Γιώργος Κουκουμάς: Ανεπτυγμένο κράτος δεν είναι αυτό που κτίζει πύργους και καζίνο, αλλά αυτό που κτίζει μουσεία, πανεπιστήμια, νοσοκομεία
Ο Γιώργος Κουκουμάς γεννήθηκε το 1983 στη Λάρνακα και κατάγεται από την κατεχόμενη Αγκαστίνα και το Αυγόρου της επαρχίας Αμμοχώστου.
Είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής Αθήνας και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου LLM στο Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο του University of London.
Εργάστηκε ως Ευρωκοινοβουλευτικός συνεργάτης με ευθύνη την παρακολούθηση της Επιτροπής Εξωτερικών και της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών και Δικαιοσύνης του Ευρωκοινοβουλίου. Σήμερα, εργάζεται στο Γραφείο Τύπου και στο Γραφείο Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και Διεθνών Σχέσεων της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ.
Είναι μέλος της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ και της Ε.Ε. του ΑΚΕΛ Αμμοχώστου και συμμετέχει επίσης στο Μορφωτικό Γραφείο και το Γραφείο Μεταναστευτικής Πολιτικής της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ. Εκπροσώπησε το ΑΚΕΛ σε διεθνή και ευρωπαϊκά συνέδρια, καθώς και σε δράσεις της ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας της Αριστεράς. Επίσης, είναι μέλος της Γραμματείας του Συνδέσμου Φιλίας Κύπρου-Κούβας και μέλος του Ομίλου Ανθρωπιστών Κύπρου.
Διετέλεσε Πρόεδρος της Παγκύπριας Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών (ΠΣΕΜ) (2000-2001), Πρόεδρος της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Κυπρίων (ΕΦΕΚ) Αθήνας (2004-2005), Πρόεδρος της Προοδευτικής Κ.Φ. Αθήνας (2005-2007) και μέλος του Κ.Σ. της ΕΔΟΝ.
Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Λάρνακα. Με καταγωγή από την κατεχόμενη Αγκαστίνα και το Αυγόρου της Αμμοχώστου. Οι σπουδές μου είναι στη Νομική και στο Διεθνές Δίκαιο, στη Νομική Σχολή Αθηνών και το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου αντίστοιχα. Είμαι ενταγμένος στο κίνημα της Αριστεράς από τα μαθητικά και φοιτητικά μου χρόνια. Σήμερα, είμαι στέλεχος της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ και της Επαρχιακής Επιτροπής του ΑΚΕΛ Αμμοχώστου. Συμμετέχω στα γραφεία που επεξεργάζονται την πολιτική του Κόμματος σε τομείς όπως το μεταναστευτικό, η ευρωπαϊκή πολιτική και οι διεθνείς σχέσεις, τα ιδεολογικά/ιστορικά ζητήματα.
Με τι ασχολείστε επαγγελματικά τα τελευταία χρόνια;
Εργάστηκα για αρκετά χρόνια ως ευρωκοινοβουλευτικός συνεργάτης με ευθύνη την Επιτροπή Εξωτερικών και την Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών και Δικαιοσύνης του Ευρωκοινοβουλίου. Σήμερα, είμαι στο Γραφείο Τύπου και στο Γραφείο Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και Διεθνών Σχέσεων του ΑΚΕΛ.
Ποιά πιστεύετε ότι είναι τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Κύπρος σήμερα;
Ανήκω σε αυτούς που θεωρούν ότι το σημαντικότερο πρόβλημα της Κύπρου ήταν και παραμένει το Κυπριακό, η κατοχή και η διαίρεση. Όχι γιατί αυτή είναι η “πολιτικώς ορθή” απάντηση. Αλλά γιατί το άλυτο Κυπριακό συνεχίζει να είναι εμπόδιο -αλλού άμεσα κι έμμεσα- στην πραγματική πρόοδο του τόπου και του λαού μας. Ενώ επιπρόσθετα, το σκηνικό όπως διαμορφώνεται, δημιουργεί νέους κινδύνους για το μέλλονκαι οφείλουμε να «προβλέψουμε» τι έρχεται τα επόμενα χρόνια.
