Παιδείας αναφέρει τι θεωρεί ο ίδιος επίτευγμα όσον αφορά στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση, περιγράφοντας παράλληλα τις δράσεις που γίνονται ως προς τον εξοπλισμό των σχολείων, τα οποία, όπως λέει, για δεκαετίες δεν είχαν.
-Η πανδημία έχει δημιουργήσει κενά και στην εκπαίδευση των μαθητών όλων των βαθμίδων. Γνωρίζετε το ακριβές μέγεθος αυτών των κενών και πώς προτίθεστε να τα καλύψετε στην πράξη;
-Αναπόφευκτα υπάρχουν απώλειες. Όπως εξάλλου σε όλο το εύρος των κοινωνικών δραστηριοτήτων. Επειδή όμως η εκπαίδευση είναι μια συνεχόμενη διαδικασία, κινούμαστε ήδη για την αναπλήρωση. Πρώτα απ’ όλα εισάγονται από φέτος διαδικασίες διαγνωστικών τεστ από την Προδημοτική και σε μεγάλο αριθμό δημοτικών σχολείων. Θα συνεχίσουμε μάλιστα τις πρώτες μέρες της νέας σχολικής χρονιάς για να έχουμε καθαρή και πλήρη εικόνα για ολόκληρο τον μαθητικό πληθυσμό. Θα καταγραφεί, και με επιστημονική ακρίβεια, όχι μόνο το μαθησιακό επίπεδο, αλλά και μια σειρά από άλλα χαρακτηριστικά και ιδιαιτερότητες των παιδιών, προκειμένου να ληφθούν ενισχυτικά μέτρα ή να σχεδιαστούν και όποιες άλλες ενέργειες εκεί όπου χρειάζεται.
Μέσα από διερευνητικές επαφές με εμπειρογνώμονες και στα διάφορα φόρα που συμμετέχει το υπουργείο, υπογραμμίζεται πάντα ότι πρέπει η διάγνωση να γίνεται σε όσο το δυνατόν πιο πρώιμο στάδιο, γι’ αυτό είναι κρίσιμη αυτή η πληροφόρηση και για την Προδημοτική, τα παιδιά δηλαδή που φτάνουν στο Δημοτικό, αλλά και για τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού, προτού τα παιδιά μπουν σε έναν «κυλιόμενο διάδρομο» και γίνονται σωρευτικές τυχόν ελλείψεις ή και πιο δύσκολη η αναπλήρωση. Είναι μάλιστα διαδικασίες που θα καθιερώσουμε σε τακτική βάση. Προκειμένου να γνωρίζουμε συγκεκριμένα τα χαρακτηριστικά, τα δεδομένα και τις ανάγκες των παιδιών σε όλο το εύρος του μαθητικού πληθυσμού.
Στη Μέση Εκπαίδευση μπορεί να έχουμε πιο κλασικούς δείκτες αφού υπάρχουν συγκεκριμένες διαγνωστικές διαδικασίες ως προς το μαθησιακό σκέλος. Εξυπακούεται βέβαια ότι αναλόγως των ευρημάτων θα προωθούνται μέσω των εκπαιδευτικών μας ή και ειδικών προγραμματισμών και οι ανάλογες προσαρμογές. Φυσικά, κρίσιμος παράγοντας θα είναι οι γενικότερες υγειονομικές συνθήκες που θα επικρατήσουν την ερχόμενη σχολική χρονιά.
-Παρά το γεγονός ότι οι αποφάσεις που λαμβάνονται σχετικά με την υγειονομική κρίση είναι του υπουργείου Υγείας, το δικό σας υπουργείο βρέθηκε αρκετές φορές στο στόχαστρο. Πώς είδατε εσείς αυτή την κριτική;
-Περάσαμε και σε μεγάλο βαθμό ζούμε ακόμα μια εντελώς αφύσικη κατάσταση. Σκεφτείτε τα πιο απλά και επιτακτικά μέτρα προστασίας. Να μην πλησιάσεις τον άλλο, να μην κάνεις χειραψία, να καλύπτεις το πρόσωπο με μάσκα. Πρόκειται ούτε λίγο ούτε πολύ για «άρνηση κοινωνίας». Οι άνθρωποι βρέθηκαν έξω από τα νερά τους, επικράτησε εκνευρισμός, δυσαρέσκεια και κάποτε και θυμός. Είναι αναμενόμενο. Χώρια η απειλή μιας πολύ σοβαρής νόσου, να βλέπουμε γύρω μας ανθρώπους να υποφέρουν ή και να χάνουν τη ζωή τους. Ανοίκειες, σχεδόν άγριες κοινωνικές συνθήκες. Έγινε μια άνευ προηγουμένου προσπάθεια από την Κυβέρνηση και καλύφθηκε από άποψης εισοδημάτων το σύνολο των εργαζομένων. Κάτι που σε άλλες περιστάσεις θα ήταν ασύλληπτο.
