Το κοριτσάκι σύμβολο κατά της παιδικής κακοποίησης (ΦΩΤΟ-ΒΙΝΤΕΟ)
Μέχρι και τα τέλη του 19ου αιώνα ήταν σχεδόν αυτονόητη η μη αντίδραση της κοινωνίας απέναντι στην κακομεταχείρισης των παιδιών από τους γονείς. Ήρθε όμως ένα περιστατικό που ανέτρεψε την πιο πάνω αντίληψη και ανοχή, ευαισθητοποιώντας την κοινή γνώμη. Ήταν η τραγική περίπτωση της μικρής Μary Ellen Wilson που προκάλεσε μάλιστα την την πρώτη παρέμβαση από την πλευρά της Πολιτείας σχετικά με την προστασία των παιδιών που υφίστανται βία.
Γεννημένη το 1864 η Μary Ellen Wilson έμεινε από μωρό ορφανή, καθώς ο πατέρας της σκοτώθηκε στον Εμφύλιο Πόλεμο.
Από την άλλη η μητέρα της αδυνατώντας να βρει μια δουλειά για να εξασφαλίσει το απαραίτητο εισόδημα για την ανατροφή της, άφησε την μικρή Mary Ellen σε μια κυρία που την φρόντιζε έναντι αμοιβής, προκειμένου εκείνη να μπορεί να εργαστεί.
Δυστυχώς όμως, η μητέρα της δεν μπορούσε να συνεχίζει να πληρώνει τα έξοδα ανατροφής της και έτσι η μικρή κατέληξε στο ορφανοτροφείο της Νέας Υόρκης.
Την προσασία της μικρής Ellen ανέλαβε το ζευγάρι, Thomas και Mary McCormack. Όταν ο πρώτο απεβίωση η Mary παντρεύτηκε τον Francis Connolly και μετακόμισαν μαζί το κοριτσάκι στην Νέα Υόρκη.
Εκεί οι γείτονες άρχισαν να παρατηρούν περίεργα περιστατικά. Άκουγαν συχνά το κλάμα της μικρής και φαινόταν να δέχεται απίστευτη βία από τους κηδεμόνες της. Την έβαζαν να κάνει σκληρές δουλειές, την χτυπούσαν, την έκαιγαν, την κρατούσαν αλυσοδεμένη και την κλείδωναν στην ντουλάπα για τιμωρία. Μια γυναίκα της κοινότητας η Etta Angell Wheele με πρόφαση ότι ήθελε να βοηθήσει τους Connolly να προσαρμοστούν στην νέα τους γειτονιά, μπήκε στο σπίτι και είδε ιδίοις όμασι την κατάσταση της Mary Ellen.
Έκτοτε άρχισε να σκέφτεται με ποιον τρόπο θα μπορούσε να τη βοηθήσει. Δυστυχώς όμως δεν υπήρχε ακόμα τότε κανένας νόμος που να προστατεύει τα παιδιά από την κακοποίηση, κι έτσι οι Αρχές δεν μπορούσαν να δράσουν. Όμως η κυρία Wheele δεν το έβαλε κάτω, δεν έκλεισε τα μάτια της, ούτε σταύρωσε τα χέρια της. Απευθύνθηκε λοιπόν σε μια φιλοζωική εταιρία που αγωνιζόταν για τα δικαιώματα και την προστασία των ζώων την οποία διηύθυνε ο Henry Bergh. Με τη βοήθεια του αλλά και με τις μαρτυρίες των γειτόνων κατάφεραν να φέρουν το θέμα στα δικαστήρια.
Στη δίκη της Mary Ellen Wilson η κατέθεσε τα εξής:
«Ο πατέρας και η μητέρα μου είναι και οι δύο νεκροί. Δεν ξέρω πόσο χρονών είμαι. Δεν θυμάμαι μια εποχή που δεν ζούσα με τους Connollys. Η Μάμα μου ( δηλαδή η θετή της μαμά Mary Connolly) είχε τη συνήθεια να με χτυπάει σχεδόν κάθε μέρα. Συνήθιζε να με μαστιγώνει καθημερινά με ένα αιχμηρό μαστίγιο. Το μαστίγιο άφηνε πάντα ένα μαύρο και μπλε σημάδι στο σώμα μου και εγώ έκλαιγα. Έχω τώρα τα μαύρα και μπλε σημάδια στο σώμα μου και επίσης μια περικοπή στην αριστερή πλευρά του μετώπου μου, έγινε από ένα ψαλίδι. Με χτύπησε με το ψαλίδι και με έκοψε. Δεν θυμάμαι ποτέ να ένιωσα το φιλί της μαμάς. Ποτέ δεν με πήραν στην αγκαλιά τους και ποτέ δεν με χάιδεψαν. Ποτέ δεν τόλμησα να μιλήσω σε κανέναν, γιατί αν το έκανα, θα με χτυπούσε. Δεν ξέρω γιατί με χτύπαγε η Μαμά μου, δεν μου είπε ποτέ τίποτα όταν με χτύπησε. Δεν θέλω να επιστρέψω για να ζήσω πάλι με τη Μαμά, γιατί με χτυπά. Δεν έχω καμία καλή ανάμνηση από τη ζωή μου. “
Ο δικαστής έστειλε τη θετή της μητέρα στη φυλακή για έναν χρόνο και αμέσως μετά η πολιτεία της Νέας Υόρκης δημιούργησε τον πρώτο οργανισμό κατά της παιδικής κακοποίησης. Η Etta Wheeler ανέλαβε την κηδεμονία της Μary Εllen.
Στα 24 της, η Mary Ellen παντρεύτηκε τον Lewis Schut, με τον οποίο απέκτησαν μαζί δυο παιδιά, μάλιστα στη μια της κόρη έδωσε το όνομα της σωτήρα της. Επίσης ο σύζυγός της είχε τρία ακόμα παιδία από τον πρώτο του γάμο, που τα αγάπησε σαν δικά της, και στη συνέχεια υιοθέτησαν κι ένα ορφανό κορίτσι. Πέθανε πλήρης ημερών στα 92 της χρόνια κι έγινε το σύμβολο κατά της παιδικής κακοποίησης, ενώ η κυρία Wheeler έμεινε στην Ιστορία ως το παράδειγμα του ανθρώπου που αποφάσισε να αλλάξει τα πράγματα, υπερασπιζόμενη τη ζωή και τον άνθρωπο.
Πληροφορίες από Βovary.gr