Από εκεί και πέρα πιστεύω ότι ιδιαίτερα για τη γενιά μας, τεράστιο ζήτημα είναι οι μισθοί και όροι εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, καθώς επίσης η έλλειψη μιας σύγχρονης κοινωνικής πολιτικής, με μέτρα και υποδομές που να στηρίζουν τα νέα ζευγάρια, την εργαζόμενη γυναίκα, τις ευάλωτες ομάδες. Δεν είναι δυνατόν η Κύπρος να δαπανά για την κοινωνική προστασία τα μισά από το μέσο όρο στην ΕΕ. Και βέβαια, η αυθαιρεσία των τραπεζών που συνθλίβει τα νοικοκυριά και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Ποιες λύσεις θα προτείνετε σε περίπτωση εκλογής σας;
Οι προτάσεις και οι διεκδικήσεις μας είναι κατατεθειμένες ενώπιον της κοινωνίας πολύ πριν τις εκλογές, ώστε να συζητηθούν και να κριθούν από τον καθένα και την καθεμιά. Βέβαια, το κρίσιμο είναι τι περιεχόμενο δίνει ο καθένας σε συνθήματα όπως «ανάπτυξη», «πρόοδος» κλπ. Στη δική μαςαντίληψη, ανεπτυγμένο κράτος δεν είναι αυτό που κτίζει πύργους και καζίνο, αλλά αυτό που κτίζει μουσεία, πανεπιστήμια, νοσοκομεία, χώρους πολιτισμού και αθλητισμού. Που διαθέτει ένα σύγχρονο δίκτυο κοινωνικών υποδομών για τη φροντίδα των παιδιών, των ηλικιωμένων και των ατόμων με αναπηρία.
Στην κοινωνική πολιτική λοιπόν, διεκδικούμε την εισαγωγή σχεδίου πληρωμένης γονικής άδειας ώστε κάθε γονέας να μπορεί να απουσιάζει από τη δουλειά όταν για οποιοδήποτε λόγο χρειάζεται να μείνει στο σπίτι με το παιδί του. Χρειάζεται ακόμα να υπάρξει αύξηση και επέκτασης της άδειας μητρότητας αλλά και βελτιώσεις στην άδεια πατρότητας ώστε να τη δικαιούται κάθε πατέρας (και όχι μόνο όσοι έχουν τελέσει γάμο ή σύμφωνο συμβίωσης με τη μητέρα). Ταυτόχρονα, είναι απολύτως αναγκαίο για τα ζευγάρια με μεσαία και χαμηλά εισοδήματα να εισαχθεί ένα σχέδιο στοχευμένης επιδότησης του κόστους φροντίδας βρεφών και παιδιών, γιατί αποτελεί ένα σημαντικό μηνιαίο κονδύλιγια κάθε οικογένεια.
Στα εργασιακά, το ΑΚΕΛ έχει καταθέσει μια δέσμη εισηγήσεων -επεξεργασμένων και απόλυτα εφικτών- που μπορούν να βελτιώσουν δραστικά τη ζωή χιλιάδων εργαζομένων στην Κύπρο. Η πρώτη προτεραιότητα από αυτά, είναι ηνομοθετική κατοχύρωση κατώτατων μισθών και ελάχιστών ελάχιστων δικαιωμάτων (13ο, υπερωρίες, αργίες, Ταμείο Προνοίας) για κάθε εργαζόμενο που δεν καλύπτεται από συλλογική σύμβαση. Έτσι, κανένας εργαζόμενος δεν θα είναι εντελώς απροστάτευτος από την εργοδοτική αυθαιρεσία. Δυστυχώς, η κυβέρνηση και οι εργοδοτικές οργανώσεις δεν δέχονται συζήτηση για το θέμα και το παραπέμπουν όταν θα μειωθεί η ανεργία κάτω του 5%. Μα είναι ακριβώς τώρα με την αυξημένη ανεργία που ασκούνται πιέσεις στους εργαζόμενους να δεχθούν μειώσεις μισθών και δικαιωμάτων. Για αυτό, τώρα είναι που απαιτείται η κατοχύρωση κατώτατων μισθών.