Παραταύτα όμως δεν λείπει σε αρκετούς συμπολίτες μας ένα άγχος για τα επαγγελματικά ή και τα οικονομικά τους δεδομένα. Όλα αυτά μαζί δημιουργούν ένα πρωτοφανές κοινωνικό κλίμα. Η δυσαρέσκεια και η τάση για διαμαρτυρία συχνά υπερισχύουν όποιας ορθολογικής αντίδρασης. Στο υπουργείο Παιδείας αντιμετωπίζαμε έντονες διαμαρτυρίες και όταν είχαμε διακοπή της φοίτησης με φυσική παρουσία, αλλά και όταν την επαναφέραμε με τη λήξη των μέτρων. Αρχικά δεν γίνονταν δεκτές οι μάσκες προσώπου, τις οποίες τώρα σχεδόν όλοι συνήθισαν. Θυμάστε; Κινητοποιήθηκαν οι εκπαιδευτικοί για να τις αποφύγουν.
Όπως δεν γινόταν δεκτό και το rapid test, παρά το γεγονός ότι είναι ένας σχετικά ασφαλής τρόπος για να νιώθουν όλοι ασφάλεια στους χώρους όπου εφαρμόζεται και τελικά έχει γενικευτεί και όχι μόνο στην Κύπρο βέβαια. Χρειαζόταν υπομονή. Και θα έπρεπε όλοι να καταλάβουν πως ούτε εδώ σε εμάς ούτε και διεθνώς υπήρχε κάποιου είδους χρυσός κανόνας, με τα μέτρα και τις αποφάσεις που ήταν δεδομένο και γνωστό ότι έπρεπε να τηρηθούν. Σε μεγάλο βαθμό τόσο εμείς όσο και σε όλες τις χώρες έπρεπε να κινηθούμε με ψηλαφήσεις, να δοκιμάσουμε μέτρα, να αντιμετωπίσουμε έναν κίνδυνο που παραμόνευε παντού και καλά-καλά δεν γνωρίζαμε τις ιδιότητές του. Να δείτε όμως ότι και στα σχολεία και στην κοινωνία καταφέραμε να έχουμε συγκριτικά λιγότερους περιορισμούς από άλλες χώρες, έχοντας ταυτόχρονα -ευτυχώς- και συγκριτικά λιγότερες απώλειες σε ανθρώπινες ζωές. Το ότι σχεδόν όλοι διαμαρτύρονταν όταν λαμβάνονταν περιοριστικά μέτρα ήταν επόμενο. Αυτές τις μέρες, που βρέθηκα στις Βρυξέλλες, κυριάρχησε το γεγονός ότι, μόλις προχθές, μετά από μήνες «άνοιγε» η Γαλλία. Θα πήγαινε ο κόσμος μετά από μήνες στα εστιατόρια και τους άλλους χώρους και με σχετικά λιγότερη ελευθερία κινήσεων, κάτι που εμείς το είχαμε ήδη υλοποιήσει προηγουμένως. Στην Ελλάδα, με την οποία είμαστε πιο εξοικειωμένοι, για μήνες δεν λειτούργησαν με φυσική παρουσία καθόλου τα σχολεία. Και τόσα άλλα παραδείγματα. Δεν τα αναφέρω για να πούμε «καλά είμαστε», αλλά για να μην ξεχνάμε τι συνθήκες περνά ο κόσμος όλος.
