Ενώ τις προηγούμενες μέρες είδαμε ένα εκτενές ρεπορτάζ από την σελίδα του Ρεπόρτερ σχετικά με την προσφυγική γειτονιά των Αγίων Αναργύρων στη Λάρνακα σήμερα έρχονται νέες εικόνες και μαρτυρίες στα χέρια μας.
Η γειτονιά των “πεταξούμενων” κατοίκων που δεν έχουν δικαίωμα στην φυσιολογική διαβίωση. Οι προσφυγικοί συνοικισμοί τουλάχιστον στην Λάρνακα αποτελούν περιοχές “παρατημένες”. Κτίρια σε άθλια κατάσταση. Ακόμη πιο τυχεροί οι κάτοικοι που διαμένουν στο κέντρο των Αγίων Αναργύρων. Το βράδυ δεν έχουν δικαίωμα στον ύπνο αφού οι δρόμοι μετατρέπονται σε πίστες αυτοκινήτων, το κακόγουστο “πασχαλινό” έθιμο είναι ολόχρονο αφού οι κροτίδες αποτελούν καθημερινή απασχόληση, και φυσικά κανένα δικαίωμα στην καθαριότητα και στην διατήρηση των πρασινών και των πάρκων. Με ελαφρά την καρδία σας διαβεβαιώνω ότι μέσα σε αυτά τα κτίρια ζούν οικογένειες που μεγαλώνουν τα παιδία τους και τα εγγόνια τους. Ζούν οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας που διώχθηκαν κακήν-κακώς απο τα σπίτια τους απο τον Αττίλα το ’74.
Η γειτονία των χούλιγκανς και της αλητείας δεν σταματά πότε και σχεδόν καθημερινά φροντίζουν να καταστρέφουν και να δυσκολεύουν τις ζωές των κατοίκων. Η αστυνόμευση μηδενική κατα την διάρκεια της νύχτας αφού απ’ότι φαίνεται η συμμορία δεν συμμαζεύεται και δεν καταλαβαίνει απο νόμους και κανονισμούς. Κανένας δεν τολμά να ασχοληθεί με το αληθινό πρόβλημα.
Ό, τι υπάρχει καίγεται κατά την διάρκεια της νύχτας. Κι αν με τον κάδο καούν και μια χούφτα άνθρωποι; Δεν υπάρχουν οι κάδοι απορριμμάτων στη συγκεκριμένη περιοχή, περιοχή που τελικά αποτελεί γκέτο, παρά τις υποσχέσεις κάποιων κατά προεκλογικές περιόδους να “κανονίσουν” το θέμα.
Φωτογραφικό υλικό από χώρους λεηλατημένους, κτήρια, κάδους, πάρκα, τοίχοι γεμάτοι άθλιες λέξεις, “καφενέδες” αμφιβόλου ποιότητας. Ένα ολόκληρο άλπουμ απο φωτογραφίες καταστροφής. Φυσικά είναι στην κουλτούρα μας να περιμένουν πρώτα να συμβεί το κακό και μετά να λάβουμε να απαραίτητα μέτρα.
2021 εφέτος και η κατάσταση θυμίζει 1975.
Κάποιοι πρέπει να προβληματιστούν ιδιαίτερα.