Όσο αφορά τις τράπεζες, επείγει έναπολύ συγκεκριμένο πράγμα. Να αποκατασταθεί εδώ και τώρα το δικαίωμα των δανειοληπτών να προσφεύγουν στη δικαιοσύνη όταν υπάρχουν καταχρηστικές ρήτρες και παράνομες υπερχρεώσεις από τις τράπεζες, με παράλληλη αναστολή της εκποίησης.
Πιστεύετε ότι τα σκάνδαλα της διαφθοράς θα αυξήσουν τα ποσοστά της αποχής;
Υπάρχουν διάφοροι και διαφορετικοί λόγοι για τους οποίους μια μερίδα πολιτών επιλέγει να απέχει από τις εκλογές. Όμως η εμπειρία των τελευταίων χρόνων κατά τα οποία αυξάνεται η αποχή, καταδεικνύει ότι η αποχή δεν διόρθωσε προς το καλύτερο τα πράγματα. Αντίθετα, μάλλον τα έκανε χειρότερα. Σε κάθε περίπτωση, η αλήθεια είναι ότι ο καθένας και η καθεμιά θα επιλέξει τι θα κάνει με τα δικά του κριτήρια και τις δικές του προτεραιότητες. Αυτό που, νομίζω βέβαια ότι οφείλει ο καθένας είναι να μετρήσει αν η επιλογή του θα κάνει χειρότερα ή έστω και λίγο καλύτερα τα πράγματα.
Ποιο θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα θέλατε να αλλάξετε;
Οι επόμενοι βουλευτές της επαρχίας Αμμοχώστου θα πρέπει να πιέσουν πολύ αποφασιστικά για να λυθούν τα προβλήματα των προσφυγικών συνοικισμών και εδώ στη Λάρνακα αλλά και σε ολόκληρη την Κύπρο. Είναι πραγματικά αδιανόητο στην Κύπρο του 2021 να επικρατεί η ποιότητα ζωής που βλέπουμε σε δεκάδες συνοικισμούς, σπίτια και πολυκατοικίες προσφύγων. Είναι δυνατόν, οι κρατικές υπηρεσίες να λένε ότι πάνω από 40 πολυκατοικίες είναι επικίνδυνες και μη επισκευάσιμες αλλά το κράτος ακόμα να μεριμνήσει για τη μετεγκατάσταση των κατοίκων; Να μην μπορεί ολόκληρο κράτος να εγκαταστήσει ανελκυστήρες στις προσφυγικές πολυκατοικίες, με αποτέλεσμα εκατοντάδες ηλικιωμένοι να είναι σε καραντίνα διαρκείας εδώ και χρόνια μέσα στα διαμερίσματά τους; Τη διετία 2010-2012 εγκαταστάθηκαν 90 ανελκυστήρες, ενώ από το 2013 μέχρι και το 2021 μόνο 25. Το πιο εξοργιστικό από όλα είναι ότι ενώ υπάρχουν κονδύλια εγκεκριμένα στον προϋπολογισμό για την συντήρηση και αναδόμηση των προσφυγικών συνοικισμών, αυτά δεν υλοποιούνται από την κυβέρνηση! Δηλαδή, δεν είναι ότι δεν υπάρχουν λεφτά. Είναι είτε ανικανότητα, είτε αδιαφορία, είτε και τα δύο. Η προώθηση λοιπόν ενός προγράμματος αναδόμησης και συντήρησης των προσφυγικών συνοικισμών και η εγκατάσταση ανελκυστήρων σε κάθε πολυκατοικία πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα για τους νέους βουλευτές Αμμοχώστου γιατί είναι οφειλόμενο χρέος στον προσφυγικό κόσμο και στην τρίτη ηλικία του τόπου.