Σχολεία για δεκαετίες χωρίς εξοπλισμό
– Η τηλεκπαίδευση είναι ένα μεγάλο στοίχημα για την Εκπαίδευση και χρειάστηκε να «ενεργοποιηθεί» κατά την περσινή σχολική χρονιά, μέσα στις έκτακτες συνθήκες που δημιουργήθηκαν. Πέτυχε, κ. υπουργέ, αυτό το στοίχημα; (υπήρχαν και υπάρχουν αρκετές διαμαρτυρίες από γονείς κι εκπαιδευτικούς ότι η πραγματική εικόνα δεν είναι αυτή που παρουσιάζεται από το υπουργείο Παιδείας).
-Ακούσαμε από την αρχή διάφορες παρατηρήσεις και κάποτε έντονες επικρίσεις. Ότι τα σχολεία δεν είχαν ηλεκτρονικό εξοπλισμό ή ότι οι εκπαιδευτικοί δεν είχαν τύχει επιμόρφωσης στην ψηφιακή τεχνολογία. Ναι, δεν είχαν τα σχολεία. Αυτά ήταν όμως τα σχολεία μας. Δεν τα είχαμε φτιάξει εμείς, τους προηγούμενους μήνες! Αυτά ήταν τα σχολεία της Κύπρου. Για χρόνια και δεκαετίες ήταν έτσι. Μέσα σε μερικούς μήνες όμως ενεργοποιήσαμε ηλεκτρονική πλατφόρμα -που ήταν και πριν διαθέσιμη αλλά δεν είχε χρησιμοποιηθεί- και περισσότερα από 100 χιλιάδες πρόσωπα απέκτησαν συνδρομή και ενεργή πρόσβαση. Αυτό ήταν ένα πραγματικό επίτευγμα.
Φέραμε στα σχολεία και ήδη έχουν διανεμηθεί περισσότεροι από 3.500 ηλεκτρονικοί υπολογιστές, πρόσθετοι στον εξοπλισμό που ήδη υπήρχε σε κάποιο βαθμό -και πράγματι δεν ήταν αρκετός. Να πω όμως εδώ και γιατί χρειάστηκε διαμιάς να φέρουμε τόσες μαζεμένες συσκευές και γιατί δεν προϋπήρχε αρκετός εξοπλισμός. Πολύ απλά διότι οι πρώτες συσκευές είχαν έρθει στα κυπριακά σχολεία γύρω στο 2010 και όταν ήρθε η ώρα που έπρεπε να ανανεωθεί ο εξοπλισμός, γύρω στο 2015, κάποιοι είχαν φροντίσει και αμέσως πριν, το 2012-13, η χώρα είχε φτάσει στα πρόθυρα χρεοκοπίας! Γι’ αυτό και δεν είχε γίνει τότε ανανέωση… Φροντίσαμε όμως όταν χρειάστηκε και διανεμήθηκαν από το υπουργείο και αρκετές χιλιάδες συσκευών τύπου ταμπλέτας για τα παιδιά που δεν διέθεταν κάποιο μέσο στο σπίτι τους.
Καλύψαμε από τον πρώτο καιρό σχεδόν 12% του πληθυσμού αναφοράς. Έγινε και επιμόρφωση αρκετών χιλιάδων εκπαιδευτικών. Ενώ προσωπικά θαύμασα και άλλους εκπαιδευτικούς μας είτε για την ετοιμότητα και την επινοητικότητα που έδειξαν για να αναπτύξουν μεθόδους στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση είτε μόνο και μόνο για να εξοικειωθούν εκ του μηδενός -και κάποτε σε κάποια ηλικία- με διαδικασίες και μέσα που δεν χρειάστηκε να χρησιμοποιήσουν ποτέ προηγουμένως και ούτε αναμενόταν από αυτούς. Όλα αυτά δεν μπορεί να τα μηδενίσουμε. Ούτε και το σχέδιο που προχωρά και μέσω του Σχεδίου Ανάκαμψης τώρα για τον επιπρόσθετο εξοπλισμό περίπου 6.600 ψηφιακών τάξεων σε όλα τα σχολεία μας. Το στοίχημα βέβαια είναι τώρα να αναπτύξουμε συστηματικά και τη μεθοδολογία και την παιδαγωγική διάσταση για να εντάξουμε πλήρως την ψηφιακή τεχνολογία στην Εκπαίδευση. Είναι η επόμενη πρόκληση πάνω στην οποία δουλεύουμε συστηματικά.
Πηγή: Philenews